Alle inzendingen over liefde OR omhelzing

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

In jouw armen ben ik een kabbelende beek In jouw armen ben ik onstuimig als een leeuw In jouw armen ben ik volledig mens In jouw armen laat ik je nooit meer gaan…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Door de muziek lijkt de kamer nog leger weerkaatst het geluid tegen de muren gaat het dwars door me heen het zal nog dagen duren voordat een traan een glimlach wordt ongestoord weer wordt genoten het gevoel van mens-zijn geen moment wordt afgesloten. De kamer omarmt ons zacht ik slaap weer thuis vannacht.…

Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

het warme zand omhelst mijn voeten als een donsdeken in de winter het verwarmt lichaam en geest en doet me de koude winterdagen vergeten en indommelen op een zomerse dag, ergens in het zand...…

Een uitbarsting van liefde, zo liefdevol gegeven, overkomt alleen een oma, door kleindochter(s) gegeven.…

Wij omhelzen elkaar en delen wat plesanterietjes heel afstandelijk waar het vroeger zo intens en gemeend was zo blijven we even tot een laatste afscheidsgroet we keren onze ogen af en denken aan het onvermijdelijk graf.…

zekerheden zal ik altijd wantrouwen onzekerheden wil ik het mee uithouden leven is dan een levenslang waagstuk in het omhelzen van liefde en geluk…

Geweld en liefde liggen in het zelfde bed van tijdelijkheid. Zij vinden elkaar in de finishing touch van van de omhelzing.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

jouw stem is mijn adem een omhelzing een streling door vruchtbare winden jouw aanraking een warme bezwangering van vurige liefde…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Onze laatste omhelzing…

Een omhelzing brak mijn glas, mijn glazen omhulsel gebroken. Mij ooit beschermend tegen mijn gevoelens. De splinters steken. Voel alle gevoelens tegelijkertijd. Alles wil eruit. Angst voor de volgende omhelzing, eigenlijk ook een verlangen.…

Waar ben je geweest Verloren, gewaande vriend Eerst een omhelzing Dat heb jij wel verdiend Kon je niet vinden Weggerukt, afgezonderd Verlangen verstoord En nu, zo verwonderd Over de glimlach, zo gemist In omhelzing losgemaakt Vandaag, zo'n mooie dag Ingebeeld en ontwaakt...…

Enigszins verdoofd Ik zag dit alles op afstand Ogen traanden, echo’s zongen Ik zocht naar bloemen in ’t land We spraken niet, geen gebaren Ik gaf enkel een nieuwe bloem Om haar tranen te bedaren Ze was broos en zacht Bij de aanraking van haar hand Schonk ze mij een lieve lach Wij konden niet meer wachten Wij stierven voor elkaar In een omhelzing…

Mag ik in je armen schuilen als ik weer moet huilen. Pak mijn hand, als ik naar je kijk, weet dat jij me begrijpt. Houd me vast en wacht, tot ik weer naar je lach.…

Omhels het leven Omhels jezelf Omarm de bloemen Niet drie, maar elf Omvat de liefde Vang op, zend uit Omvat de warmte En alle geluid Stuur het naar allen Naar niemand en zij Stuur het naar jou Naar hem en naar mij Zend de energie rond Die positief is Nooit was ze meer nodig Niet eerder zo'n gemis De wereld heeft je nodig Jouw warmte…

Een rood kleurende boom in een traag levend land groene struiken aan de wortel een omhelzing…

het is niet dat de zon mij niet omhelzen wil integendeel maar de strijd die zij met de wolken voert gaat mij boven m’n pet…

Ik zou iedereen nu graag willen omhelzen maar wel figuurlijk…

alles van waarde draag ik met me mee ik leer het onthechten ik oefen om het licht op tijd uit te doen in een onbekende ruimte op een ongekend uur niet langer vermalen in de machinaties van een bovenaards medisch mirakel in een Lourdesgrot of in de aardse wonderen van de techniek mijn waarheid is draaglijk als…

de resultaten blijven tellen en steeds weer nieuwe mogelijkheden bedenken om de werkelijkheid te meten Ik herschik opnieuw mijn krachten, ik vlieg als een vogel met geleende vleugels naar onbereikbare plaatsen en vanavond steken we over om dat samen te vieren in restaurant De Omhelzing…

De details bevatten mijn liefde en mijn pijn die ik leer kennen in het alledaagse moe zijn, willen weglopen of omhelzen wie mij lief is wat ik vaak niet doe…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…