Alle inzendingen over onmogelijke liefde

Een onmogelijke liefde in de ogen van anderen Een ware liefde die stormen zal doorstaan.…

onzichtbare dingen worden niet doorzien onhoorbare zaken komen je niet ter ore onafzienbare verten vallen niet af te kijken ontluisterend is iets wat je liever niet wil horen maar iets te vaak misschien komt het voor dat een onmogelijke liefde weldegelijk mogelijk zal blijken…

Mama was werken wij zaten thuis konden er niet uit sneeuw, geen schoenen overal stilte angst voor de politie en verdrongen waanzin die verlangens wurgt zonder ze te doden onmogelijke liefde alleen de dagelijkse aardappelen hopend op iets van de herhaalde beloften voor ons, de kinderen, en nu wij geen kinderen meer zijn voor…

Het is toch nog steeds aanwezig, die onmogelijke liefde voor elkaar, maar als ik je dan weer zo mag “voelen”, is er even “geen” gemoedsbezwaar.…

De maan verhaalt in zilveren tekens van het land dat niet bestaat Het land van gouden dromen Het land waar verlangens wonderbaarlijk vervuld worden Het land waar zon de koning is en vrede de koningin Het land waar geliefden warmte drinken uit elkaars handen Zo klinkt de hymne van een onmogelijke liefde De pijn van verlangen geboren uit…

liefde geurend als de nacht…

Over een onmogelijke liefde tussen een dienstmeid en een admiraal en de bezegeling hiervan.…

Terwijl het mechaniekje het draaiboek vindt en een romantisch melodietje de ruimte in laat spelen; glijden jouw ogen naar die soepele danseres; die boven op de deksel van de doos met haar mechanische danspasjes een onmogelijke liefde met jou wil delen. Zo'n speeldoos uit een andere tijd.…

Was je mijn moeder, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn vrouw, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn dochter, ik zou van je houden en trots op je zijn Je bent niets van dat alles, je bent meer dan dat mijn lief en daarom zal ik van je houden en trots op je zijn.…

liefde Konden we maar sterven zoals andere mensen' (vert.…

Verleidend verklaarde hij me de liefde, Ik keek hem aan en zoende en zoende hem. In gedachten.. Mocht niet, mag niet Zij met een gebroken hart, huilend Hij bedrogen en alleen.…

Wanneer de stilte in de avond Valt Hunkert mijn lichaam Verlangend Naar de maagdelijke liefde Van de verliefdheid De onmogelijke onbereikbaarheid weg valt Het idee dat het onmogelijke Mogelijk wordt En de verliefdheid verliefd Wordt op de eeuwige liefde…

Liggend in het gras Door jouw ogen De sterren zien Dansen…

Hoe kan ik je ooit bereiken, als ik mijn liefde voor jou nooit mag uiten. Zit heel de dag van jou te dromen, ik kan dit hoofdstuk maar niet sluiten. Had ik maar nooit in je ogen gekeken, en was ik maar niet met je mee gegaan. Dan was ik ook niet voor je verschijning bezweken, Je bent nou eenmaal onmogelijk om te weerstaan.…

Ik ben verward Dacht dat mijn hart was verbonden aan een man Maar ik ben verliefd en ik weet dat dat niet kan Hoe raak ik dit gevoel kwijt Want ik pleit voor mij man Maar ik blijf verliefd en ik weet dat dat niet kan Ik ben getrouwd Heb een leven opgebouwd met mijn man Maar ben nog steeds verliefd en ik weet dat dat niet kan Ik…

Als ik een godin was Had ik de liefde geschapen Liefde en dorpen Daarna had ik jou ontwerpen Maar de liefde werd nul Werd leegte omdat ik door aan jou te denken Mezelf vergeten te ontwerpen had…

Vertederend knielend hart gevoelsmatig als een verbonden enkel een verleden en heden scheiden onze wegen. Tergend is het gevoel als woorden het bloed volgen tintelend naar mijn hart en liefdesvol wordt gevoed.…

