28602 resultaten.
Opheldering
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.379 Als ik veel meer wist
van ruimte en tijd
bleek de werkelijkheid
een beschilderde mist
en zou die optrekken
dan zou ik beslist
een heel andere ontdekken
en als die zou verdunnen
dan scheen
mijn oude er weer doorheen
en wist ik meer dan alleen
iets van de hunne
maar van ruimte en tijd
en werkelijkheid.
--------------------
uit: 'Daar…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Al fietsend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Het landschap ebde weg
in ruimte en tijd ...
Ik keek in mijn levenswiel:
al mijn spaken vergleden,
naarmate tijd mij versnelde,
tot één doelwit, namelijk: jij ...…
Reisgenote
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 412 Hoe ver ik ben ontgaat mij
halverwege of bijna daar
dit is slechts een halte
tussen ruimte en tijd
dan passeert ze
likt de glimlach van haar lippen
stapt samen met mij over
van buurtbus
naar eeuwigheid
we stoppen nooit meer.…
foto (een variant)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 Je was nog jong en je zat daar
op bladeren van een vroege herfst,
zó buiten ruimte, buiten tijd,
zó vlinderlicht en opstijgbaar,
los van de aarde, waar ik zwaar
aan liefde lijd die nimmer sterft.…
ruimte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 281 ik sta tussen
verre groene wanden
daarachter paarse golven
ik hoor niets
dan de wind fluisteren
in de eeuwige bomen
onder de wijde hemel
duizend eeuwen geleden
deden stormen en zand
hier in ijzige koude
een spel
zwevend in ruimte en tijd
voel ik de levenskracht
ik ben deel van
een grootse schepping…
Verstillende nevels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Een rimpeling op stilstaand water
golven van geluk overspoelen mijn hart
nevels verstillen
oceaan van ruimte
de tijd is van mij
vandaag een dageraad
als warme sprei
fijnbesnaard theater
onbegrensd
tintelend moment van tijd
wandelend verder
langs deze oever
als grenzeloos bevrijd
morgen dan
zien we wel weer…
Vademecum voor de dichter
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.497 Doe dommer dan ge zijt,
maar mijd u voor de klippen;
leef buiten ruimte en tijd
doch spoedt u lijk de kippen.
Werk zonder mate of plan,
maar spiedt door alle luiken;
veracht de burgerman,
doch ledig zijne kruiken.
-------------------------------------------
uit: In de zoete inval en andere gedichten.…
Quantum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 258 Mechanica zwoegt het
voortbewegen
van raderwerken, onderworpen
bij wet en regel door
feilloze finesse
van fysica
samen hebben zij
de deeltjes en krachten
tot elkander gevlochten
uit liefde een kind
in ruimte en tijd gebracht
en quantum gedoopt
die alles ontspoort
en niets doet
zoals het hoort…
Blijven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 131 De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen.
Hij koestert de herinneringen en gedachten.
Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is.
Als ik je het meeste mis.…
zwaartekracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 met kabels
als vleugels tart je
de zwaartekracht
vallen is vliegen
als je geboren bent
om te vliegen
wandel in de lucht
loop over glas van
de hemel naar de aarde
spring van de brug
zweef en beweeg in
ruimte en tijd
go to the edge
and peer over it
wie ben je?…
een eigen keuze
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 waar licht
ruimte en tijd
leven beheerst
wordt magie
schroomvallig
ingetogen geboren
begeeft zich als bijzondere
ervaring onder ons
om begeerte onomlijnd te begrijpen
een verkenningsmissie
die het Eden van weleer
overtreft
intuïtie één en al verwondering
de verantwoordelijkheid
over liefde neemt
een eigen keuze…
Zielsverbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 330 We konden ons
wel voorbereiden
op het moment
van overlijden
maar niet
op hoe het voelt
nu jij er niet meer bent
Het afscheid
was een momentopname
maar de leegte
die daarna ontstond
die diepe afgrond
die blijft altijd
Ooit waren we samen
nu leven we
in verschillende lagen
van ruimte en tijd
fysiek gescheiden
maar zielsverbonden…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 651 Raven krassen
een pad in het kalksteen,
wijzers tollen in ruimte en tijd,
klippen en wolken versmelten.
Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.…
Het walhalla
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 ik ben in het
walhalla geweest
van mijn eigen god
een ruimte waar
mensen spiegelden
maar niet wat ik zocht
zij keken wij spraken
in nemen en geven
ontsnapten we aan het leven
voor even
buiten ruimte en tijd
een snelle vlucht in vrijheid
maar bij het landen
voelde ik weer de pijn
van altijd gebonden zijn
ik zag ze gaan
na…
DE DICHTER TOT DE EINDLOOSHEID
poëzie
5.0 met 3 stemmen 308 Heilige eindloosheid,
Buiten ruimte, buiten tijd,
En het weerspel harer glansen
Met de maatstaf van Uw dansen
Werd inééngereid.…
Als gij mij eens zult komen zeggen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.064 De goede Dood zal ons niet scheiden,
Hij is de wachter, die ons beidt
En tot de heerlijkheid zal leiden,
Aan gene zij van ruimt’ en tijd.…
ZIJN
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 423 slechts even dobberen wij rond
op de golven van de eeuwigheid
meer is het niet, meer hoeft het
ook niet te zijn
of wij hier als steen of plant, als
dier of mens ooit eerder waren
en weer terug zullen keren, ook
dan vervliegen onze levensdagen
want slechts even spelen wij met
wat kruimels ruimte en tijd
meer is het niet, enkel de…
Over het zoeken *
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 551 Ruimte en tijd verhouden zich
als opruimen tot snelheid.
