Alle inzendingen over ontgrendeld

Verraden door ontgrendelde dromen buigt de bloedende leegte zich bedreigd en bespied. Onmachtig waak ik over mijn donkere wieg.…

Zonnestraal van liefde lichtelijk geraakt Het hart ontgrendeld weer toegankelijk gemaakt Hittegolf van gevoelens fel opzwepend temperament Bouquet van heerlijke geuren en prikkelende zinnen Verdoofd haar tijdelijke gedachten rest alleen nog het vurig beminnen…

alsof een onbevoegde de wereld ontgrendelde uit een eerste beweging lome lijnen laat oplossen uit een breuk van oude huiden en haar kleuren laat stollen als een ware illusie in de nieuwe dageraad waarin ik mijzelf zag gestrikt in een verkleedpartij in de grillen van leven ik vergat de sprookjes © Klaes 21-03-08…

Nee, sprak de dichter tegen zijn gevoelens in Nee, het is mooi geweest het heeft toch geen zin Maar rust kende die dichter niet er lag nog zoveel in het verschiet Neurotisch ontgrendelde hij hem zijn weifelend aangetrokken rem Dus trok hij weer schrijvende ten strijde tegen onrecht en vervalsing van blijde tijden Vestigde de aandacht…

Gedachten stromen uit ontgrendelde kooien, vliegen doelloos in het rond. Zuurstof wordt bijgetankt. Zware lucht van zwijgende woorden benevelt ieder tot een roes verzonken. Anderen spelen nu het spel Dromen dringen zich op Een baby slaapt Een hond die snurkt Een kind die zuigt de tijd uit een rietje.…

Ontgrendelde luiken en open ramen sluisdeuren die maanden lang de druk van ijswit en vlokkenvloed de moed ontnamen Ik pluk je langzaam uit de warme veren terwijl in het wegvluchtende winterlicht de nacht struikelt over blote zomerkleren Hemelwarmte wenkt ons in het ontpopte land steeds frivoler wuift het geel van voorjaar ik ontkoppel…

stil het is stil het is stil in de coupé het is stil in de stiltecoupé het is eindelijk stil in de stiltecoupé twee stoere soldaten houden hier toezicht ze staan al paraat bij de tussenschuifdeuren ze luisteren met hun getrainde vlijmscherpe oren hun zorgvuldig gepoetste vuurwapens zijn ontgrendeld de geringste stilteverstoring zal leiden tot…

Inktzwarte beweegredenen laverend tussen de groen grijnzende fundamenten van zijn ontgrendelde onervaringswereld. O latente, potente imperator van de innerlanden. De blik van 'Veel is niet genoeg!' zocht al veel te lang en veel te fel. Zijn ogen sijpelden door zijn huid en het zien werd een gelooid voelen.…

als 'zijn handen en voeten' hebben wij nog veel te doen >>> Zo is 't ook niet Abba's wil dat wij onze mooie planeet min of meer structureel ruïneren Blijkbaar zonder nadenken sterft heel langzaam maar zeker planeet aarde onder onze platwalsende voeten weg Als atheïst zeg ik dat die deur van het ruimteschip* echt moet worden ontgrendeld…