Alle inzendingen over liefdesgedicht

ik, jij jij, ik wij steeds meer wij samen jij en ik steeds minder alleen twee ikken samen met elkaar laten we elkaar nooit meer stikken…

Dit werd bijna weer zo'n liefdesgedicht één van de honderd in een dozijn zonder eigen gezicht Net op tijd pen van het papier want wat ik voelde voor jou beschrijf je niet op zo'n manier…

Ik buig neer bij de boom. Naaktheid, niets dat bedriegt. Ik wil niet sterven nu de bladeren op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht en de vlinder van jou. Achtergebleven toen jij de dood tekende langs witte bloemen en maanlicht, de troost voor dag en nacht. Ach liefste, spreek me aan, ergens diep in de herfst. Niemand…

Ik buig neer bij de boom. Naaktheid, niets dat bedriegt. Ik wil niet sterven nu de bladeren op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht en de vlinder van jou. Achtergebleven toen jij de dood tekende langs witte bloemen en maanlicht, de troost voor dag en nacht. Ach liefste, spreek me aan, ergens diep in de herfst. Niemand…

alleen de wind luistert gedwee naar wat ik zeg hij neemt mijn woorden mee ze zijn onderweg jij kent de thuiswind zijn zacht geluid hij gaat als vriend de goede richting uit nog blaast hij woorden voort opnieuw gezegd de mare die niemand hoort is bijna terecht en jij zult luisteren mijn woorden horen als de wind zal fluisteren: ‘zonder…

Waar gaan we heen met de wereld, als er kerels rondlopen met bommen en granaten, waar moet ik dan mijn inspiratie tot liefdesgedichten laten.…

Liefdesgedichten klinken als goudgele wijn brandend houtvuur met woorden doorweven ons heerlijk domein leven, vrijende nachtmuziek als goudgele wijn.…

Het ultieme liefdesgedicht staat geschreven op je gezicht verlicht met je lach ik zoen iedere letter weg plaats ze één voor één op papier zo blijft het hier op aarde heeft het in de hemel enige waarde?…

Je zachte woorden nevelen als dauw in een zomers morgenlicht Je schrijft de ongeschreven bladzij met het mooiste liefdesgedicht Je zachte woorden strelen als een geurende bloesem in mei Je laat de letters in liefde zweven over de roomwitte bladzij Je zachte woorden koesteren als de blauwe zee aan het strand Je schrijft de woorden in passie…

Ik weet dat je mooi dood zal gaan. Met een glimlach om je lippen b.v. of met een bloem in je hand. En in de volgende dagen zal het stof wat dikker liggen op de vensterbank. Het zal heel mooi weer zijn. Mooi en hard blauw. Ik zal rondlopen met vreemde gedachten en het hoofd nog dieper tussen de schouders. Dan komt er een troostend woord…

schommelt ze haar tulpenbollenbuik voorbij het koudvuur der gebeurtenissen? bewaart ze bovendien de kalmte van koudwatervissen, dolend in een palingfuik? och, haar ogen zijn narcissen. haar lijf, een jonge berk. haar neusje is van houtsnijwerk. haar liezen, wildernissen. haar handen, elk een rozenstruik. haar kussen, zwarte missen. haar…

zij straalt als vuurwerk spreekt tot onze verwondering beweegt als zwanen ogen als candid camera's ze verzamelt filmpjes van haar glimlach in een geldkluis haar bedoelingen zijn als aardbeientaartjes als ze op haar vingers fluit komen eekhoorntjes toegestroomd ze trekt aan haar oorlel en bomen verschieten van kleur haar borsten…

Jij hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien De dingen hebben jou nodig om gezien te kunnen worden --------------------------------------------- uit: "Een leeuwerik boven het weiland', 1980…

Ik loop op de zaken teruguit, de tuin in Er is grof gezegd helemaal niets te vergeven Nu de dans gedanst aan de weg staat Bekoelen de handen aan de vraag wat het was Ik weet mijn blik te doorkruisen De vijver is uitgedist door een gekende. iemand Die hield van witte- zuiver witte lelies De grashalmen omarmen Het klein blauw bloemetje dat…

