inloggen

Alle inzendingen over ruimte en tijd

28602 resultaten.

Sorteren op:

Opheldering

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.379
Als ik veel meer wist van ruimte en tijd bleek de werkelijkheid een beschilderde mist en zou die optrekken dan zou ik beslist een heel andere ontdekken en als die zou verdunnen dan scheen mijn oude er weer doorheen en wist ik meer dan alleen iets van de hunne maar van ruimte en tijd en werkelijkheid. -------------------- uit: 'Daar…
Leo Vroman7 september 2015Lees meer…

Heelal

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 92
wij zwerven als scherven door ruimte en tijd als kwijtgeraakte onderdelen steeds weer op zoek naar een vorm van nabijheid om alles wat stuk is te helen…

Al fietsend

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 76
Het landschap ebde weg in ruimte en tijd ... Ik keek in mijn levenswiel: al mijn spaken vergleden, naarmate tijd mij versnelde, tot één doelwit, namelijk: jij ...…

Reisgenote

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 412
Hoe ver ik ben ontgaat mij halverwege of bijna daar dit is slechts een halte tussen ruimte en tijd dan passeert ze likt de glimlach van haar lippen stapt samen met mij over van buurtbus naar eeuwigheid we stoppen nooit meer.…
Kees Keizer21 februari 2007Lees meer…

foto (een variant)

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 854
Je was nog jong en je zat daar op bladeren van een vroege herfst, zó buiten ruimte, buiten tijd, zó vlinderlicht en opstijgbaar, los van de aarde, waar ik zwaar aan liefde lijd die nimmer sterft.…

ruimte

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 281
ik sta tussen verre groene wanden daarachter paarse golven ik hoor niets dan de wind fluisteren in de eeuwige bomen onder de wijde hemel duizend eeuwen geleden deden stormen en zand hier in ijzige koude een spel zwevend in ruimte en tijd voel ik de levenskracht ik ben deel van een grootse schepping…

Verstillende nevels

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 663
Een rimpeling op stilstaand water golven van geluk overspoelen mijn hart nevels verstillen oceaan van ruimte de tijd is van mij vandaag een dageraad als warme sprei fijnbesnaard theater onbegrensd tintelend moment van tijd wandelend verder langs deze oever als grenzeloos bevrijd morgen dan zien we wel weer…

Vademecum voor de dichter

poëzie
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 5.497
Doe dommer dan ge zijt, maar mijd u voor de klippen; leef buiten ruimte en tijd doch spoedt u lijk de kippen. Werk zonder mate of plan, maar spiedt door alle luiken; veracht de burgerman, doch ledig zijne kruiken. ------------------------------------------- uit: In de zoete inval en andere gedichten.…

Quantum

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 258
Mechanica zwoegt het voortbewegen van raderwerken, onderworpen bij wet en regel door feilloze finesse van fysica samen hebben zij de deeltjes en krachten tot elkander gevlochten uit liefde een kind in ruimte en tijd gebracht en quantum gedoopt die alles ontspoort en niets doet zoals het hoort…

Blijven

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 131
De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen. Hij koestert de herinneringen en gedachten. Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is. Als ik je het meeste mis.…
J.Bakx25 januari 2023Lees meer…

zwaartekracht

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125
met kabels als vleugels tart je de zwaartekracht vallen is vliegen als je geboren bent om te vliegen wandel in de lucht loop over glas van de hemel naar de aarde spring van de brug zweef en beweeg in ruimte en tijd go to the edge and peer over it wie ben je?…
J.Bakx11 februari 2016Lees meer…

een eigen keuze

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 160
waar licht ruimte en tijd leven beheerst wordt magie schroomvallig ingetogen geboren begeeft zich als bijzondere ervaring onder ons om begeerte onomlijnd te begrijpen een verkenningsmissie die het Eden van weleer overtreft intuïtie één en al verwondering de verantwoordelijkheid over liefde neemt een eigen keuze…

Zielsverbonden

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 330
We konden ons wel voorbereiden op het moment van overlijden maar niet op hoe het voelt nu jij er niet meer bent Het afscheid was een momentopname maar de leegte die daarna ontstond die diepe afgrond die blijft altijd Ooit waren we samen nu leven we in verschillende lagen van ruimte en tijd fysiek gescheiden maar zielsverbonden…

De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling

netgedicht
4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 651
Raven krassen een pad in het kalksteen, wijzers tollen in ruimte en tijd, klippen en wolken versmelten. Uit de grijnzende golven duikt een horizon op, het kompas van de zon is al manen geleden verdwenen.…

Het walhalla

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 109
ik ben in het walhalla geweest van mijn eigen god een ruimte waar mensen spiegelden maar niet wat ik zocht zij keken wij spraken in nemen en geven ontsnapten we aan het leven voor even buiten ruimte en tijd een snelle vlucht in vrijheid maar bij het landen voelde ik weer de pijn van altijd gebonden zijn ik zag ze gaan na…
wil melker26 januari 2017Lees meer…

DE DICHTER TOT DE EINDLOOSHEID

poëzie
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 308
Heilige eindloosheid, Buiten ruimte, buiten tijd, En het weerspel harer glansen Met de maatstaf van Uw dansen Werd inééngereid.…

