16350 resultaten.
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Psychotisch
netgedicht
2.0 met 51 stemmen 33 ik wist dat als
hij zou ontwaken
hij zich psychotisch
kwaad ging maken
waarbij redelijkheid
zich weer zou
omdraaien in het al
te vaak gedolven graf
het gaf geen pas
zich zo te laten gaan
geen schat te zijn
maar de remmen los
dan ziet hij door
woede geen bomen
maar het hele bos
op zich af komen
bladeren wuifden
takken bogen…
NOOIT MEER LICHT......
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 545 Maar hoe koud is nu je arme hart
vervuld van smart en schreeuwend zeer
Het wordt nooit meer licht.......niet meer.…
Hun nevelig verhaal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 185 omdat de chaos stijgt en
diepe eenzaamheid naar
psychotische suïcide neigt…
Wil ik verdwalen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 171 eigen bos
Wil ik verdwalen
Over kronkelende
Paadjes mijn leven
Gaan, in volstrekte
Wildernis datgene zoeken
Wat voor mij het
Leven is - de wildernis
Van de geest kan ik
Beter begrijpen als
Ik daag'lijks langs dit
Verwilderde bestaan
De wegen zoeken kan
Die ook mijn kinderen
Vinden als zij de
Uitgang zoeken in
Hun psychotische…
Het witte laken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 gedachten vlokken
jagen zonder
het serene wit
haken tot obstakels
hoge duinen
waar geen uitweg is
warrelwinden kolken
draaien horendol
de geest op hol
in uitgeraasd
herneemt de rust
vermoeid haar stilte
strakke orde
en geen vlokken meer
het witte laken doet zo zeer…
Scheel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 Zie je
lees je
ervaar je
begrijp je
hoe verdrietig ik ben
zonder de ideale vrouw
die me drie weken hemel schonk
en daarna dumpte als oud vuil
alle gemene mannen in haar leven
psychotisch op mij projecteerde
en me gewetenloos de hel indrukte
voel me
raak me aan
als je met me begaan bent
ik sta geestelijk open voor je troost
maar…
- Krankzinnig -
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 231 Voelbaar krankzinnig,
de onweerstaanbare drang,
de handelingsvrijheid
de dader die zich niet bedwingen kan
als eigenzinnigheid het hazenpad kiest
een gestoorde wilsvrijheid dwalend
in vrije velden van psychotisch koren
aarzelend achterliet, om te ontwijken.…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
Heart of Darkness 1899
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Luister naar de stem
die het verhaal vertelt
Het verhaal heet
Heart of Darkness
donker hart van Afrika
hallucinerende ritmes
van drums in het oerwoud
en daar dan de zieke blanke
die ongenadig ver heen was gegaan
voor wat macht en ivoor maar hij vond
z'n psychotische onbewuste en de dood
dat vertelde Marlow aan boord van het schip…
de Analyse
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 196 Zij forceerden mijn geopende deur
drongen binnen in mijn diepste ik
legde bloot verborgen geheimen
gelijkhebbend niets ontziend analyserend
Mijn recht op een afwijkend gedrag
een eigen ik levenswijze te profileren
buiten de gehandhaafde norm te leven
werd mij ontzegd als psychotisch zijnde
Psychiatrische behandeling, de inrichting
direct…
Terrorist op de lijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 315 “Allah is groot, ik heb een bom” riep hij verward in de trein,
het was een schreeuw om hulp voor zijn psychotisch venijn
maar het trotse blauw zag in hem een terrorist op deze lijn
compleet met gewaad van zijn Islamitische zijn.…
Aanroep
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.369 In gans verduisterd woud
droomde ik van sterren… en een maanlicht pad,
naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest.
Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd?
Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat,
en samen gaan wij verder, onbevreesd.…
God is Licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 In Licht is Waarheid.
In Waarheid is Wijsheid.
In Wijsheid is Licht.…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 91 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Memento (N.a.v. de aanslagen in België op 22-03-2016)
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.717 Woorden lijken te breken,
op de barricades van terreur,
lijken te verdwijnen,
in de vuurmonden van semi-automatische geweren.
Woorden dreigen te vervallen,
tot een allesvernietigende kracht,
klaar om de aarde verschroeid te maken,
onbruikbaar voor verder leven.
Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd?
maar Die had enkel gezwegen,
slechts…
Zingend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 komt nadert mij
met liefdevolle aandacht
wie lezen kan en wil
't zingend hart
in vreugd en smart
dat schone druppels vangen mag
och zie de sombere
bossen
waarom de ranke bomen zwiepen
de vijver bedekt met
mos en waterlelies
in koele gouden dagen
van juichend welbehagen
de stille ongerepte
plekken dat mij rukt uit
bange overheersing…
de offergave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
Avond….
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Een kleurrijk afscheid
van de dag.
Kaal de bomen, het
zicht steeds meer.
De wind houdt nog steeds aan
er lijkt geen einde aan te komen.…
Hij zag het licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 486 Hij zag het licht
Zij zag het ook
Tot hij het knopje
Ineens bewoog
Lopend in donker
Viel ze over iets heen
Maakte ravage
Deed pijn aan haar been
Licht werd aangeknipt
Man zegt; wat nu
Zij zegt; ik lig op de grond
Wel sodeju
Het licht is die nacht
Niet weer uitgegaan
Zij was bang
Opnieuw onderuit te gaan
De blauwe plekken …
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 380 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Mij een mysterie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Vertel mij eens woordkunstjesmakers waarom
zou het gedicht niet mooi meer mogen zijn
de buiging en sneden niet vloeiend en fijn
maar explosief gevaarlijk dodelijk als een bom
niet meer in gelid van rijm en schone klanken
ja psychotisch opgediend als voer voor psychiater
klinkend als luid gebral of luider eendengesnater
ik steek mijn mening…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.177 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.272 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 164 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 759 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Moeilijke vragen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Moeilijke vragen
zijn niet leuk, je stelt ze niet –
aan jezelf, of wel?…