Met een naamwoord,
Wordt een persoon of zaak verwoord.
En geheel in lijn,
kan het zelfstandig of bijvoeglijk zijn,
tenminste ik heb zo iets gehoord.
En voor hen die lijden aan aporie*,
Het is een lexicale categorie.
( * aporie = besluiteloosheid )…
Zo ging ik door de schemer
met naam en naamwoord noemend
en sprak tenslotte
om onbetwister te bestaan en voort te leven
mijn eigen naam tientallen malen voor mij uit.
----------------------------------------
uit: 'oogopslag en eindseconde', 1957.…
Zo wordt naamwoordelijk de liefde,
spreekwoordelijk het lijden
en letterlijk de eenzaamheid.
Ik kan er geen verhaal van rijmen,
alleen wat namen uit verre verhalen:
Lancelot, Don Quichote.…
Lang geleden las ik ergens
niet in de margriet
of story viva linda tina
nee gelukkig niet
En of u mij geloven wilt
dat interesseert me even niet
maar wat ik las dat was
een visionaire theorie
De zinnen die wij construeren
gaandeweg ook formuleren
zijn in de kern, in nucleo
voorzien van fundamenten
Van naamwoorden zelfstandig
aap…
Elk bijvoeglijk naamwoord heeft trappen:
een drietal. (Vier minder dan zeven.)
Ik zal je wat voorbeelden geven:
van "fijn" krijg je "fijn, fijner, fijnst"
en "klein" geeft je "klein, kleiner, kleinst".…