Alle inzendingen over paard en wagen

Paarden-getrappel en wagen-gedraaf, donkere vormen bewegen zich zacht in de donkere nacht... donkere vormen, zonder gerucht, en ik zucht... Paarden-getrappel en wagen-gedraaf, paarden en wagen draven gestaag, paarden en wagen draven gestaag met getrappel op straat...…

Wie reist er dezer dagen Nog met paard en wagen Gaan we nu van A naar B Nemen we de OV kaart mee Als we ons buiten wagen. Met de bolide Naar de piramide.…

Om de crisis te bestrijden houdt men het best vakantie's in eigen land 'k zie Jan Peter toch al rijden paard en wagen, voeten in 't zand want de crisis moet bestreden vragen we ons toch wel af wordt door 't kabinet ook zon vermeden of is dit dan crisis- straf?…

En dat het een kwestie is van tijd totdat ook jij een ogenblik, alle pogingen ten spijt, zult breken, wetend waarom ik nooit iemand heb horen klagen, me nooit heb afgevraagd waarom het zolang goed ging, jij de wagen, ik het paard, of andersom.…

en wagen weemoedig stil vol levensvragen.…

Hortend gaan paard en wagen over de ophaalbrug onder een blauw geverfde hemel Op de oever zingen de wasvrouwen een lied - van zon en geluk van het hart dat bevrijd is van smart Kringen verschijnen in het water en verdwijnen De man op de bok schouwt in de werveldans der kleuren droomloos in de verte als een wijze die de Diepte…

Geen span paarden waar men nu haastig rijdt Eens per uur stokte een trage lijnbus het spel van kinderen uit de buurt de halte met vreemde dame werd begluurd Het alles mocht niet langer zijn en dus mis ik het klaterend geratel ondertussen van paard en wagen met schuimende melk in bussen.…

met paard en wagen doet hij zijn ronde het is de laatste keer de vuilnisman heeft een vrachtwagen gekocht een stukje zandweg wordt verhard achtergebleven sporen vinden hun graf er komt asfalt misschien iemand krabt oude verflagen van de muren als plots een zware beklemming over de warme middag valt zwartgrijze rookslierten…

sterk het was dampend van ‘t zweet, gewerkt terug thuis komend uit polderland Dan… op een dag trok het paard de wagen met daarop zijn boerenmens ingetogen stil, stond men aan de kant Nu zijn de boer’n knollen vrij machines doen hun werk maar hun lichaam is nog altijd sterk als ze draven over het boerenland…

Van Hollandsche Spoor naar haven en strand een reis van binnen- naar de buitenkant De trambestuurder maakt zijn eerste rit hij, nog jong begint de dag met veel pit Hij rijdt als de autocoureur Stirling Moss trekt op, remt af, trekt op, rinkelt erop los Links slaat een paard met wagen op hol dat vindt hij leuk, hij is zo van het leven vol…

Maar in vroegere dagen is een paard en wagen met de voerman verdronken in de diepte gezonken. Kolken zijn er zat bij Midwolda zelfs een kolkenpad maar altijd weer die sterke verhalen die de angst voor de kolk vertalen.…

was ze vertrokken maar in het portiek waar ze altijd afspraken stond een schoenendoos met zijn naam erop gevuld met kleurrijke kaarsen weliswaar half opgebrand maar elk met standaard ook een stapeltje nostalgische ansichtkaarten met dorpstaferelen zoals een paard-en-wagen op een bijna verlaten kruispunt en een ruiter langs een kanaal…

Ik droom dat ik ‘n eeuw geleden over oude gladde stenen loop een meisje huppelt voor mij uit schijnbaar uit het niets komen paard en wagen plotseling opdagen Een stem schreeuwt in m’n hoofd Grietje is dood, ze is overreden mannen en vrouwen in het zwart die in de donkere aarde staren beelden vervagen bij m’n ontwaken Een eeuw later…

Zie het vernuft, met waterwegen in dit land ons voorgeslacht met spade, paard en wagen rijk groeven kanalen, bouwden molens, eerst een dijk de werken van hun handen houden immer stand. En is er elders veel gewoel, dan lees ik deze regel even: Holland polderland, gemaakt voor samenleven.…

ziltig vlaagt wind blaast herinneringen door je haar dat gemêleerd lokt in natuurlijke kleuren in de verte het glinsterend lichte zand onder een groen polig opschietende helmrand in afnemende vloed krult nog steeds in het schuimend wit het welkomstlied van de blauwe zee anders was vroeger met opa familie en paard en wagen…

en wagen Terug naar de eeuw van warm geluid en beelden Die mijn arme, arme hersens wel verdragen.…

Ik zie het voor me in gedachten kopje thee in de kamer en suite Zij vlijt zich aan zijn voeten hij zingt voor haar zijn liefdeslied Kinderen liggen lekker te slapen in de bedstee tegen elkaar aan Het zilver glimt is mooi gepoetst In het theekastje waar ze staan Buiten gaan de lantaarns branden paard en wagen komen voorbij Het haardvuur…

. - 'T passeert - 'T is maar een paard-en-wagen. Het draait een zijweg in; ook voor 't gehoor verdwenen Is 't monster: de à en de è, de k en de l vervagen.…

van het trotse Friese ras toen weilanden nog vol stonden met kruiden en diverse bloemen en niets met gif werd dood gespoten je voelde de zwoele geur van aanstaande zomer voorzichtig aan de horizon opdoemen o God wat hebben we toch genoten Toen het paard en wagen het tempo van het leven nog aangaf een laatste paard liep hooguit ritmisch…

met wagen huren in m'n hawaii-shirt, bij die temperaturen wie kan ik trouwens dat bonnetje sturen?…

Een gegeven paard Kijkt men niet in de bek Dat spant men achter de wagen Om het ook niet in het gat te hoeven zien…

Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit. Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit? Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen , Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…

Vaar Köbke was de voerman van een Beeker boerderij, hij reed met paard en wagen en deed aan toverij. Hij had z’n ziel verkocht om magie te mogen leren, maar moest in ruil daarvoor dan wel de duivel eren. Het ging hem niet om geld, om rijkdom, roem of eer; hij wilde z’n makkers imponeren en de meiden nog veel meer.…

woestijnzand verblindt zieners en dolenden verhindert zicht op einde(r) oase van nuchterheid en werkelijkheidsbesef vervangt fata morgana het paard wordt achter de wagen gespannen de karavaan keert om…

voor de wagen karrenwielen door het zand…

In de zomer met parasols op het plein en duiven glorieert zij, dan wordt zij van oude dame jonge vrouw, hooggehakt en uitdagend in het volle leven. Zij laat de stilte, neemt geluiden met de kracht van jazz en blues die haar eigenheid kenmerkt. Wij de bezoekers, woorddansers binnen en buiten, verkorten en verlengen beeldspraak, gaan over…

Langzaam, van de voet gestegen, windt de wagen zich omhoog. Hellingen terzij bewegen voor het ruimtedronken oog. Donker staan de wouden tegen de verheven hemelboog.…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

Waag het eens waag het eens God om niet te bestaan waag het eens om een mens een dier of wat voor ander wezen dan ook naar een grote leegte te laten gaan waag het eens - nee uitdagen doe ik niet Ieder weldenkend mens immers ziet dat er geen leegte kan bestaan maar waag het niet - Grapje!…

we nooit verloren het paard die trekt de wagen op zoek naar zalige dagen wat ik je wil vertellen laat stres, je nooit vergezellen proef dit rustig leven met mensen die om je geven!…