51 resultaten.
luchtbel
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.956 Dofgrijze dagen verzwaren mij,
dalen naar mijn wintertenen.
Ze slaan haken in mijn hersens,
lillende lobben die de leegte ruimte geven.
Ik hurk in het zand voor de nevelzee,
rotsen klieven de branding.
Traag verkruimelt het wolkendek
Tranen slijpen mijn wangen,
Een kale ruïne in de schedel geplant.
Vellen vallen van het lichaam.
De planeet…
Luchtbel
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 518 Zweef,zweef naar boven
een spiegel van kleuren weerkaatst door de zon
Hoger en hoger,
Verblindt alles,
de weerspiegeling van perfectie.
Prik!…
Luchtbel
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 927 Leven in een luchtbel
isolatie om te bestaan
happend naar adem
zie ik mezelf staan
Leven in een luchtbel
niet gekozen maar moeten
ik verken langzaam de grenzen
zonder de mensen te groeten
Leven in een luchtbel
eenzaamheid ten top
maar wil ik overleven
dan zit er niks anders op.…
"liefde" in een luchtbel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.171 Als een luchtbel, hoog in de lucht.
Kijk, zei zij,..met een verlichtende zucht...
...onze luchtbel spat uiteen...
voel je die druppels om ons heen..?
Dit is ons laatste restje verdriet..
want meer dan dat.. was er niet.
...hij begrijpt haar wel..
al scheppend van.. alweer.. een nieuwe luchtbel.…
evenwijdig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 135 drijvende luchtbel
libel zweeft horizontaal
zuiver waterpas…
samenvatting.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 159 een kleine luchtbel
in mijn hoofd werd een
knikker, en zo
kwam ik van
mijn depressie af.…
Luchtbel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 558 ze zweeft
ver weg
naar de zon
toe
hoog en
veilig
in haar
eigen
wereldje
vol gedachten
vol dromen
vol hoop …
zo bang
voor die
ene fatale
aanraking…
Luchtbel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 524 ze zweeft
ver weg
naar de zon
toe
hoog en
veilig
in haar
eigen
wereldje
vol gedachten
vol dromen
vol hoop …
zo bang
voor die
ene fatale
aanraking…
Luchtbel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 615 Als in een vacuüm
Als in een luchtbel
Gevangen en opgesloten
Emoties in de knel
De tijd hier staat stil
De wereld buiten tolt rond
Want buiten dit vacuüm
Wacht voor mij de afgrond
In het vacuüm is het veilig
Buiten is onbekend
Toch heel voorzichtig
Grenzen worden verkend
Ondanks de geborgenheid
En bescherming van deze bel
Haal ik…
Shh
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 550 Ondergedompeld in de stilte
Snak ik naar een luchtbel lawaai
Zo eentje die heel zachtjes smaakt
(ook nadat-ie mijn longen
is binnengedrongen)…
Ontsnapping
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 540 Gedachten die verdwalen in een fantasie
Dromen die zich tot vlinders ontpoppen
Gevoelens die zich in de wolken wanen
Geweten dat de moed ontbreekt een luchtbel door te prikken…
Laat maar gaan.....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 789 Rimpelend wateroppervlak
Draaiend bewegen
Af en toe een luchtbel
Langzaam verdwijnen
In diepte en duister
Laat los
Laat maar gaan
Het is goed zo !…
pats
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 939 betoverde
luchtbellen
bliezen we
door de nacht
ik keek ze na
onwetend
zwevend
op weg
naar een oneindig
einde
zoekend
naar geluk
een luchtbel
zweeft
tot
de betovering
verbreekt…
De golven kringen weer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 196 rijendik stond
doodstil op
de wal te kijken
de adem ingehouden
toen hij opdook
voor de laatste keer
geen luchtbel meer
om te ontsnappen
de golven kringen weer
gebogen is hun gaan
het dood door schuld
te lezen in de ogen…
Bijklank
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.142 wat voelde ik mij groot
toen ik voor jou de spoken
onder het bed uit
kon bezweren
getik verklaarde
in een luchtbel
uit de warmwaterpijp
rond twaalven
die grote spin
met uitgestreken
gelaat lieflijk de tuin
in bonjourde
en ik, alleen ik
hartkloppingen hoorde
die deze heldendaden
moediger kleurden…
tussen droom en werkelijkheid
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 680 Maar,
steeds als ze ze wil grijpen
spatten ze, luchtbel-verzen eigen,
als tranen op 't papier.
Om dan,
doodgewoon te verdrogen
tot zwijgen...…
Tussen droom en werkelijkheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 496 Maar,
steeds als ze ze wil grijpen
spatten ze,
luchtbel-verzen eigen,
als tranen op 't papier.
