Alle inzendingen over rollercoaster

Rollercoaster van emotie de ene val na de andere Terwijl ik geen knop voor nood zie zal dat nog veranderen Helaas het is geen pretpark de rollercoaster gaat maar door Er komt dan ook geen einde aan geen massaal gegil in koor Deze rit maak ik in mijn eentje de loopings maken me gek Dan ontwaar ik jou daar zwaaiend achter het hek Jij…

ik geef je een één en een twee en daartussen spelen jaren in onstuimige velden van jeugd jij schudt de cijfers door elkaar, laat dagen bewegen op een racebaan van de zon kijk maar, mama zeg je en in mijn liefde, nog groter dan ik ooit had kunnen voorspellen knikker jij planeten en éénentwintig naar vandaag…

ik kan jouw gedachten dromen maar af en toe lijkt het alsof zij een vreemde wending hebben genomen ongrijpbaar in redelijke logica nauwelijks te volgen verdwalen wij dan in emotionele golven een rollercoaster vol kleur sleurt ons onstuitbaar mee in woeste stromen ver van het gewone toch blijf je lachen grote ogen in nog meer…

overdonderd omlaag storten en nèt op tijd realiseren : "vasthouden" na deze bocht schieten we weer omhoog handen los even vliegen in extase rollercoaster van gevoel voor jou !…

In de tuin van mijn Jasmijnallee kent de lente een tweede gang na de vroege golf van zwoelte in een benauwde atmosfeer, ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee, met weinig gevoel voor de nood aan koelte Er volgde een tijd, het duurde te lang met veel water, wind en hagelstenen de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud, vroeg…

Jij legt met dartel geluk een rollercoaster van liefde aan in mijn buik vreugde schroeft naar een salto en valt dan duizelingwekkend diep je hand trippelt om mijn middel roert in mijn hart zweept het op je ogen kietelen in mijn hoofd daar barst het lachen langs elke kier naar buiten en dieper naar binnen…

De uren vliegen voorbij De dagen slijten Maanden monden uit Jaren gaan voorbij Ook al lijken zij eeuwen Onszelf vaak voorbij gehold Tot stilstand gekomen In een rollercoaster Van het hiernamaals Het heden voorbij Het verleden in zicht De toekomst afgerond De tijd tikt genadeloos Een hoekje af Het hoekje om It’s only rock ’n roll…

Rollercoaster- kurkentrekker in je maag spin in je hoofd. Kermis- in het reuzenrad haar lippen zoeter dan een suikerspin. Carrousel gaat sneller en sneller paarden vliegen weg. September- weemoedige klanken in wijn gedrenkt. Staande klok staat al vierenhalf jaar stil op half vijf.…

Ik kan je niet vergeten, Ik kan je niet zomaar laten gaan. Samen stonden wij ooit met ons tweeën, In het volle licht van de maan. Jouw kusjes op mijn lippen, Het altijd naast me staan. Wij vormden onafscheidelijke stippen, Met een lach en met een traan. Wil nu doen als in onze droom, Geloven in die magische krachten, Laat me meedrijven…

een rollercoaster aan emoties ging voorbij in je blik toen ik zei we gaan spelen de spanning van winnen of verliezen maakt je blij door tegenspel te geven ik heb vertrouwen in eigen vaardigheden zo heb ik mijn grote verliezen altijd gemeden jij bent gespind op de toevallige zaken die maken dat jij vaak tot winst kunt geraken…

het is met die vermoeide blik dat ik dezelfde passie deel voor schoonheid en voor kunst voor landschappen, planten, dieren voor de chemie die ons zo uniek maakt ik elkaars ogen en als mijn hoofd zwaar is van de muizenissen, vlij ik het tegen die verweerde huid van jou waar het rust vindt en kracht opdoet voor een nieuwe rit op de rollercoaster…

We zijn het theater van het overdadige ongeduld, souffleurs van een glorierijk en duister verleden in het louterende eco-panische - en pandemische heden, wij zijn de spelers en de slachtoffers tegelijk in een globale tragikomedie, de plaats wordt gemerkt door gebrandmerkte ramen, een rollercoaster door het licht gefixeerd.…

Onderstaand snelsonnetten vormen, zonder verdere afbreuk en zonder rollercoaster van dalende spiralen, een dubbele reactie op het hier eerder gepubliceerde sneldicht 'Hoop'... ________________________________ DOPE Is haar humor zwart, negativistisch En is haar Lof der Zotheid defaitistisch Zij grenst aan niets, haar flirt is nihilistisch…

ach het wonderlijkste wezen op aarde blijft misschien toch de mens: een rollercoaster aan emoties met de meest sinistere devoties dat wroeten in zichzelf en zichzelf plus anderen proberen de les te lezen het zichzelf verliezen en dan z’n eigen wiel weer hervinden het ontdekken van de wereld om hem heen beseffen we staan niet alleen en…

Al blijven we maandenlang binnen En is onze samenleving ontwricht We zullen winnen Tot dat er weer is, een nieuw evenwicht We leven tussen hoop en vrees En voelen onze onmacht Onze beste mensen strijden op de IC's Hun ervaring en daadkracht, heeft bij ons veel los gebracht Ook leven we tijdelijk in een rollercoaster Pakket diensten…

de fee alleen de dertig nummers èn een in elkaar geflanste schets van wat de Jazz ooit was: "een kwelling van urenlange improvisaties in het bimhuis puur voor intellectuelen en bebrilde nerds" ...en wat de Jazz nú is: a hiphop funkadelic scene for kids onwetend wie Bird Dizzy Press, the Duke of wie Miles Davis is een rollercoaster…

weg Totdat ik zie Totdat ik zie Een uitweg Het karretje gaat heen en weer en de beugel laat los alle bochten worden met snelheid getrotseerd en ik ga over de kop Ik voel mijn angst door te gaan schreeuwen  Maar ze horen mij niet meer Iedereen juicht maar ik zie geen lach op mijn gezicht Zal ik ooit uit deze nachtmerrie komen in deze rollercoaster…

Tevens mijn negenhonderdste netgedichtje...als geboren Tukker met Indische roots ben ik toch een ietsiepietsie trots op dit mijlpaaltje dat oorspronkelijk geheel in het Tukkers was verschenen, maar dat om taaltechnische redenen (alléén ABN s.v.p.!) door de redactie was verwijderd. Enfin 't Is niet anders... toch maar even opstellen in rijen van…