Dit is een liefdesgedicht in het Nederlands en het gaat over koeien en weilanden, de wind over de sloot, de tegenwind over de sloot, de tegenwind over de roeiboot, de molen in de verte met de lachende molenaar, want het waait van geluk over de boot waarin zij zitten, waarin zij roeien met de riemen die ze hebben tussen de blanke weiden…

spreek zonder woorden schenk me jouw blik laat mij met jouw oren horen kom dichter bij me dan dicht leer me voelen en ervaren zonder woorden schenk mij dan het echte het ware inzicht om jou te doorgronden jij mijn liefdesgedicht…

Ik schreef jou wel honderd brieven. Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Ik las je angsten in je ogen als een Zweeds liefdesgedicht dat ik zo graag wil begrijpen maar bij Donar niet kan. Jouw angsten zijn de mijne niet. Geen huis, geen werk, geen toekomst maar snap je niet Jag alskar dig. Ik wil zo graag dat jij dat ziet. Dan blijven wij hier allebei hulpeloos, hopeloos en eindeloos bedrogen.…

Wanneer warme woorden op hete zomerdagen ijzige gedachten verjagen verschijnen geïnspireerd of soms uit het niets letters en woorden Wanneer de kou optrekt en taal het hart verwarmt worden lege witte vellen weer gevuld met zinnen vol met hartstocht en verschijnt langzaam een liefdesgedicht…

Bonte zinnen fascinerende metaforen ik kan ze niet beminnen nee, ik wil er niet van horen een eenvoudig liefdesgedicht brengt een glimlach op mijn gezicht maar met de liefde mag je niet spotten die gaat nog terug naar een tijd toen leefde heel de mensheid nog in kille klamme grotten ze krasten hun liefde in het kalksteen simpel misschien…

Je lichaam zit je als gegoten de weg naar jou betovert mij. Na een radslag sta ik voor je, mijn handen leg ik op je heupen. We worden jonger, steeds jonger… -ze lacht om het grapje dat ik nog maken moet- Wat ze me zegt lees ik in haar ogen, glansvol worden we gevangen – een wilde vonk is het logische vervolg.…

ik kan niet wennen aan poëten met een liefdesgedicht in hun hand het zachte geluid aan het slot dat je haast niet kan horen alsof ze het verhaal maar één keer vertellen kunnen en enkele minuten later beweren dat ze niet van liefde houden weet je wel zo'n zwarte dag waar de ware toedracht verborgen blijft in een monoloogvers en…

En langer dan een leven wil ik je eeuwig vereren in mijn liefdesgedicht waarin de rozen bloeien de nachtegalen zingen onze namen in een monogram. .…

. ------------------------------------------------- uit: 'Veldheer en andere liefdesgedichten', 2009.…

Gooi letters in het vuur hoor de woorden branden tot ze weer bij zinnen komen in een vurig liefdesgedicht vonken springen in het rond heb jij je ook gebrand aan dat ene woord?…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

duizend bloemen zal ik voor je plukken witte margriet ga ik voor je zoeken door de velden loop ik langs de bermen rijd ik met jouw bruidsschat in mijn hand duizend bloemen raap ik bij elkaar het is niet te veel gevraagd om te speuren naar de blauwe korenbloem in de akkers vergaar ik schoonheid voor jou alleen duizend bloemen zo veelkleurig…

De boer staat voor de spiegel. Een cliché van zichzelf bekijkt zijn spiegelbeeld naakt in een overall van huid. De pet bedekt het lulligst lichaamsdeel. ´Dit ben ik dan´, zegt hij zacht, terwijl de spiegel hem na doet. Achter hem de boerin, geen tijd voor zichzelf. ´Kom je, Arie, je wordt er toch niet knapper op.´…

Ik denk wel eens, mijn schat, wat zou er Jou toch een kopzorg zijn bespaard Wanneer ik eertijds was gebaard Als een bevallige centauer*). Dan was ik aardiger van aard En uiteraard jou ook veel trouwer En vond ik niet als Schopenhauer Een vrouw de inspanning niet waard. Integendeel, ik had dan power En dus liep ik in volle vaart, Blijmoedig…

grote hoogten gegaan maar als mens bleef het uiteindelijke resultaat dikwijls achterwege omdat ik niet de middelen had om me met de liefde te bemoeien in de nacht kwam het tot de ernst van mijn verbeelding een liefdesgezicht dat in geen enkel opzicht op mijn eigen gezicht leek ik besloot er een gedicht over te schrijven een liefdesgedicht…