Een muurbloempje maar
toch heel mooi.
Kwetsbaar geklauterd
tegen een muur van
gele stenen.
Zijn status is fragiel.
Zijn lot doet soms een
toeschouwer innerlijk
wenen.
Zijn kwetsbaarheid is
ook zijn tederheid.
Die tot tranen van
bewondering toe kan
beroeren.
Omdat het een waarheid
is dat niet met de wetten
strijdt.…
och, bloempje aan de muur
met uw kopje naar benee
zie dan toch het ridderspoor
wees niet langer zo gedwee
laat uw aanzicht stralen
toon uw blanke bloesem
en hartje vol vuur
bloei in schoonheid door
en ziedaar, de jonge vorst
hij komt u halen…
Ik heb je zien bloeien
dat ene moment
Een glimp van de schoonheid
die jij vanbinnen bent
Het was alsof het zonlicht
geheimzinnig door de bladeren scheen
Jouw gesloten aanzicht waarna
alle pracht vanzelf verscheen
Eindelijk na al die tijd
van dichte knoppen treuren
Blijkt de bloem van blad bevrijd
en zien wij het gebeuren
Iedereen werd…
Ik zie jou zitten
niet als muurbloempje
oh nee,
maar uitdagend
rond en strak van nostalgie
jouw blik treft mij
en laat lichten flitsen
geen kras tekent leven
prachtig ronde vormen
maken het beeld compleet
ik droom je dichterbij
terwijl jij beweegt
laat ik mij leiden
raak 1970 aan en geniet…
rond de volle maan
las ik mijn dichtverzen
schrijfletters uit mijn
diepe innerlijke lagen
in ogenblikken van verstaan
zag ik dezelfde vragen
het muurbloempje
bloeide nog wat verder open
de wereld stond een beetje stil
waar benen doorlopend trilden
het ingetogen middelpunt
in een bijna schuchtere nacht
heeft links en rechts
wat…
bij nog ongerijpte zielen
terwijl nu al de ouderdom,
nog eer men de mosterd
heeft gevonden,
als sleets wordt beleden
neen, alleen de dood
ja, die houdt mij in de gaten,
zit mij op de hielen
tracht mij de hel in te praten
echter tot het einde der tijden
zal ik mij, Deo Volente,
niet als tweedehands gedragen
of alleen maar voor
een muurbloempje…