En ik zou wel willen schreeuwen: Hou van me! Maar dat doe je al.…

Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen Die pijnlijke bittere woorden Wat ik voor je voel is nooit gelogen Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden Net als regen onvoorspelbaar Mysterieus Voor een roos is dit onmisbaar Je maakt me nerveus Jij bent de regen en ik sterf van de dorst laat me niet lijden Door me te misleiden…

Ik stuiter..ik gloei..Ik wankel en bloei Maar het mag niet..en het kan niet Het geluk. En toch zal ik vliegen zoals de Gebr Wright En als dat lukt Vlieg ik met jou Samen alles stuk…

Watervaste vuren trotseer ik voor jou aanhoudend, verschroeiend, hete vuren Ik vertrap ze met blote voeten en mijn handen op mijn rug Niet te blussen, niet te vertrappen Brandend verschroeien ze, elke regel die, ik ooit ook had Deze watervaste vuren Van waarheid, voorzien, durven ze de leugens niet verder te trotseren dan…

de lakens slechts op de rand van je bewustzijn waag je je op de rand van mijn bed en ik open me in al mijn zachtheid omdat ik weet dat je er morgen niet meer bent jij weet dat jouw overgave niet zal geven waar we beiden in stilte op hopen de brokstukken die uit jouw muur vallen blokkeren het pad naar mijn hart ik weet dat mijn liefde…

Als het praten stopt, Spreken de ogen. Stilletjes, fonkelend, Smachtend staar ik in je stralende prachtige zee, Wordt mijn waarheid ook de onze? Net als Mark's lovestruck Romeo, Is het moment verkeerd. Ik stap niet uit de schaduw, Maar ik geniet van je lach, Van iedere dag, van het moment, Dat ik met jou zijn mag. Rebelse momenten vragen…

Wanneer een rotsblok valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer het licht dooft, aan het einde van de tunnel. Wanneer de zon verdwijnt, achter de horizon. Wanneer we niet langer vluchten kunnen, vallen schellen van verblinde ogen, sterven illusies, nadert de dood, of gloort, o wonder, het dagend levenslicht.…

In mijn droom liep ik in een wildernis. Het was er modderig en kil. Stenen bedekt met mos, ze lagen er roerloos en stil. Er was een werkman met een spa. Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad, vroeger wandelde ik daar met mijn man.” Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.” Er was een heuveltje, Ik klom er moeizaam tegen op…

Het onmogelijke werd bewaarheid In een relaas van onmogelijkheid Uitgesproken in bijtende woorden Met open vizier zonder schroom Geen verhaal op fluisterend vertrouwen Warme liefde bevroren wederzijds Slechts blinde woede en verwensing Gegooid met etterend pus brandend in hel En lijdzaam onderga ik dit alles En zie hoe het dons op je…

ze plaagt mij, steeds weer is ze te jong voor mij en daagt ze uit, vraagt ze om verboden fruit roodwolkend haar en een streep blote buik maar vooral die ogen "dit mag niet mogen "…

Vóór mij, alleen braakliggende gronden met weemoed verbonden. De harde aarde dient omgeploegd, ik verdien het, lang genoeg gezwoegd. Helaas de tijd dringt Ik schuif uit over grint Geen houvast meer De angst komt steeds weer Hulp is er niet Alleen tranen van verdriet Een meehelpende hand Neen bedankt, Dat is mijn eigen land.…

Voel wanhopige twijfel als overdreven goedheid denk aan wilde gebaren van manuscriptachtig voelen wil o god bewaar me liefde ophangen aan het groot kapitaal en lach om de onmogelijkheid van mijn zijn.…

er ontluikt een lotusbloem in haar gelaat tevens mond en hart buiten adembereik haar vrouwenogen zijn het venster op de buitenkant van mijn ziel, inwijkend als een zucht die nooit voorbijgaat diep inhalerend in gedachten te schikken die met ‘t verre water verstillen…