Alle inzendingen over morgenstond OR Kom

Kom op sta op van de grond morgenstond en gaap de slaap uit je mond morgenstond. Kom aan trek aan je sluiers en linten je licht en je tinten en dans zo gans schaamteloos de dag uit z'n doos. Kom,kom,kom, wentel je om en weder om voor de Bruidegom en zing een kring van lof uit het stof.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

- Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij manvolk in de havenloods geen luwte voor een minnekoos met rozevingerige roos in gloed van morgenstond…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

waarin ik jou terug zie komen eens kom je met de zuidenwind naar hier, waar je je bestemming vindt dan kus ik weer jouw warme mond en vrijen we tot de morgenstond…

Tussen de schotsen van gebroken ijs branden blikken van gouden glazuur. De kou van de morgen laat in een roes van verrukking zijn klamheid los. Stralen glinsteren vanuit ontloken dagenraad tussen de reten van halfgesloten gordijnen. De wereld neemt een nieuw begin, maar droomt nog even door. Het warme witte dek verlaat dan zacht…

zij de balans verliezen waarna ze weg zweeft uit mijn archieven als paradijsvogel met een roos in haar mond en ik achterblijf met een gevoel van waarin mijn kleuren verbleken maar met hoop dat haar stekels mij zullen betoveren zal ik altijd kiezen, voor dat moment vlak voor we samen opgaan in die explosie van onze morgenstond…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Je bent mijn Eos Mijn dageraad Aurora morgenstond Opkomst der zon Die jou heeft gewekt Uit jouw sluimer gehaald Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Haal mij uit mijn dromen Haal mij uit mijn slaap Aurora wil Dat je bij me komt En dat je mij wakker maakt…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Gij wacht niet als ik open doe, Maar dringt ten eerste mild'lijk toe; Ja, eer ik kom t'ontsluiten, En nog in 't nare duister zij, Zo staat en wacht gij al na mij, Voor toegeloken ruiten.…

Een zonnestraal piept door het gordijn Verbant kordaat de maneschijn Leven ontwaakt in ochtendsluimering En verdrijft de nachtelijke schemering Bladeren zuchtend onder ochtenddauw Verlangend naar het hemelsblauw Stilte wordt verruild voor prachtige duetten Die de vogels samen proberen neer te zetten De dag reikt zich aan, nog mijmerend in…

Er zweeft iets afwachtends in de rust der natuur deze ochtend alsof de ziel van dit gras mijn heuvels en bomen het heideveld in schaapjeswolken nog even niet meespeelt met het spel van licht en bestaan. Toch zie ik aan de horizon op een zandweg witte paarden naderen ze zijn te vroeg om echt te zijn meer schoonheid kan de dag nu niet…

en in de lucide morgenstond floten vogels in een nieuw verlangen de vorige hunkering zakte in het kwelwater van de nacht alleen de bomen rijgden diepgaand hun voeten daar waar ik sliep op de uitlopers van verleden tijd kwinkeleren ze in en uit…

zwoel de nacht mist in de vroege morgen voetstappen op het pad een glimlach verborgen in donkere kijkers eigen weg volgend af en toe struikelend boomwortels zorgen voor oneffenheid langzaam krult de zon door wolkenflarden laat zien wat werd verborgen in betovering van al wat moeder aarde schenkt aan schoonheid elke vroege morgen…

oh, schone lelie op het wiegend waterbed drink gouden regen…

Indien u het avondrood schuwt Angst heeft voor de komende duisternis Is er de noodzaak nimmer te sterven…

Bij het krieken van de dag, terwijl jij nog te slapen lag, strekte ik mijn lichaam uit. Ik voel me al een hele vent, ben blij dat jij ook wakker bent. Wil je mijn rug eens even wrijven? Pak me toch eens stevig vast! Of vind je dat soms ongepast? Ik wil voor altijd bij je blijven, ik heb je lief, je ochtendstijve.…

De morgen is opnieuw opengebroken. De zon met enkele wolkenvelden met soms wat regen, daar zullen wij het mee moeten doen vandaag. Een heel ander weertype dan de dagen hiervoor. Mooi is het wel dat je er toch iets leuks van mag maken. Als de zon schijnt, zorg dan dat je buiten bent en een glimp van haar opvangt. Een nieuwe…

Zie, hoe zich elke bloem ontsluit: De morgenstond ontluikt hun knoppen. Thans rijst de zon voor elks gezicht, Zij droogt de liefelijke rozen, Zij doet de heuveltoppen blozen, En stelt het hoog gebergte in ’t licht.…

belemmering tussen holte en knie met haar laken ik verwijt haar het slapen achter mijn rug Ik gaap een valse opening in de dag trompe-l'oeil, ga beslist nog even op mijn zij liggen vouw mijn deken onder mijn rechteroor als om een vodje in de mond, de lapsusprop trek de deur weer dicht handen tussen de knieën schud mijn kussen wakker en kom…

Een doodstille rivier Bewegingsloze paarden Ik zie jou hier En weet niet meer te aarden Een wind die scheert langs mij Heb zelfvertrouwen Heb jou altijd aan mijn zij En weet weer van je te houden Een tak in mijn gezicht Bloedrood langs mijn mond Ik ben voor jou gezwicht Hier in de morgenstond…

Maar onze tijd samen is nog niet gekomen Want ik ben hier en jij daar Ook voor ons zal die tijd komen En blijven we voor altijd bij elkaar.…

in de wijk Morgenstond in Den Haag 'ernstig onder druk is komen te staan'.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Tenslotte kotst hij het laatste restje nacht uit in de morgenstond…

muisstil komen stemmen de cirkel binnen geslopen van de man en de vrouw die chillen in zomerloomte geen bod op hun bloed niet op hun blauwe kont signorita van de nacht, seigneur van de morgenstond timbre parlevinkt langs drift en hart, het is als vier mei acht uur in de avond, alleen een merel zingt zacht…