Alle inzendingen over mei OR 3 mei OR 4 mei

We kunnen er nu niet meer aan ontkomen De uitrol van de meimaand is van start Wat treft ons straks in ’t Hemelvaartse hart Een dadendrang? Of blijft het nog bij dromen? Herinneren, herdenken en herleiden Bespiegelen, bezinnen en bevrijden…

In de daarop volgende dagen 4 en 5 mei verwerkte ik als vader die boodschap, die tijding als volgt..…

voortijdig niet te bevatten ontzield 4 mei bij schilderij van annelies landsman…

De rechter had in kort geding gesproken: De ingetogen stilte op 4 mei bleef staan; daar paste geen verstoring bij. Totdat het vreugdevuur werd aangestoken om 12 uur 's nachts: 5 mei, Bevrijdingsdag. Wie schreeuwen wil die schreeuwe, want het mag.…

die leemte heeft zijn sporen nagelaten in hart en ziel reden genoeg om daar op 4 mei 2 minuten bij stil te staan…

De zon komt op de zon gaat onder weer is er een dag voorbij voorbij een leven 4 Mei gebrandmerkt in het geweten van een volk dat vergeeft maar nooit vergeet een stukje van ons hart werd van ons afgenomen de toekomst weggedragen een stukje van ons hart voorgoed vermoeide helden als ze waren liepen ze hun nooit voltooide mars terwijl…

mei, ’s avonds om een uur of acht…

Niet te bevatten, niet te geloven, niet in te schatten al die zinloze oorlogen. Niet een plaats te geven, niet te kunnen begraven, niet te mogen rouwen, of simpelweg naar de laatste rustplaats te dragen. Niet te begrijpen, niet te snappen, vijf minuten stilte is alles wat we kunnen. Onbegrijpelijk…

En telkens sta ik weer in pyjama voor het oude raam en controleer de auto's die in die jaren even voor het gewijde uur naar de kant van de weg zwenken en stoppen lijken mijn vader en moeder in zichzelf verzonken verbonden met iets dat groter is dan zij gedachten waar ze goed naar moeten luisteren die het waard zijn om telkens terug…

4 mei 2020 Het is stil in de stad Het is stil in het dorp Het is stil in de straat Het is stil in de laan Het is stil in de steeg Het is stil op het pad…

Verkiezingsprogramma Partij Voor de Vrijheid: “Op 4 mei gedenken wij de slachtoffers van het (nationaal) socialisme. Op 5 mei vieren wij onze bevrijding. Dat blijft zo.”…

~~~ morgengroen groen gespriete hoop in de bloei van nieuw leven laat onvergeten bedekt subtiel littekens die nooit zullen verdwijnen ~~~ 4 mei ~…

Hij is in 't midden van de mei Geboren en een dichter zei: Dit is een kind dat zingen zal, Dat de mensen 't horen óveral; 0, wat een zeldzaam mei-geval: Hij is in 't midden van de mei Geboren.…

4 mei, 11 mei, 18 mei. Stilaan rijpt het besef dat het geen exit datums zijn hooguit overgangsrituelen naar een nieuwe realiteit. Stilaan dringt het door dat we met dit virus moeten leren leven. In wat nu al een nieuwe naam heeft. De anderhalvemeterssamenleving. Te lang voor een scrabblebord.…

Het wordt erger met de jaren in plaats van dat het slijt dat verlammende gevoel van geconcentreerde onmacht De siddering in mijn lijf herken ik van iedere herdenking De ingedikte tranen van verstopt verdriet 4 mei 2008…

Het is de laatste dag in mei 2011. Zegt de een: ’Er waren niet veel zonnige dagen in mei’. Zegt de ander: ‘Tot nu toe nog niet!’…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

(Menig machthebber is een misantroop) Met de mimiek van een versteende natuur waarbij de zwarte lucht zijn harde grijns verpulvert Met de thermiek op het laatste uur van krijsende vogels die in vlucht cirkelen en die zich in duister hullen kruist hij zijn armen met illustere blik Zijn ogen branden een gat in de dag als gloeiende kogels…

Op de vlakte is Vogelgeluid het enige Dat hoorbaar is, Van de vroege ochtend Tot de late avond in mei Wordt er uit volle borst Gezongen - dan stopt het, Stoffige banden rijden De verlaten heide op Er wordt gelost en geladen, Vogels houden hun mond In deze ordeverstoring - Vijftien knallen later Is het stil, oorverdovend stil…

vandaag keert het leven van harte jouw de jaarlijkse bonus weer uit zoete kaarsen branden vlammend de adem van en voor jouw liefde als ruisende oceanen in schelpen die jou de felicitaties fluisteren van alle lieve mensen om jou heen die van jou houden om wie jij bent het universum straalt op deze dag mooier nog dan de goudste zon omdat…

elk van jouw jaardagen is een geschenk aan ieder die jij betekent en jij jou betekenen laat zij vieren het genoegen om jou in het leven te hebben elk van jouw jaardagen brengt naast vrolijke herinnering aan de meest stralende momenten ook verdrietige tijden even terug die jou in het leven begeleiden elk van jouw jaardagen staan wij…

de mooiste maand voor mij blijft altijd mei en ‘Mei’ van Gorter immer hét gedicht want lang voorheen mijn ‘mij’ voorgoed gezwicht om dichter’s kunst die verder reikt dan ‘mij’ dus ondanks alles maakt de mei mij blij want Oekraïne, heus!, wordt ooit weer vrij…

Mei, Mei, Mei wat is dat toch met Mei ?…

't Is meie, 't is meie er jagen kikkers in de vijver kijk… ze vrije, ja ze vrije? bolle wangen: grote ijver.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

terwijl ik dankbaar stilstaan mag bij de mensen die het leven lieten in de strijd voor vrijheid en vrede marcheren elders nog vele voeten op bevel van honger naar macht door de straten akkers en velden waarop zij dood en verderf zaaien met geweld dat geen mens ontziet wanneer vraag ik in de stilte mij af zijn de lessen dan eindelijk geleerd…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

En de aarde deint in weelde en kracht en breidt haar golvend groene sprei voor d'eedle Minnaar, trouw verwacht, de blonde Mei, de fiere Mei. Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellend orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang.…

en midden op de glooiing lag in 't licht een vierkant veld met bloemen, opgericht, Van bekervorm. Ze maakten met elkaar Een tafel, klaar voor 't drinkgelag, en waar De gasten nog niet aanzitten. Vol wijn Staan al de kelken, dungesteeld en fijn Geslepen. Tulpen waren 't rood en geel. Rondom, de hyacinten fors van steel, De sombre bloemen donkerblauw…