Om dan, doodgewoon te verdrogen
tot zwijgen...…
mijn appel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 760 Alles wordt overschaduwd door schemerig zwart
De zon komt niet meer door mijn luchtbel heen
De liefde is als een vrucht
Zacht en rood is het gevoel
Totdat de rijping begint
Verstrikt in een web van draden
Herken ik mezelf niet meer
Veranderd door warmte en genegenheid en pijn
Onherkenbaar voor mezelf geworden
Waarom kan ik niet met jou
Zoals…
BEKKENOVEN
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 299 Luchtbel, uit lava glasdraad
Waarvan alleen de blazer weet
Welke bestemming
Man en vrouw wellicht op het
Gevaar af nooit te vervloeien
Maar afgekoeld en losgeknipt
Te stollen tot Swarovski zwanen
Drijvend in separate vijvers
Kristallnachtkinderen
Door hun hoge loodgehalte kunnen
Zij beter geen koppel vormen…
Verlies niet de hoop
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.599 Je gaf hem al je liefde
en hield van hem oprecht
Dat alles nu ineens over is
realiseer je nog niet echt
Was alles dan een luchtbel
al die jaren met elkaar
Waren al die lieve woordjes
die hij zei dan niet echt waar
Van de één op de andere dag
was hij niet meer verliefd
Hield hij niet meer van jou
en jij voelde je gegriefd
Verlies nu…
Een vrouw
gedicht
3.0 met 87 stemmen 35.335 alsof het een harp was die
in zijn hart paste, een droom
van een ding dat mooi was
als een voetstap in het zand
zo gevoelig als gras, zo goed
van vorm als een ei, geheimzinnig
als een spinnewiel of wimper-
kruller, luchtig als turf
vreemd als een sneeuwvlok
lekker als een teruglopende
wekker, zacht als de
luchtbel in een waterplas…
Hoosbui
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Voor de zoveelste keer
erin gelopen
De valkuil die kwetsbaarheid
heet
Zolang hun woede en angsten
nog welig tieren
is veiligheid onder het tapijt
verstopt
Uitgedrukt in regendruppels
storten zij zich uit
Hoosbuien waartegen geen
paraplu bescherming biedt
Pas wanneer de luchtbel
zo sterk en helder
Pas dan is verdrinken
niet meer…
Even Leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 561 Je kneedt uit de klei
In een ijle luchtbel
De lijn van haar lijf
Eén moment maar
Je schendt de murmelende stilte
Haalt haar onderuit
Met een vlindervleugelvlugge greep
Haar broze enkel in jouw vuist
Tot zij gelaten bengelt, een liaan
Een dood gewicht dat suist
Tot het beeld barst
Het hangend naakt een traan laat
Het puin, de kruimels…
Asfaltdepressie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Kracht niet meer hebben
De persoon te sturen
Waartoe zij behoren
Het wegdek waarlangs
Ik mijn weg wil gaan
Dat opensplijt en
Mijn hele lichaam
En alles wat daar
Bij hoort in blinde woede
Omvat - alleen het
Stollende asfalt is er nog,
Dat zich hermetisch
Om mij heen sluit,
En, luister, van mij
Rest niets meer dan
Een luchtbel…
Beklemmend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.308 Mijn dagboek is volgeklad
Morgen is een open einde
Op de trein volg ik de stroomdraden
De dunne boog neerwaarts
Ze zingen onbestemd eentonig
Sneeuwvlokken smelten op het raam
Shaduwvlakken schuiven over het gelaat
Een donkere woede zet me klem
Snoert de strop om de strot
Tilt me op
Laat me los
Tot ik oplos in een luchtbel
Alles gaat…
Medicijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 264 ik zie het bollende zeil
als een leven van vrijheid
niets dat nog meer jaagt
enkel de spelende wind
een streepje zilver legt zich
over mijn rozige wangen
glanzend de vreugde
die ik op het water hervind
de zere plek verstrooit zich
geleidelijk als een luchtbel
die de zeeboezem verlaat
ogen voor verstoring blind
wolken drijven weg…
Kersenbloesem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 354 Dan dit beeld dat uit de winter opwelt
Als een luchtbel uit een donker water.…
IK HEET …
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
IK HEET ...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
iris in het MAS
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 231 de iris schaaft droog
van dorst en honger ontdaan
aan haar kelken kraag met
minder blad maar meer vertoon
leeft ze fier en wel
in haar aarden luchtbel
haar opzichtig oog gericht
op de mensen aan de stroom
ze is museumplant zonder nood
aan het Woord, elke blik
van een toevallige passant opnieuw
sterkt haar in haar zonnebloei
de weemoed…