inloggen

Alle inzendingen over oeverriet

13 resultaten.

Sorteren op:

over mijn hand

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 840
over mijn hand kabbelt gedempt een mild gefluister de middag in al zijn luister ruist als oeverriet ik vang het melklicht door mijn venster de koffie geurt dit uur is door geluk verdiept…
delius6 november 2006Lees meer…

Nieuwe Meer

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 5.044
Geef mij de ronde, groene kamers van distel wilg en oeverriet waar voor een uur de jongens wonen met lovers om hun tepelhof. Geef mij de schuifelende liefde van handen op een gladde buik terwijl de asfaltwegen zoemen en charters* prikken in de zon.…

Van de overkant

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.649
Morgen Ik lag in 't oeverriet aan de overkant En tuurde naar haar raam in de buitenste paleismuur; Ik kon niet zien dat zij verscheen, Want de nevel dreef over de rivier. Maar de hemel achter mij bloosde van kim tot kim, Zodat ik wist dat zij naakt voor haar raam moest staan.…

LAMENTO

gedicht
4.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 10.908
Hier nu   langs het lange diepe water dat ik dacht dat ik dacht dat je altijd maar dat je altijd maar hier nu   langs het lange diepe water waar achter oeverriet   achter oeverriet de zon dat ik dacht dat je altijd maar altijd dat altijd maar je ogen   je ogen en de lucht altijd maar je ogen en de lucht altijd maar rimpelend   in…

Verdwenen weelde

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 457
Gelijk de leegte die in nevels voor mijn ogen hangt en mijn verharde hart beroert dat mateloos verlangt naar wilde weidebloemen, het bepluimde oeverriet. Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor -waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik- is weggevaagd.…

De laatste pont

gedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 10.288
Alles is echt, als straks de meerpaal kraakt, tussen het hard basalt het breekbaar oeverriet. Je daar een aankomst wensen. Meer maar niet. -------------------------------- uit: 'Op het droge', 1988.…
Ad Zuiderent15 februari 2024Lees meer…

RITSELEN VAN HET STIL

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 741
Ritselen doet ’t stil niet meer dat is zij lange reeds vergeten Maar ach, de stilte van weleer zat vol trieste afscheidskreten Ritselen doet ’t stil niet meer zij wacht mij en ligt te staren in het duister steeds maar weer naar de pijn van duizend jaren Ritselen doet ’t stil niet meer ook in het oeverriet is ze dood Schoon het riet gaat…

Teerbeminde

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 47
Hoe schrijf ik je Teerbeminde aan de rand van de Styx dat ik veer in het oeverriet ieder uur de stof van vrede als een engel van geduld onzichtbaar met elkaar verbind Hoe schrijf ik je Teerbeminde met een blad voor mijn mond dat ik me in afgemeten tijd ademloos vasthoud aan deze stengel de enige die ik heb aan de oever van de Styx…

Herfstsonate

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
Ik heb mezelf nog van geen onzekerheid bevrijd er is haast geen tijd meer voor mij over er razen bassen door de radeloze wind, in de kruien in a capella kreunende bomen uit het zwarte water is een witte eend gekropen, door het oeverriet schijnt een messcherpe zon .…
Pama3 oktober 2019Lees meer…

Sneeuwlandschap

netgedicht
4.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 1.919
Of ook: de haas die sneeuwblind wegschiet -donkere beweging op heldere rust- twee blauwe reigers verbazend traag opvliegend uit het berijmde oeverriet een rillend konijn met zieke ogen in het afgeknaagde onderhout schokkender dood -want met nog slechts een zucht een lichte trilling van leven- dan het stijfbevroren eendenkreng even verder…

Soms, als gij zwijgt en uit het venster schouwt...

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 9.097
Wanneer gij zwijgt en uit het venster ziet komt soms de wind en hij beweegt uw haren, die aan de boorden van uw voorhoofd staan als aan een stilstaand water oeverriet. Soms komt een wolk de hemel langs gevaren, ik zie de schaduwen over uw ogen gaan.…
M. Vasalis25 december 2016Lees meer…

wat ze begeert

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 114
Wat ze begeert is niet mijn lijf Dat is al hier, ze speelt ermee Het eet met haar het weet Van al haar voelen hoe het voelt En is al duizend maal door haar ontkleed Wat ze begeert is niet mijn oog Dat rust op haar en ziet De blik gespiegeld anders niet Haar huid heur haar als mild geel oeverriet Wat ze begeert bestaat Het is wel mij…

Het houtrapertje

poëzie
3.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 4.857
De knaap kroop in de abelen, Bij d'enggevroren vliet, De laatste blaren zonken In 't suizend oeverriet. Het knaapje lachte zoeter: Hij zag zijn huisje staan, En voelde 't jeugdig harte Van moed en hope slaan.…