De lustenburcht
netgedicht
De groene gangen wachten nog
op gasten met strikken en bonte linten.
Ze zullen de feestroes vangen in gedachten.
Op het parket danst de steile ober,
wanneer een naald in de groef valt, tonen zwellen.
Hij boekt een trip voor oktober
naar het zandig land, de waterbellen.
De gasten dwalen door het dorp,
Ze schaven hun handen, wagen een worp…