Alle inzendingen over nachtzoen

Wanneer de lucht ledig wordt Als spiegels zonder glans, Bewonder dan de nachtzoen Die de maan geeft aan Een sterrendans Wanneer het verdriet verschijnt Als een stilte in de schemer, Zweef dan met de wolken mee Waar warmte de zon begroet In een goudgele beker Wanneer het gemis niet meer zwijgt Als rukwinden in een kille regen, Luister…

Galmende, golvende muziekklanken vervoeren mijn vloed tot eb mijn schuim landt op het strand mijn lichaam laaft zich aan het nog warme zand als ik naar de hemel kijk laten de sterren zich maar wat graag raden ik zie de opkomende maan vriendelijk knipogen naar de ondergaande zon de zee zich spiegelen aan mijn avondrust van…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

kijk, in het diepste blauw nachtzoen, uitdijend gemoed deze hoge tranenvlucht is om jou zie je niet mijn ongebluste verre groet zwoele maan, zo zinnensplijtend mooi wat heb je voor mij in 't verschiet in je hemelverzwelgende tooi een sonnet werd het niet…

Nu we ouder en bezadigd zijn elkaar alleen 'n nachtzoen geven doet de herinnering soms pijn.…

De sterke armen van mijn vader, De lieve nachtzoen, van mijn moeder. Hand in hand, met mijn broertjes en zus. Een spontane lach, aanstekelijk ontvangen. het onverwachte verdriet, de troostende woorden, pijn die werd weggekust. Het verdriet is nu, jaren later, niet meer onverwacht, geen troostende woorden de pijn die blijft.…

Rustige Sint Jansnachten die het licht bewaren voor komende dagen mystieke verbonden sluiten als zachte nachtzoen bange bloemen belovend aan de einders tot het noorden toe feeërieke vuurvlinders te laten dansen.…

van de dageraad het kwaad wegwassen elke straathoek lijkt te passen in een kleine schrijn vol eer vergeten soms, maar lief staat links en rechts een kleine vrouw het daglicht op te vangen in haar haren hangen trouw tienduizend wensen, uitgedragen leed van mensen en hun goud dat oud nog mooier is -dan vaag ach oude stad bewaar haar nachtzoen…

Want de nachtzoen ontbreekt En dat iemand met je spreekt, Als je op de rand van je bed De wekker hebt gezet. De ochtend is even grauw Al is de lucht nog zo blauw. Niemand die met je praat Of jouw woord verstaat. Het geluk van samen delen Is er niet voor velen. De uren kruipen door de tijd Je zoekt naar wat gezelligheid.…

een foto in de hand zit hij in zijn versleten zetel waar zijn zitvlak de tijd heeft uitgevlakt, tot eeuwig vermaakt zodat zijn dagen blijven duren vele uren langer dan zijn gevoel nog maar kan erkennen de glanzende glimlach blikt vijftien bij tien groot omhoog naar zijn gelaten ogen in zijn hart nog de warmte die armen om hem heen de nachtzoen…

Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden, van moeder's nachtzoen en parfums in vleugen, zuiverste bron van weemoed en verheugen, verwondering en teerste vriendlijkheden. Het is het liefst portret aan onze wanden, dit kind in diepe schoot of wijde handen, met reeds die donkre blik van vreemd wantrouwen.…

uitgedaan z'n pilletjes en 'n slokje water Ze was er weer haar zachte handen tegen zijn zachte benen de pyamabroek optrekkend wegkijkend van zijn zijn wat geweest was was geweest wat ie gehad had had ie gehad Een twee drie even meehelpen de horizontale lighouding het dekbed tot kinhoogte een laatste blik een laatste groet geen nachtzoen…

de wolken’ door zijn blijvende belangstelling voor haar elke nacht als het donker het overgenomen heeft van het licht benadrukt hij de Zalmtoren haar schoonheid door z’n lange nek voorover te buigen uit respect, maar vooral uit liefde en geeft haar de Hoge Erasmus een kus en nog een om na het minnekozen af te sluiten met zijn liefste nachtzoen…

Zo kwam er rust op`t boerenerf, dat vond ieder geschikt, de beer kreeg nog een nachtzoen, hij was nog ongelikt. De volgende ochtend zou de haan, konings gekraai gaan slaken, de honden sliepen lekker door, moet ze niet wakker te maken. Genesis 1:25…

Worden één Mijn handen verlangen Jouw mooie lijf te strelen Zandkorrels op jouw huid Fier-fors bouwend tot mooi kasteel Een vesting van eenheid Entiteit geworteld Mijn kus op jouw lippen Nachtzoen voor een heel mooie vrouw 'k Wil jouw lijf (met olie) Heel erg graag masseren Zacht wrijven en kneden In oprechte liefde voor jou Mijn…

Nee van mij krijgt hij geen nachtzoen. Zijn diertje verzocht hem eindelijk maar eens mededogend en lief te zijn voor angstige kindertjes. Maar daar trok hij zich niets van aan,die nasischijf! Deze man onderzocht mij op mijn schoolprestaties. Geen kleurboek durfde ik bij hem te tonen op zijn schietstoel.…

iets ondeugends deed heette dat gewoon een beetje stout en als de ijsbloemen de hele dag op de zolderramen zitten bleven dat wisten wij allen het nu duurt het nog maar even en de schaatsen kunnen uit het vet en voor het slapengaan kreeg je toen eerst nog een lepel levertraan en daarna pas als beloning een ‘lekker slapen’ of ‘welterusten’ nachtzoen…