Waarschijnlijk van Henri Matisse.
Het is de vraag hoezeer hij niet meer is,
want niemand, niemand die hem mist.
Al is dit altijd zo geweest, het blijft baldadig triest
in alle straten waar hij loopt noch fietst.
------------------------
uit: 'Garderobe', 2010…
Het prachtige haar van Renoir
Met die zweem van rood
De lichtval van van Rhijn
Alles doofde en ging dood
Ook Toulouse-de Lautrec
Quassimodo van het penseel
Die liet weinig van Parijs
En van haar liefdes heel
Henri Matisse ruziede met Seurat
Signac’s tranen druppelden op het linnen
Wie dronk er van ‘Buffets’ cognac?…
Vanuit Matisse of Mondriaan als bron
klotste een woordelijk stroompje.
We kregen onze innerlijke beloning:
wonderlijk als spaanse margrieten in de winter.…