Alle inzendingen over oud OR bejaard

Je bent te oud, het hoeft niet meer van haar, je liefdeleven is al heel lang knudde, je kunt ’t na de wilde jaren schudden, al ben je niet dement, vergeet ’t maar ! Het enige dat je voortaan nog kunt: de boom in, voor een laatste hoogtepunt.…

Er was eens een tuinman zo'n oude, bejaarde Als hij zijn vrouw eens water gaf Had dat heel wat voeten in de aarde…

fragiel gedicht op vergeeld papier bejaard oud ouder dan jij werd lieve Alice…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Die oude wagens met veel chroom, moeten financieren, waar ik van droom. Bejaarden, die niet iedere cent hoeven te keren Heer Balkenende, laat onze bejaarden niets ontberen!!!!…

Toen een vrouwtje uit het oude Zandvoorde van lipposuctie en borstlifting hoorde, verkocht ze haar huis en nam al haar gespaarde. Doch een make-over bleek niet voor bejaarde. Nu woont ze in een tehuis voor afzichtlijk gestoorde.…

De Ceder betreurt haar afgerukte takken naaldendruppelend haar oude wonden zwijgend kerend van de wind in pijnenhuiver felbewogen steunt haar bejaarde takkenpracht onder windkracht acht…

We denken dat bejaarden strijd verfoeien, dat zij genieten van hun oude dag, omdat nu niets meer moet en alles mag, totdat ze zich met politiek bemoeien. Wat ik als dichter denk van 50Plus? Het rijmt op 'knus', maar meer op 'mordicus'.…

hij voelt de adem uit zijn longen groeien de woorden staan stijf in zijn keel zoals zijn lichaam dat een plank is en langs alle kieren kraakt vol wormen en vol sporen van regen de foto in zijn handen is niets dan een vlekje vertroebelde troost dat hij tegen zijn dovend hart drukt en indommelt…

Op een bankje in de zon zit hij naar niets te staren. Hij weet nog hoe het eens begon. Nu tellen ze, die jaren. Niet lang geleden - gisteren nog? - moest hij een knie verbinden. Zijn kind dat viel, hoe kwam dat toch? Hij kan de draad niet vinden. Dat kind is groot, al lang getrouwd. Zijn vrouw al lang begraven. Zijn huis verkocht, 't…

ik speel als choreograaf met de wereld om mij heen de bühne wordt wat intiemer het publiek komt ademloos dichterbij wij hebben niet zoveel meer om te overbruggen met gebogen ruggen wij knikken al instemmend als de woorden nog niet uitgesproken zijn onze golflengte in de wereld wordt identieker en vooral heel klein…

Een oude oma kweekt haar hennepplanten Getergde opa schiet op zijn PC De rechters zitten hier terdege mee Wat moet je met die ouwe bajesklanten? Niet jeugd maar ouderdom gaat naar de kloten: Bejaarden sufgeblowd en aangeschoten…

vingers plozen in hun bezigzijn naar de zin van jouw aanwezigheid zag je lach in schaduwen vervagen de tijd nog even raken je murmelde vergeten woorden in onverstaanbaar commentaar in lichte stralen danste leven op warmte van de late middagzon heb je naar dat stof zien staren jouw kleine universum nog ervaren…

ik schenk u, op de valreep, een verklaring u wordt van hevig lijden deelgenoot een jaar nog slechts, dan wacht een wisse dood of op zijn minst een bijna-doodervaring ziehier de (ingekorte) openbaring: artrose, jampotglazen, kraaienpoot een luier, kunstgebit, genadebrood rollator, staar en wijkende beharing daar sta je, wankel, één been in…

Een bejaarde man wordt in bed gestopt, hartenkreet tgv de week van de eenzaamheid.…

zag de herfst in haar ogen oplichtend in de lage zon haar schouders licht gebogen vingers stram en krom de zachte stem vertelt verhalen van hoe het vroeger was stofjes dansen in verdwalen vandaag komt er niet aan te pas zij oogst herinnering in vorm en kleur maar haar winter staat al voor de deur…

Haar droge hand slap en ruw, verrimpeld als het ribbelkarton dat ik eens kreeg in een knutselpakket, klemt zich vast aan de houten leuning langs de muur. Haar kleine mond week en uitgezakt, lippen die ze vroeger stijf opeen perste als ze het nergens mee eens was hangen nu willoos geopend. Haar dagen gevuld met rondjes rijden, door…

ik wist nog hoe jij binnen kwam en alle kleuren verschoten wat overbleef was in het foutieve grijs gegoten waar vroeger speelsheid in een lach overheerste schokte en bibberde stramheid minutenlang tot ver voorbij deur en behang nooit waren zij met stomheid geslagen er kletsten altijd wel wat dwazen jij gooide het met ellende…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

je levensverhaal is opgetekend in scherpe en in zachte lijnen over de strakke droge vormen van jouw zongetaande verschijning mijn ogen lezen leed en liefde zien je broze handen die ooit krachtig maar ook teder werktuig waren rusten in je moede schoot recht nog de rug op verzwakt gebeente kaatsen je ogen het leven al terug slechts nog in…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Een oude man zit diep in de ellende En om zijn eigenwaarde te verversen Probeert hij de premier bruut af te persen Zo wil hij flink wat geld van Balkenende Als Bos premier was zou hij zeker balen Hij wil juist zelf geld bij bejaarden halen…

Waardoor zij zelfs bejaard nog helder dacht. Op hoge leeftijd ook niet dementeerde maar oud van dagen nog filosofeerde, is met haar DNA in kaart gebracht. Elk spoor van twijfel is daarmee verdwenen Het zat bij Hendrikje echt in de genen.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Ik vroeg laatst aan een Dokkumer bejaarde Waarom hij pakweg wel een honderdtal Op straat gestalde oude fietsen stal, Waarop de slimme grijsaard mij verklaarde: “Wij hebben alle recht om ze te bietsen. Die dingen heten immers opoefietsen.”…

Bejaarden heb je in soorten en maten en op een dag, ben ik het ook. Dus liefste vlucht nu het nog kan. Vlucht nu we nog dansen,lachen en praten, vlucht voor het grijze spook. Want wat krijg je dan: Gemier en gemeier, gezeik en gezeur. Zo doof als een kwartel, dement als een deur. Lekkende blazen, verzuurd tot het bot.…

Haar dagen rekken eeuwig voort, met bit're grimlach naar het heden als uitgerekte elastiek waaruit de kracht is weggegleden. Verlaten zit ze in de zon haar goede dagen zijn voorbij nog voor er ooit iets echt begon draaide het tij al averij. Het schip vol dromen zonk voorgoed, de stormen sloegen alles neer het leven kent slechts tegenspoed…

In het spionnetje spiegelt iedere morgen zelfde tijd een wat trage figuur zich af sombere blik extravagant gekleed een grote snor opvallend haar je vraagt je af en gist wie is dat? je vormt een beeld artist, cabaretier fotograaf en dan opeens de voordeurbel daar staat hij 't is half negen en zegt: ik heb vrij vandaag schikt…

Ik vind het fijn om achter het raam te zitten ik vind het fijn om op de soos te zitten ik vind het fijn om gratis in het OV te zitten ik vind het fijn tussen bejaarden te zitten en weet u waarom? omdat alles nog werkt!…