Alle inzendingen over memoriam OR noordenwind

morgen zal zijn als wind stampvoetend tegen licht en zomer immer koel fluitend op vingers als een scherpe noordenwind snijdend door tranen koude lucht zal me plooien naar het graf van dode mensen met zachte beelden in mijn hand ver weg en dicht bij mijn ogen waar ik onafgebroken regen plant morgen zal zijn als wind een laatste…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Noordenwind oud en bleek je ruikt naar hars je prikt met naalden. Noordenwind de bomen kraken maar je bent te laat, te laat! De winter ligt begraven onder kersenbloesem.…

Stil tel jij de dagen naar het licht schreeuwt donkere nachten duister dicht heelt spijt in verborgen zinnen ooit geschreven "verlangen" zwevend op weemoed van noordenwind werd onvoorwaardelijke liefde aanvaard gevangen zacht gevlochten draden horen de wederroep verstaan jou in mij bevrijd leeft ooit…

De kleine noordenwind doet de zon vandaag opvallend helder stralend schijnen: de Ploegschilder pakt vroeg zijn ezel, vult zadeltassen met palet, veel primaire kleuren, een schildersmes, een dot katoen.…

een gure noordenwind voert veldslag tegen alle takken van ranke bomen, die plooien zich ongezien in een zigzag noch bladeren of twijgjes die ontkomen. het december bos in diepe rouw met alle bladeren die gaan sterven, verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw, verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…

Hoog wil ik stijgen met de Noordenwind, boven 't gerucht der stemmen - boven 't licht der volle straten. Weg! het warm gewoel, de weke druk van mensen om mij heen! Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij, dat er geen liefde en lachen om mij is, geen zoete stem, geen blik van vrienden-ogen geen weekheid en geen weemoed en geen lust.…

De wind die uit het Noorden blaast, blaast alle zorgen uit onze koppen. Fluistert onze verdoofde oren uit, zodat we weer luisteren kunnen. Stormt de schellen van onze ogen, zodat een verblinde weer kan zien.…

'k Wil eenzaam stijgen in de Noordenwind, die in de kille nacht gestadig waait groot en onwetend. Stijgend wil ik neerzien met koude blik en onbewogen mond op wat voor eeuwig wegzinkt onder mij.…

schijnheilig zonnetje speldt ons een andere waarheid op de mouw dan de Noordenwind…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

(Uit: "In Memoriam", WEL 1976)…

Van mij geen ~In Memoriam~ voor drs. P Want wat ik schrijf is brandhout naast het Loofhout dat hij dee…

Kille noordenwind Druppels langs dunne stengels Verwaaide rozen…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

in memoriam pater frans van der lugt s.j. een tjilpende mus op de nok van het dak tot zwijgen gedoemd…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

geboetseerd en voortgedreven door de noordenwind zeilde hij mijn raam voorbij te onrustig om te blijven verdween hij in het blauwe gat…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

vermeden to be or not to be, that is ...…

kom o koele noordenwind en jij zo zoele zuidenwind laat de hof indringend geuren en toeven zal ik weer als kind…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

ik lig in de tuin waar ik elke dag liep ik lig in de tuin waar ik elke dag sliep onder de lariks of pal in de zon het liefst was ik buiten zolang het maar kon ik hield zo van slapen ja dat was mijn lust en onder de struiken daar kwam ik tot rust achter de hosta en juist naast de roos een zonnige plek die ik dikwijls verkoos ik…

6 mei 2002*****6 mei 2004 Pim Fortuyn Vol ongeloof hoorde je het bericht Pim Fortuyn neergeschoten welke gek, welk gezicht in welk brein was dit ontsproten. Hij was een man, goed onderlegd die heldere waarheden durfde zeggen die man moest het loodje leggen. Het hele land was terstond van…

Een lied altijd in bomen bewogen zal je gedenken. Leef ongebroken: in de wind weet ik je adem. Regen zal in trage tranen om je schreien. Vaarwel.…

papperlepap, zeg ik ben een aardappel mijn appeltje -…

een stem valt stil.... mijn ogen tranen rust zacht jij die zoveel mooie momenten aan mij gaf zo warm jouw soul liet me dansend dromen "meet me in church"…

ik had erom gevraagd een kleine bloem in groot vertrouwen geplukt vanuit een twintigjarig strandgebied zuiver, slank en wit nu slechts nog een koestering heel stil rond virtuele blaadjes, uitgegroeid tot enkel nog herinneren waar moet ik beginnen? vroeg ik zacht ik ben ver, verloren in een land van kou ik dank je voor de jonge vrouw…

ergens nog een kus in grijs… als ik dan buig in licht devote knikken tot mijn knieën aarde raken zacht en ongerept ik ben behept met deze gave tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar ik zoek je, vind je -telkens weer mijn kind dit blind zijn schuurt en schuurt in glasgebonden ogen waar…