Alle inzendingen over pijn OR verwarring

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

ik weet van al het goede doch deze reis laat ik de koffer gesloten maar pluk het slot van het leder om dan toch een doorbraak te durven forceren helderheid behoeft geen troon, wellicht een spoor van evangelie - de kracht is me ontvloten door de gave die in mijn vingers was gegoten, deze slagorde ontwijkt alle vreugde beneveld schrijf ik…

Pijn In mijn ziel Zielsveel pijn De dader is bekend Jouw signalement Pijn Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Pijn Meer dan lief Ik voel verdriet Voel verwarring En kou Maar ik ben blind Blind van jou…

Gebroken gedachten laten mij in verwarring achter als ik zoek naar herinneringen in mijn geest dan weet ik dat er pijn maar ook liefde is geweest alleen nu veel zachter…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Geen controle is nog mogelijk in de verwarring van het gevecht. Vreemde is zij in deze wereld met niets herkenbaars meer en totale leegte is haar deel. Onbegrip en verwarring scheppen onbegrepen pijn . Zij verdwaalt op deze wereld bij het zoeken naar wie ze is.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

de schaduw van sterfelijkheid boetseert de waarheid als een nagel op de net gewitte muur, koperen geleidingen ademen de harde vormen die in albast gegoten wedijveren om het laatste uur de spanning pulseert ergens tussen hoop en nog meer hoop, het zijn de kansloze voorspellingen die van de nacht een granieten omhulsel maakt, ondoordringbaar…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Ik wil voor altijd bij hem zijn, mijn leven in zijn armen, maar dan komt weer die pijn. Verwarring, onwetendheid, is dit echt wat ik zocht? De keuze is al gemaakt, mijn hart is volledig verkocht.…

Pijn In mijn ziel Zielsveel pijn De dader is bekend Jouw signalement Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Meer dan lief Vul je mijn hart Met verdriet Verwarring En smart Begrijpen doe ik niet Ik vraag om warmte Je geeft me kou Desondanks Is er soms hoop En vrees Maar het vervaagt…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

In een sluier van verwarring Omgeven door diepe pijn Verlies ik al mijn vertrouwen Het is een groot afscheidsfestijn In ogenschouw genomen Dat deze vriendschap was Ruw verstoord uit de illusie Zie ik je werkelijkheid pas Hoe moet ik ooit weer in iemand geloven Mijn naïviteit is ernstig vervuild En mijn openheid zal steeds meer doven Ik…

Niemand die haar kan doorgronden Mysterieus in heel haar zijn likt zij haar eigen wonden Vecht zij alleen tegen de pijn Zij brengt iedereen in verwarring niet om de dingen die zij zegt Maar om de weg die zij ging En de kracht waarmee zij vecht Zij kan iedereen doen geloven dat zwakte niet bestaat zij komt alles weer te boven het is de…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Jij komt op als duivel uit een doosje teer en roze *Harig Wilgeroosje* Verwarrende gelijkenis waarvoor ik je roem sierlijk bloeiende *Dagkoekoeksbloem*…

Er woonde een man in Leeuwarden, die alles met alles verwarde. In plaats van met pook, (zo hoort het toch ook?) sloeg hij steeds zijn vrouw met de garde.…

Het begin is euforisch en utopisch en nog meer, maar het einde doet altijd verschrikkelijk veel pijn. Verraad en bedrog doen samen ontzettende zeer.…

Ik dacht dat jij het was naast mij, bij het ontwaken maar je was het niet. Wie dan was het die mij vannacht zo intens genieten liet ?…

Wat je voelen wilt en niet horen kan zal je ervaren en toch bedoelen. Dat wat je ziet kan wel eens anders zijn dan dat het lijkt of blijkt te zijn.…

Tijd waait door het open raam naar binnen, wervelt om de sputterende kaarsen en vlijt zich neer voor de smeulende sintels in de haard. De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

We verdienen beter, Terwijl we heelhuids Maar goed gekleed De straat over kunnen steken. Zelfs opgebroken verslijten We schoeisel Zelden tot aan de voetzool. Toch is het verharden, Het loonwaarts gebaande, De weg die gewrichten Doet ontsteken. Op het kruispunt links Staat het bord rechtsaf En rechtdoor om de hoek Schijnt ommekeer…