Alle inzendingen over maneschijn OR liefde

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

In de heldere maneschijn is het heerlijk samen zijn genietend van de avondrust de drukte van de dag geblust beiden in gedachten verzonken en in liefde verdronken hand in hand zittend bij elkaar als een jong verliefd paar terugdenkend aan wat de dag ons heeft gegeven in het woelige dagelijkse leven.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Dwalend Maneschijn Dansend over wateren Vliegend door de nacht Gedachtestromen Rustend in de Maneschijn Naakt onder sterren…

maneschijn in het bos bovenzinnelijk geur van mos liefde smaakt warm rozenrood water verenigt geef me bloot Ik tril stil Van zoet gevaar handen bedwelmen in warm gebaar mooie momenten troosten, helen vochtig kussen laat me je strelen…

loop heen en weer kan het water dan niets alleen? dacht de man die zijn jaren bij de sluis doorstond door zijn eb en vloed te tellen alléén de maan maakt mijn zure nachten zoet wees vol alsjeblieft aan halve heb ik niets anders loop ik er nog liever naar toe…

In de natuur waarin ik voor je viel Op het gras van de liefde Soms ruzies tijdens de regen Maar het werd vrede in de maneschijn Onze liefde als een enorme eik Waar langzaam de bladeren van af vielen En niet meer terug aan groeiden De eik die stierf…

Woorden als oorden waar gevoelens huizen in lege omhulsels van welsprekendheid Dichterlijk wonen wil toch niet zeggen dat de liefde daardoor dieper wordt want zeggen rode rozen en heldere maneschijn werkelijk meer dan: 'k wil voor altijd bij je zijn…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Zilveren glitters en maneschijn, Als paarlencollier op zwart satijn; De vuurtorens van de tijd, Ze bakenen de onmetelijkheid. Diamantjes voor verliefde paren, Als zij op een wolkeloze nacht, Met liefde in de hoogte staren, Daar waar Orion hen toelacht.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Geef mij je tranen in een zakdoek van satijn ik zal ze bewaren onder de maneschijn Tranen worden goud op het bed van een prinses in een kistje met juwelen opgesloten levensles Ik open het geheim van satijn en een juweel en huil ontroering zachte liefde maakt alles heel…

Rozengeur mij Verleidt mij tot zinderend maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

De stilte alleen kan al die rust vertolken: De nacht houdt de' adem in; de rotsen grimmen: Aan ieder sprietje bleef een dauwdrup hangen, - De hitte werd door de' avonddauw gevangen, En geurt er mede uit de aard, die liefde wademt; De mens luikt vol genot de dromende ogen, En 't luwtje, als liefde al zoetjes aangevlogen, Heeft kussend hem…

In haar slaap kreunt zij zacht ik kan het niet als taal verstaan Zij draait zich traag om en warmt haar koude voeten tegen mij aan De maan is rond en vol door het raam de maan denkt niet over het bestaan zij is oud en weet al millennia lang hoe snel mensen komen en rapper gaan…

De enige straatlamp die nog brandde is nu stuk niemand weet ervan hoe en niemand draagt schuld hoe het ook zij hij geeft geen licht meer hij is nu stuk maar wat een geluk de maan verlicht de straat nu doet dit mooier dan voorheen zo lijkt het mensen lachen luider in de maneschijn verliefden voelen hun hart nog sneller kloppen baby's…

Alexander Peters gedicht: Maneschijn. Vocals en muziek Edwin Bosch Mooi gedaan: Edwin Bosch! Mooi geschreven Alexander!…

Het is wat ik daadwerkelijk liefde noem, neem gerust nog wat ellende, maar zegen wel mijn harige armen, waar droefenis naar woorden zoekt en dromen in de uitverkoop op de luifels boven je ogen staan. Als een allerliefste draak blies jij de diepste verschrikkingen weg.…

Rozengeur Verleid mij tot zinderende maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons laten meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

Liefde is geen rozengeur, Liefde is geen maneschijn, Liefde is onzekerheid en gaat vaak gepaard met zoveel pijn. Begrijp me niet verkeerd; je bent alles wat ik wens! Maar je perfectie maakt me doodsbenauwd, ook ik ben maar een mens.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

O nacht, o nacht, o schone nacht! Langzaam zonk in rode pracht de eedle zonne en smolt in ’t glimmen en het blaken van de kimmen, smolt… en al met eens was ’t nacht, en al met eens was ’t nacht. Koninginne van de nacht in de onbewolkte hemel zwemt de mane in ’t blij gewemel van haar pinklende erewacht. D’hemel waar de mane lacht wederspiegelt…

Weet je nog, die prachtige oase van windstilte en maneschijn van hunkeringen in extase omdat we bij elkaar konden zijn Weet je nog, onze eigen tijd met indelingen van liefde en rust van bewonderen en begeerlijkheid en op nachtelijke sensatie belust Weet je nog, de liefde verklaard tot in de hemel trouw beloofd zoveel mooie geheimen bewaard…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ik ruik de zomer Droom van bloedrode kleuren Maneschijn bedriegt…

Een jarenlange liefde die mag zijn Van broekzak, hoed en rand, haver tot gort Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt Met rozengeur, zonne- en maneschijn Een goed beveiligd, warm privé domein Waar helemaal niets aan mankeert of schort Een jarenlange liefde die mag zijn Die voedsel is, verjongend medicijn Er is genoeg en je komt niets tekort…

Dansen in de zonneschijn Huilen in de maneschijn Zingen voor jou Lachen voor mij Geven aan jou Nemen van mij Lief hebben is de gratie De gratie die je amper ziet Dromen over zeeën Varen over wolken Nooit zal dit gebeuren Maar een hart met plaats Leeft verder...…

moeilijke tijden zijn zegeningen in vermomming. Het maakt niet uit hoeveel pijn het doet!…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…