Alle inzendingen over oorlogskind

De eerste keer dat het oorlogskind een wapensalvo hoorde En overbleef toen een vreemdeling zijn geboortedorp uitmoordde.…

oude ogen jong gezicht rug gebogen door ’t gewicht van zwaar geschut oude wonden jong verdriet ongeschonden blijft hij niet in zijn schuttersput…

Een kindje in een sloppenwijk loopt langs de straat te dwalen. Het vraagt zich elke dag weer af waar kan ik eten halen. Een kindje dat geen liefde kent groeit op met het geweld, De angst in de ogen van hem, spelend op een vuilnisbelt. Zijn ouders heeft ie nooit gekend, door oorlog omgekomen. Soldaten in hun groene pak hebben hem alles…

daar staat hij gebogen bij het monument waar bomen blijven ruisen in de wind vogels nooit in stilte fluiten bloedt in zijn hart het oorlogskind…

daar staat hij gebogen bij het monument waar bomen blijven ruisen in de wind vogels nooit in stilte fluiten bloedt in zijn hart het oorlogskind…

Daar staat hij, gebogen bij het monument waar bomen blijven ruisen in de wind vogels nooit in stilte fluiten bloedt in zijn hart het oorlogskind.…

Help me nou. Ik ben zo bang. Laat me niet achter, in deze duisternis De mensen buiten lijken zo kwaad Er is alleen ik, en alles dat ik mis. Help me nou, ik schreeuw om hulp. Omarm me even in jouw wereld vol genegenheid Ik wil zo graag wat van jouw liefde proeven Want de mijne ben ik kwijt Help me nou, ik smeek jouw aandacht Laat me niet…

Mijn manen dansen in de wind Hoeven verpletteren de aarde Ik draag het oorlogskind In de vlucht bij volle maan geeft leidsel het vertrouwen en het haalt ons hier vandaan Ik zal nog harder voor je draven Open je beschadigde ziel Geniet van de veilige haven en omdat ik je de liefste vind Dansen alleen voor jou mijn manen… zachtjes in…

nooit heb ik begrepen waarom juist dit de veiligste plek zou zijn zelf zou ik altijd hebben gekozen voor onder de dekens in mijn bed maar terwijl buiten de vliegtuigen met hun brullende motoren overvlogen stonden wij met z’n zessen opeengepakt in het toilet pas als de gillende sirenes waren stilgelegd mochten wij weer terug naar bed waar…

De straten angstig stil muren doorboord met kogelgaten Lichamen liggen langs de weg overal tanks en soldaten De stad totaal verwoest door bommen en granaten Loopt daar het oorlogskind bang en verlaten Pijn en verdriet in zijn ogen zijn ouders zijn hem ontnomen Hij, het grootste slachtoffer zal hij dit ooit te boven komen?…

wolken varen aan de hemel voorbij nemen de tijd in schoonheid ze ontploffen niet maar lossen op zonder pijn Misschien dat er morgen weer vrede is in harten van mensen in ongewis misschien dat er morgen geen oorlog meer is klimkt het vreemd dat ik liefde mis in harten van mensen in ongewis kon ik er maar iets aan doen het voelt zo ongewoon…

met stille trom is hij vertrokken op een lange reis naar ergens anders waar het fluiten van vogels komt niet van verdwaalde vuile kogels dat hij geen schoenen heeft bezorgt slechts bloedende voeten wonden die wel kunnen helen in het beloofde land van elders klein en wereldwijs te vroeg zoekt een kind een nieuwe thuis een niet kapotgeschoten…

Hoe diep zijn de gedachten geworteld in je ziel Hoe eenzaam zijn de beelden toen jouw vijand viel Hoe dreigend zijn de nachten oog in oog met duisternis Hoe diep zijn de diepste wonden van jouw hart dat nu zo vurig aan het bloeden is Kan ik jouw tranen drogen? ik zou het willen doen als het alleen maar had gemogen had ik je de liefde…

ze is nog zoveel een blos en twee parels met glazen geduld lacht ze verloren jaren zo lijkwit weg voorbij dat weerloze is ze zachter dan het wijsje van de laatste mars zijn scherven resten aan haar voeten dit is het einde van haar radeloosheid en nog het enig lawaai met haar lach ruik ik de bloemen blader in de thee en kijk…

(De vertwijfeling van de mens) Ik ben de tijd met strakke wijzers de balk die rechte ruggen knakt de staar die aan Uw ogen vreet Ik ben het kapotte oorlogskind het wondvocht dat blijft druipen Ik ben het zijspoor in Uw denken Zo heb ik U als mens verwacht Zo hebt Gij mij als een God gedacht Ik breek ijzer met ijzer ontvlam vuur met…

haar huizen in de warme schoot van keukens vol potten op het vuur kamers wemelend van verkleedpartijen kelders gevuld met aardbeienconfituur laat haar koekendesem kneden uit de kleiput van haar handen zoete broodjes bakken met het leven wilde kersen om haar oren hangen laat haar in de zomerwind het witte hoedje dragen verloren door het oorlogskind…

laten groeien tot wie ik nu ben Embryo, foetus, baby, kleuter, kind, ziel, geest, lichaam, mens, tiener, jong volwassene, volwassene, broer, neef, oom, zwager, schoonzoon, hetero, Stier, vlees en bloed, leerling, gymnasiast, examinandus, lyceïst, student, militair, infanterist scherpschutter, redder, BSer (lijkenidentificateur), minnaar, verloofde, oorlogskind…