Alle inzendingen over prompt

het koren golfde nooit zo blond haar ogen lachten nooit zo rond de wind speelde behaaglijk om haar mond ze bekoorde hem heel prompt maar niemand weet of het sprookje ooit buiten het koren is voltooid.…

regenpauze prompt in actie de vogels ik ga om brood…

De zon ging prompt een poosje schijnen en loosde toen wat niemand las.…

de wind bladert vluchtig door het magazine en stopt prompt op pagina 118 wat ik hier lees tart elke beschrijving dus zwijg ik maar…

ze was me moe 'Tot ziens',' zei zij, huppelde daarna wat deurtjes door ik dacht het zekere voor het onzekere, nam prompt een lief klein koffielepeltje en lepelde door druppels mijn alletwee de ogen uit…

Toch hoor ik hem zingen, de lijster, voorbode van de zoveelste lente en prompt steekt de hoop zijn zoveelste kop op. --------------------------- uit: 'Onvoorzien', 1966.…

De vrouw was dronken, moest dus voor de bijl Zo deelde hij een oude anekdote Dat prompt de media die uitvergrootte… Excuses maken? Nee, da’s niet zijn stijl Dus Talpa heeft het nu bij hem verbruid Hij stopt ermee, hij blaast het kaarsje uit…

Dat zijn, wat je niet bent: godsend "Het ware zaad riep prompt, verraad! toen was het al te laat.." Van elk kind dat ik niet zal baren zal ik naam en bloed bewaren.…

Haar hoofd sierlijk als in een tango Ronde bewegingen in een bloedrode jurk Prompt valt zij als een druppel op de petunia maar opgevangen in zijn veilige web Zij voelt de passie en roteert mee Een zucht van verlichting verbreekt de stilte…

Het vormt een plaag, ook op tv Ons land is van het spel bezeten Waarom het leuk is, zou 'k niet weten Men schopt een bal, die rolt prompt mee Ik ga pas kijken naar die sport Wanneer de voetbal vierkant wordt –…

Prompt haalde ik die tekst van Westbroek aan: Straks komt nog elke klok gelijk te staan.…

de wulpse weduwevrouw, in de buurt beter bekend als tante Jet, heeft op een vroege regenachtige ochtend, opdat geen spiedende blikken haar konden ontwaren, de grootste tuinkabouter uit een naburig perceel ontvreemd en prompt op haar eigen nachtkastje gezet…

Uiteindelijk met staf en al besteld, kwam hij net aan maar liet ons prompt verbleken. Geen mens herkende die bekende baas want vóór ons stond een zwarte Sinterklaas.…

Na eenendertig saaie voetbaldagen Viert Nederland uiteindelijk spontaan De grabbelact van goalgorilla Kahn Als hebben wij de Mannschaft zelf verslagen Alleen Prins Claus ligt met een Aspro Bruis Ter observatie in een ziekenhuis…

Mark Rutte weet waar hij voor kiest Die woorden zijn voor mij niet zo’n probleem Maar wel dat onze Kamer zo extreem Veel tijd neemt om te vitten; dat is triest De leiders schijnen steeds al hun geschillen Prompt op een hoger plan te willen tillen…

er is weer pindakaas ik heb de pot zelf geplaatst in de houder en prompt was daar 't roodborstje dat de primeur had als eerste zijn slag te slaan en met de snavel vol te verdwijnen in de besneeuwde haag om het door te vetellen zo was ik toch maar mooi getuige van 't feit dat geluk dikwijls niet meer is dan een hap pindakaas…

ik zag hem plots tussen de ruïnes van een grieks theater - adembenemend beeld met reisgids in de hand alsof een god (even op uitstap in het land) verdiept in de gezangen van een rei over zichzelf een eigentijdse versie vond één decorwissel en dramascène later verbrak hij de extase en liep me prompt in een alledaagse boog voorbij…

