Alle inzendingen over maagdelijk OR wit

Hoor bellen rinkelen zilver twinkelen valt de sneeuw in een donkere nacht bekleedt de zwarte aarde als een deken zo zacht Snijden ijsbloemen hun weg door het raam bij het ontwaken zucht de adem kilte hoor het ruizen van wind tegen de doodse stilte Kijk naar buiten zie het maagdelijk festijn fantasieën spelen tussen witte vlokken…

ongelezen wit onbeschreven maagdelijk op de keerzijde…

wit maar de penselen zijn al geschikt…

Een klokkentoren priemt boven ’t maagdelijk wit hypocritisch zicht…

als nachten zwarter worden door gebrek aan licht dwarrelt sneeuw in maagdelijk wit haar donzen deken brengt kerst met ster en goddelijk kind een stralend welbehagen knalt nieuwjaar het uitbundig zwart in alle kleuren weg de langste nacht is afgelegd het licht lengt nu de dagen…

aan muren hangen bloed zweet en tranen ik wil ze weer wit de doeken waarop ik leven heb vormgegeven zijn nu te koop ze verhalen in lijnen en kleur mijn ziel en emoties met penseel en nieuwe pigmenten zal ik u op maagdelijk wit mijn toekomst vertellen…

Dwarrelende sneeuw Bedekt de koude aarde In maagdelijk wit…

puur maagdelijk wit zover mijn ogen reiken schone illusie…

Het is nu winter, er komen kusjes uit de hemel, berichten over vrede bevroren tijd en menselijkheid. Hoe zou je vrede kunnen installeren niet alles is immers vanzelfsprekend vredig en liefde kent vele facetten. Vraagt het om betere theaterteksten vers te verspreiden onder de mensheid voorbeelden aan ze geven waarop die mooiere leefomgeving…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

een wit vel wil uiteindelijk ook gevuld worden met kleuren met woorden liefst met hele mooie het heet niet voor niets maagdelijk wit de drang naar leven is zelfs een dood wit stuk papier nog gegeven…

Vereend met deinende golven Overvalt de liefde ongemoeid Onder fluisteringen bedolven Wordt het hart verschroeid Opkomende passionele driften Profileren zich in duistere nacht Satijn glijdt golvend rond de enkels Maagdelijke rondingen pril en zacht Drijvend op eeuwig deinende golven Gewillig verdrinken in erotische vloed Ongekende hoogten…

Tussen het maagdelijk roze-wit komt een hemel in de lente in de werkelijkheid aan mij voorbij.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

wit winterland van sneeuw en ijsbloemen engelenveren die door de regens zijn uitgewoed U die de aarde zo maagdelijk weet te roemen wit winterland van sneeuw en ijsbloemen en de schone slaapster tot leven kan roepen als U de stroom van lentesappen ruisen doet wit winterland van sneeuw en ijsbloemen engelenveren die door de regens zijn uitgewoed…

Toen ze zich - enigszins verlegen nog - voor me uitkleedde straalde haar slipje maagdelijk wit. Een rozig veegje kleur verraadde later - toen ze het weer aantrok - dat ze nu maagd was in de voltooid verleden tijd.…

De sereenheid van de winter gevat in bittere kou de aarde bekleed met een wit tapijt waar de zachte wind door de kale takken glijdt en de stralen van de winterzon langzaam de maagdelijk witte deken laat smelten onder een hemel van sprookjesachtig blauw…

voor mij is poëzie bedrijven woorden verzilveren als het moet in een fraai schuinschrift op een nog maagdelijk vel wit papier... naar regels zoeken die naadloos in elkaar overgaan als bij de daad en dan wellicht nog tot een hoogtepunt komen ook…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Toen het witte hemelbedgordijn werd neergeslagen mij alreeds naar buiten had gedragen mocht ik de allereerste zijn die jou betrad vergat de tijd door alle maagdelijkheid wat was het lang geleden dat ik al dit schoons met een voetkus mocht ontkleden…

Aaneen getrokken lint van waarachtig blauw aangedaan in het hart rond besloten tijdsverschil waar de ochtend licht gekleurd in purper groen asgrauw en maagdelijk wit glansrol voor de fraudeur zo ongeveer met rode handen om het wit streelt de groenling het kleurenspectrum van het geboren ik.…

verwonderd en speels kronkelt het witte landschap om zich herkenbaar te maken hallo hier ben ik dan uit mijn 10 vingers waaien witte kristaldeeltjes langs ademtochten van ruimte bestaan stapwiegend achter mij een spoor dat kleur vertoont zonder dromen zo maagdelijk wit rijst er uit het niets een sneeuwjacht der stilte op mijn ogen…

maagdelijk was de jurk als het wit van onschuldig dromen duister is haar verlangen had zij juist gekozen één hart moest zij breken een onmogelijke keus stil verhulde tranen zacht liet zij ze gaan…

de tuin zo maagdelijk wit bedekt maakt dat ik zucht verlangen naar weer kind zijn kruipt omhoog via schuifpui naar buiten pak twee handen vol en gooi een sneeuwbal door de lucht…

Zinnen minnen woorden strelen liefde op papier maagdelijk wit koesterend, doch bedekt spelen met vuur door vonken geboeid in lichterlaaie zwart geblakerd lust geblust in eenzaamheid berust.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

nog in schaduwdromen klimt bewogen schijn zich vederlicht omhoog langs bomen laat de kruinen in maagdelijk witte sluiers schoonheid prijken veel te mooi om te blijven wanneer leven zich in uitgesproken grijs zal opengooien…