(Ik ben niet snel, wèl opgeruimd.)
Dat ene versje dat je vindt,
wanneer je het niet zoekt,
dat is geen vinden van,
maar het verliezen van de tijd.
Dat andere over de poëziepolder
wordt geheimschrift van weleer.
Gelukkig roep je nu
of ik op tijd kom eten.…
Hologram van het heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Alle elementen die we schikken
in het Periodiek Systeem, de allereerste
bacteriën en ook wij, mensen
zijn scheppers van het heelal
In tijd en ruimte veranderen we
de energie en schrijven we mee
aan de onvergankelijke feiten
aan de randen van zwarte gaten
Die informatie bestond al
als de Schepper
die er met een oerknal
ruimte en tijd aan…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 503 Sindsdien gevangen in het web van ruimte en tijd
zijn wij duizend doden gestorven:
van geboorteschreeuw tot laatste snik
leven na leven na leven
eendere echo’s van het ‘ik’.…
Kleurrijke muziek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 ik stapte gewoon uit
maar de grond onder
mijn voeten was verdwenen
er golfde kleurrijke muziek
met een melodie die ik
ooit moet hebben geweten
warme vertrouwdheid
ademde het welkom
van een lang verwacht thuis
voelde voor het eerst
de vrijheid van het zijn
in een gezamenlijk delen
dat zich in ruimte en tijd
heeft gespreid om het…
Een ijzeren wet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 ik heb in het
jeugdig verkennen
van de ruimte
met tijd gespeeld
hem vooral vergeten
in een gelukzalig
opgaan van beleven
door er gewoon te zijn
pas na jaren
kwamen maanden
werden dagen belangrijk
in hun regelmatigheid
nu tellen we uren
letten op seconden
bij gaan en vertrek
is tijd een ijzeren wet
hij heeft de regie
in ons…
Onophoudelijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 107 handen gaven je een plek
in het kraaiennest
jouw uitkijkplaats in de mast
Een ziel spoedt zich ongezien
door onbegrensde ruimte en tijd
beneden je de onophoudelijke getijden…
ik schuur tegen muren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.184 ik schuur tegen muren
die ik zelf heb gebouwd
wil gaan vervellen
veilig vertrouwd weer herstellen
gaf jij mij de stenen die
tussen ons kwamen te staan
metselde ik aan de scheiding
lieten we elkaar zo maar gaan
het was ieder voor zich
vrijheid in ruimte en tijd
maar de warmte verdween
door gebrek aan intimiteit
vervellen is geen herstellen…
Zij is de wijzer van de tijd ...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 De wijzers van de tijd
is zij...
Bloot, slechts omsluierd in doorschijnend kleed
sluit ze de gordijnen
en verdwijnt glijdend onder het satijnen avondkleed.
Het bed wordt dan gedeeld
door 2 paar tranen samen.
Zij maakt plaats door ruimte en tijd
in 't onbeschrijfelijk geluk,
de kamer doof voor't straatlawaai..…
WOORDEN, MIJN WERELD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Tijd zocht ik,
ruimte in tijd om te lezen, te schrijven.
Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen.
Iets van mondholte, ik verlangde naar
waar taal aan vertering mag beginnen,
rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon
biologische realiteiten soms afbreuk doen.
Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten.…
Waggelen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 510 Waggelend door verlaten straten
Wiebelend door holle duisternis
Stom dronken onderweg naar nergens
Dansend uit mijn evenwicht
De muren die de leegte vertellen
Zwak lantarenlicht op mijn gelaat
Schoonheid en stilte met eenzaamheid
Geen levende ziel te bekennen
Steeds verder waggelend wandelend
Verdwijnt gevoel voor ruimte en tijd
Met hoofdpijn…
waar niets alles is
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 440 weemoed kleurt de lucht grauw grijs
snijdt littekens in mijn ziel
maar hoog boven winden
spreidt meeuw haar vleugels
hoger steeds hoger draagt zij de pijn
ver boven ruimte en tijd
geen stilte geen lawaai
niets is alles - alles is niets
haar klagelijk gehuil verdwijnt in nevelen
op vleugels gedragen offert zij zich aan de zon
terwijl tussen…
tuindansers
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 303 als een zomerdag
slingert het thuisgevoel zich rondom
de oude schaduwlinde
lome wolken wijzen naar de stilte
terwijl het gras zacht neuriet en zonnige appels plukt
uit het blauwe landschap van lievende ogen
luister dan; zo dichterbij
hier schept vriendelijkheid
meer dan ruimte
een tijd van dromen
langs Giessche kaarsjes met…