Prompt wilde ik zelf dichten leren, op school, bij de beroemdste heren. Een mier is vlijtig maar ook arm en loopt voor studiegeld nooit warm, maar dit gebrek werd mij tot zegen: ‘k heb een Stip-endium gekregen!”…

Langs de boten aan de steiger Vliegt met vaste klap de reiger Plotsklaps remt hij aan het riet Waar hij sluw kijkt als een krijger Of hij soms een kikker ziet Al maakt de kikker geen geluid Toch gaat de reiger erop uit Staand als een standbeeld in het water Volgt hij die groene kikkersnuit En razendsnel, met veel geklater Verrast hij prompt…

een grauwe waterplas waar ooit in sprookjeskou de mooiste sneeuwpop was stenen ogen op besmeurde grond een kromme, vieze wortelneus te strak gevouwen takkenmond rode koontjes vragen zacht of hij nu soms met opa in de sterren lacht en prompt liggen op het groene gras wortel, stenen, takken klaar voor als het straks weer sneeuwen mocht…

Zachte ogen kijken me aan oud en fragiel maar nog steeds teder bijna een moeder was jij daar waar ik leefde Geluiden van weleer dwarrelen neer prompt verloren ooit bevlogen woorden nu slechts bestemd voor dovemansoren En straten lijken kleiner alsof alles terugdeinst voor zoveel verleden mijn ouderlijk huis nu gesloten als een winkel…

Er is de nevel van haar zijden kleed dat het prompt tot hemel verheft. De maan alleen heeft van bedrogen dromen weet.…

Hoeveel wijsheid is er nodig voor men eindelijk begrijpt dat men bij dispuut of wrevel 't gezond verstand laat zegevieren en niet prompt de degens slijpt?…

Hij kocht Air Holland, net failliet maar toen kwam de belasting dus kocht hij Dutchbird toch maar niet Toen moest hij prompt de kast in voor 'n akkefietje in een tent op het Leidseplein: een strop uit al zijn persen kwam geen cent die vlieger ging niet op. Nu is het avontuurtje rond. Hij stopt met ondernemen.…

Dan klinkt de bel, en prompt begint het storm te lopen, de dubbeldeur naar de verschrikkingen zwaait open... ----------------------------- uit: 'Veel werk', 2000.…

Ik daag de duivel uit zeg dat god uit een punt kwam tijdens de oerknal en ik hem dat niet zie doen dát wordt de lelijkerd teveel krimpt prompt tot pingpongbal Ik zet de box over hem heen gemaakt van duivelshard staal hoe harder hij vloekt en tiert mij gouden bergen belooft als ik hem eruit laat hoe meer hij me pleziert Satan in zwarte…

Mijn panda viel er prompt van stil bleef halverwege nergens staan. Een wandeling had ik te gaan om toch nog op mijn werk te komen. Ik kon de weg gelukkig dromen naar het kasteel ‘De Transilvaan’ De klopper klonk de poort ging open Heer Vladimir keek me strak aan.…

Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde ik alles meedogenloos bloot. Een stagiaire werd onwel, haar tranen vloeiden Maar ik nam een wijs besluit, adieu en nu voor goed.…

Een ridder reed eens door een woud Hij was moe en had het koud Er spookten lijken door zijn hoofd Wier leven hij eens had beroofd Verbijsterd bleef hij stokstijf staan Door schoonheid zichtbaar aangedaan Want hoor, daar zong een nachtegaal een herinnering… een vergeten taal Het oude lijf werd prompt vergeten De spoken floeps uiteengereten…

Moeder, languit in een poel van grenadine liggende te dromen van iets heel erg liefs uit het interbellum moest wel uit haar loopholes komen Prompt zag je ze buiten lopen, grienende verdiendieren die nog moesten afleren te overleven Met de militaire tak van meditatie leerde moeder ons ze allemaal te slopen Ook moesten wij het tuig postuum…