Alle inzendingen over lichter dan licht

Lichter dan licht. Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Lichter dan licht dichter dan dit gedicht je zal naderen wens ik mijzelf Sta me niet toe weg te komen met schuilen in zinnen Zij zijn slechts de zomen; een onwennig beginnen van voelen Help me en ik zal je me ontvouwen en loslaten mijn gebroken norm Want wat angst heeft uitgehouwen en gewillig leidde tot mijn vorm mag niet meer…

Ze wiegt in mij als het vuur van de dageraad laat mij zachter zijn dan dauw puur, onaangeroerd verdwijnt niet in de wind maar lacht en laat de lente zijn als mijn, een eigen geluid en alle dagen hoor ik haar stem over de duinen over de zee zelfs onder het nachtblauw ademt ze mijn dromen mee ze is als goud, lichter dan licht mijn…

zonder licht heb ik dit in uw schaduw verricht manco en blanco uitgestrekt, van zieltogend naar zielloos onbeperkt is iets in niets uitgerekt…

Lichter dan licht Ze wenkt ons met haar ogen. Leert ons zien. Komt een mens thuis bij zichzelf Het vuur brandt en het hart smelt…

Verloochen nooit je afkomst Wees trots op wie je bent Beleef het leven als iets wat Begin noch einde kent…

Als het kon wil ik je zien. Als het kon wil ik met je samen zijn. Als het kon wil ik je vasthouden. Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…

Al schijnt de dag nog donker En duister van de nacht Er rijst een ochtendgloren Veel mooier dan verwacht Ga mee in dat bewegen Laat het gevecht met rust Het is jou echt tot zegen Wees daarvan bewust Het is het ware licht wat alles lichter maakt tenzij jij zelf anders verkiest en overgave eraan verzaakt…

Mama, broos en weer klein, alles in u trachtte te zijn, dan wordt het lichter, in oneindig licht ontvouwd.…

zwarter dan wit donkerder dan licht lichter dan zwart grijs is mijn hart zwarter dan wit rijk zonder bezit duister in de nacht in vergrijsde pracht zwaarder dan licht lichter door jouw gedicht bevrijd de diepe smart uit mijn versteende hart zwarter dan licht betoverend gezicht die mijn liefde ontwart uit ons verwarde hart…

je hart zo stil zo licht lichter dan een veer een stille reis naar de gewichtloze armen van Osiris…

stroom stromende zwaarte zwaar naar de zee nog dansen de ganzen op de vliedende stroom lichter dan water lichter dan lucht op weg naar de zon schijnt hun eeuwige vlucht als zij het water verlaten het water zo licht tilt de zwaarte van vleugels hen hoog in de lucht maar het licht wordt steeds zwaarder als de zon niet meer schijnt…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

Doen de bloempjes aan zijn, Liefdevolle plantje in mijn, Eerst zo onpersoonlijk raamkozijn, Mij, mezelf, een fractie meer, Beetje lichter, minder zeer, Licht in mij, een beetje meer?…

In het gras een veer een dor blad verlaat de tak ik verlies mijn haar…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

Licht lichter en lichter Dicht dichter en dichter het luwen traag en trager nog een paar laatste seconden die eeuwigheid worden de hersenen de uitval elektronen die in de kern vallen de waarnemingshorizon eeuwig vallend het massief zwart gat de genade die pijnloze dood wordt raakt nog aan de neuronen het laatste contact met de verzuchtingen…

Mijn schaduw zag me verschoof en zwaaide wenkte me dichterbij kom bij me - kom in me doe je licht maar uit Maar ik stapte opzij in de volle zon hij volgde mij loste echter op in al dat licht ik liep door schaduwloos veel lichter…

Het zachte verlangen naar jou is groot, het weegt veel lichter dan de dood een rijk gevulde mand van overvloed, eens lispelende beek baant zich door mijn bloed, als mijn gedachten zich hebben neergevlijd, je blijft de bladwijzer van mijn levens encyclopedie, een onvoltooide symfonie, z’n toon verspreid tot in de onvoorziene eeuwigheid…

In dit gedicht zit diep verborgen een prachtig licht voor op de kerstmorgen. Het licht is lang verwacht en zal duisternis verdrijven zelfs in uw donkerste nacht zal het licht bij u blijven. Het licht kan harten raken en zielen bespelen het zal uw pad lichter maken en geslagen wonden helen.…

niet verdragen ik voel ze in me het zit te knagen De dagen worden lichter maar hier is het zwaar ik wou dat ik het licht zag was dat maar waar…

In mijn eentje op de late avond die neigt nacht te worden onststeek ik een kaars en een sigaret onthoofd ik een biertje en mijn eenzaamheid het kan me lichter wegen juist terwijl ik er met licht om treur.…

ze heeft ons gedragen in ons prille begin wij droegen haar naar haar laatste einde vijf wezen brachten haar een laatste groet dag moeder wees licht lichter dan je nu al bent…

zelden ben ik lichter dan gewicht laat ik witte plekken leeg wordt mijn zwijgen taal boven licht en leegte dwarrelt stil de rode draad die me zeldzaam verbindt met wie ik ben…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

Open het kleed Voor het vensterraam En word verblind Door het warmste Licht, het helderste Dat ooit te zien was - En dan kijk ik Naar Jou - Jij bent Lichter dan het Lichtste licht Met open armen Ontvang je de Mens die in Zijn eigen Leven de weg Is kwijt geraakt…

De zon verlicht het leven met haar licht Zonnestralen van hoop en geluk beschijnen de ellende Het zwarte leed krijgt kleur De zware last wordt draagbaar Verlicht door zonneschijn wordt alles een stuk lichter…

het werkelijke licht is lichter dan wat de mens ziet het licht in de open ruimte waar de vrede heerst het lokt in eenzame stralen maar verschijnt niet in ogen het gezicht is zwak het pakt niet uit schud het uit haar harnas niet meer afwenden laat het musiceren in je gelaat meer inzicht verbetert de wereld…

dit snelsonnet een heerlijk licht gedicht want ja, gedonder is er al genoeg dus graag wat lichter is wat 'Men' mij vroeg vandaar dus dit poëem, mijn mild gezicht dit vroegste snelsonnet tot nu, is ijl dus veel plezier, ik wens den lezer heil…