-
Nu doen wij opnieuw de nektar
In de heldre beker branden,
En nu roepen wij eenparig:
't Vaderland! . . . . de bekers klinken,
En een traantje van verrukking
Mengt zich met de druivennektar.…
De bloem
gevonden door de vlinder
trok door haar warme nektar aan.
Niets hoefde
hem verliefd te dwingen
die zoete kelk daar in te gaan.
Maar verder lokten
nieuwe geuren
nog schoner kleuren brachten hem
steeds verder weg
van waar hij woonde
tot hij aan liefde dood zou gaan.…
ik zie je vlinderzacht
weer wieken
vleugels van fluweel
je pauwenoogt
in stil genieten
terwijl je tong
de bloemen zoogt
je droogt nektar
uit hun kelken en
de kleur verschiet
bladeren verwelken
als de herfst
zijn oogst
in vruchten biedt
weer is de cirkel rond
zont zomer
in jouw sierlijkheid
voortbestaan
is de cocon
van komen…
witbier gist
langs de boorden van de Gete
waar zich broeders in geweten
van hun godstaak devoot kweten
met een sluwe brouwerslist
Zie hoe tarwe werd gedrenkt
in het water der meander,
opgekruid met koriander
tot het troebelt en verandert
en zich koel en mistig schenkt
Merk hoe rijk ons Brabant was
kom in zijn toontuinen rusten
met een nektar…
Vanuit mijn tuin een kersenboom
de bloesembloemen net ontloken
Er zoemen hommels zwaar en loom
en bijen die de nektar roken.
De meisjes in hun lenterokken
nippen thee op vol terras
Ze kunnen mannenblikken lokken
alsof het een zwerm bijen was.…
en wie hun rust verstoort
wordt met angelen doorboord
van dichtbij en toch afstandelijk
blijkt de honingbij echt gestoord
bestuift en betrekt haar nektar
van alles wat groeit en bloeit
het aroma van lavendel geeft naam
letterlijk voor zwendel en blaam
de wilde bij blijft wel bij één soort
niet zo primitief en in de war
zwermt niet - is…