Alle inzendingen over niet of nooit gewees

Onzichtbaar krijg ik steeds meer tranen wanneer de echo van jouw voetstappen mijn pijn niet aanhoort. Schuw dwaal ik steeds meer in mezelf wanneer een sprong in het duister mijn leven moe doorboort. Schrijvend raken mijn woorden steeds meer in de war wanneer mijn geschrei dit doelloos schrijven op wit papier verstoort. Onhoorbaar…

Was ik een geCito-de kleuter gewees Had ik nu geen Jip&Janneke-toetsvrees…

we redden het, de liefde zal ons omarmen, het licht verschijnt, het is al veel te lang donker geweest wir schaffen es, die Liebe wird uns umarmen, das Licht erscheint, es ist schon viel zu lange dunkel gewesen…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand. hij veegde het zand of aan zijn broek en keek een tijdje niet zo kloek. "Dat is mijn vader!…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

'Paraat zijn voor een schopperd of een kopperd, vijf dagen niks, daarna die Argentijnen, dat wordt weer shoppen in Hoog Qatarijne, ik heb niet veel te doen,' sprak Andries Noppert. 'De meeste van mijn hobby's moet ik missen, ik zou wel graag wat vaker willen vissen.'…

Jezelf willen verdedigen, terwijl niemand je aanvalt. Dat is agressie. Defensie is niet vredelievend. Giftige tongen en laffe wapens, zijn de wortels van het kwaad. Oorlogen beginnen niet ver van huis. Geweld leeft in doodgewone mensen. Bij vredelievende mensen zoals wij. Bij liefhebbers van de liefde. Bij haters van de haat. Afgunst…

Waarom heeft dit onze vriendschap Op zo een manier kunnen verstoren Dacht dat men op een vriend kon bouwen Dacht dat vriendschap was om te vertrouwen Begrijp nu wat ik aan je had En bouw een muurtje rond mijn hart Zal me nooit nog aan een vriendschap hechten Hoef dan nooit nog met mijn gevoelens te vechten.…

Ik ben geen poëet of filosoof Beleef gewoon de realiteit Waarvoor jij nu je ogen zo graag sluit Drang en lust, Plots werd je bang En sloeg je op de vlucht. Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

Nooit meer zal ik dat zijn, het kleine woordje ''VRIJ'' ik kan het hem nooit vergeven...!…

was Is En nooit zal zijn?…

Verward door het goede in het kwade ben ik vele nachten blijven vallen in een gedempte angst om de duisternis te verlaten Benaderd door klappertandende dromen heb ik mijn stijve voetafdrukken nooit kunnen overdenken en heb zovele nachten niet kunnen bewaken Herinneringen spreken in beelden en schreeuwen zinnen uit in dezelfde pijn Waar…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven.…

Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen Nooit meer zitten op die mooie buik Nooit meer liggen in die gespierde armen Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik Nooit meer samen de liefde bedrijven Nooit meer samen onze verhalen delen Nooit meer deze herinneringen voelen Alsof alle rozen sneller vergelen…

Onze avonden zijn voorbij er is alleen nog een lange vlucht naar huis De laatste aanraking in de vroege ochtend is voorgoed voorbij Ik wil je nog één keer vasthouden maar het zal nooit meer hetzelfde zijn Je wacht en weet niets meer te zeggen het is tijd voor mij om te gaan Je hoeft niets meer te zeggen omdat we 't altijd zullen weten We…

Maar hij zei nooit meer, dat hij hield van mij.…

blijf liever met mij alleen veilig en vertrouwd ik ga nergens heen dit is wat ik heb opgebouwd na alle ervaringen uit het verleden heb ik er genoeg van ik heb genoeg geleden voor mij nooit meer een man!…

Nee, nooit, nooit meer!…

Ik wil dit, ...nooit meer...…

door het geluid van de wasmachine zet ritme onder buitengeluiden die geur, die geur van Guatemala vermengd met versgeperst sap van zongerijpte sinasappelen maak me wakker, laat me dromen ik wil in mijn schommelstoel slok voor slok de ochtend drinken ik neem de tijd van één sigaret om tot me door te laten dringen zondagmorgen, nu of nooit…

Nooit meer is zo'n eeuwigheid nooit meer, 't is voorbij zachtjes drupt er nog een traan die ik huil om het zusje van mij.…

heb ik antwoorden gewild, vragen had ik niet ik wist het, vanaf de voetstappen op het bospad waar draadloos verbonden jou dichterbij bracht de klanken bewaarde ik terwijl zwijgen een eigen taal sprak gaf ik je zinnen vol vertrouwen liefde liet ik achter mij nooit heb ik antwoorden gewild, vragen had ik niet…

Nooit meer zal ik je zien lachen, grapjes maken of juist niet. Nooit meer je brede glimlach als je me na een lange werkdag ziet. Nooit meer zul je me omarmen of geen boodschappen meer doen. Nooit meer mijn koude voeten bij je warmen, of die ‘voor het slapen zoen’. Nooit meer met de kinderen spelen, met de voetbal of de blokken.…

ik ga een verder-weg uit olifantsdracht volslagen voldragen schreeuwend om zoveel licht en ruimte, ander leefklimaat bevrijding van de navelstreng die mij dreigt te verwurgen vader/moederland herinner mijn ontstaan en warm verblijf tijdens mijn rijpingsproces ik ga nu, los van wat mij bond ik kies mijn zusterland één adem: nu of nooit…

jaar lang bedrogen al die tijd voorgelogen Wat deed het pijn om niet meer samen te zijn Jij een nieuw leven ik een nieuw leven Maar mij toch niet met rust kunnen laten hoop geven en me dan weer keihard verlaten Ik heb geen spijt van onze tijd Maar het is nu echt over, over en uit laat me met rust zeg ik luid Ik wil niet meer NOOIT…

Ik wil voor altijd bij je zijn Ik wil je warmte voelen Je hart horen slaan Ik wil je nu zien komen en nooit meer weg zien gaan…

Schrap dat woord Niet meer gebruiken. Het is verleden tijd De mensheid kent het niet meer Eeuwige liefde En vriendschap is een vraagteken Wanneer men het gebruikt, meent men het niet. Vervangen door misschien, het is eerlijker Vriendelijker, niet geheel afgewezen. Met misschien heb je het raden naar. Het kan alle kanten uit Voorbeelden…

Het verleden in de mist is langzaam aan het wegtrekken De mist is niet meer als een vergeten verhaal Het verleden is een donkere nacht die nooit stopt Dat is de nacht van god Eindeloos op zoek naar het heden Nooit meer achteruit Nooit meer naar het verleden Dat is niet meer dat is vergeten Nu.…