Als gij mij eens zult komen zeggen

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.064
De goede Dood zal ons niet scheiden, Hij is de wachter, die ons beidt En tot de heerlijkheid zal leiden, Aan gene zij van ruimt’ en tijd.…

ZIJN

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 423
slechts even dobberen wij rond op de golven van de eeuwigheid meer is het niet, meer hoeft het ook niet te zijn of wij hier als steen of plant, als dier of mens ooit eerder waren en weer terug zullen keren, ook dan vervliegen onze levensdagen want slechts even spelen wij met wat kruimels ruimte en tijd meer is het niet, enkel de…

Over het zoeken *

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 551
Ruimte en tijd verhouden zich als opruimen tot snelheid. (Ik ben niet snel, wèl opgeruimd.) Dat ene versje dat je vindt, wanneer je het niet zoekt, dat is geen vinden van, maar het verliezen van de tijd. Dat andere over de poëziepolder wordt geheimschrift van weleer. Gelukkig roep je nu of ik op tijd kom eten.…
Jan de Bas23 augustus 2005Lees meer…

Hologram van het heelal

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 28
Alle elementen die we schikken in het Periodiek Systeem, de allereerste bacteriën en ook wij, mensen zijn scheppers van het heelal In tijd en ruimte veranderen we de energie en schrijven we mee aan de onvergankelijke feiten aan de randen van zwarte gaten Die informatie bestond al als de Schepper die er met een oerknal ruimte en tijd aan…
Zywa21 maart 2023Lees meer…

Thuiskomst

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 503
Sindsdien gevangen in het web van ruimte en tijd zijn wij duizend doden gestorven: van geboorteschreeuw tot laatste snik leven na leven na leven eendere echo’s van het ‘ik’.…

Kleurrijke muziek

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 137
ik stapte gewoon uit maar de grond onder mijn voeten was verdwenen er golfde kleurrijke muziek met een melodie die ik ooit moet hebben geweten warme vertrouwdheid ademde het welkom van een lang verwacht thuis voelde voor het eerst de vrijheid van het zijn in een gezamenlijk delen dat zich in ruimte en tijd heeft gespreid om het…
wil melker29 oktober 2016Lees meer…

Een ijzeren wet

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 95
ik heb in het jeugdig verkennen van de ruimte met tijd gespeeld hem vooral vergeten in een gelukzalig opgaan van beleven door er gewoon te zijn pas na jaren kwamen maanden werden dagen belangrijk in hun regelmatigheid nu tellen we uren letten op seconden bij gaan en vertrek is tijd een ijzeren wet hij heeft de regie in ons…

Onophoudelijk

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 107
handen gaven je een plek in het kraaiennest jouw uitkijkplaats in de mast Een ziel spoedt zich ongezien door onbegrensde ruimte en tijd beneden je de onophoudelijke getijden…
J.Bakx13 september 2023Lees meer…

ik schuur tegen muren

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.184
ik schuur tegen muren die ik zelf heb gebouwd wil gaan vervellen veilig vertrouwd weer herstellen gaf jij mij de stenen die tussen ons kwamen te staan metselde ik aan de scheiding lieten we elkaar zo maar gaan het was ieder voor zich vrijheid in ruimte en tijd maar de warmte verdween door gebrek aan intimiteit vervellen is geen herstellen…
wil melker17 januari 2005Lees meer…

Zij is de wijzer van de tijd ...

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 123
De wijzers van de tijd is zij... Bloot, slechts omsluierd in doorschijnend kleed sluit ze de gordijnen en verdwijnt glijdend onder het satijnen avondkleed. Het bed wordt dan gedeeld door 2 paar tranen samen. Zij maakt plaats door ruimte en tijd in 't onbeschrijfelijk geluk, de kamer doof voor't straatlawaai..…
katty28 juli 2013Lees meer…

WOORDEN, MIJN WERELD

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 77
Tijd zocht ik, ruimte in tijd om te lezen, te schrijven. Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen. Iets van mondholte, ik verlangde naar waar taal aan vertering mag beginnen, rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon biologische realiteiten soms afbreuk doen. Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten.…

Waggelen

hartenkreet
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 510
Waggelend door verlaten straten Wiebelend door holle duisternis Stom dronken onderweg naar nergens Dansend uit mijn evenwicht De muren die de leegte vertellen Zwak lantarenlicht op mijn gelaat Schoonheid en stilte met eenzaamheid Geen levende ziel te bekennen Steeds verder waggelend wandelend Verdwijnt gevoel voor ruimte en tijd Met hoofdpijn…
Tim Albus19 februari 2015Lees meer…

waar niets alles is

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 440
weemoed kleurt de lucht grauw grijs snijdt littekens in mijn ziel maar hoog boven winden spreidt meeuw haar vleugels hoger steeds hoger draagt zij de pijn ver boven ruimte en tijd geen stilte geen lawaai niets is alles - alles is niets haar klagelijk gehuil verdwijnt in nevelen op vleugels gedragen offert zij zich aan de zon terwijl tussen…

tuindansers

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 303
als een zomerdag slingert het thuisgevoel zich rondom de oude schaduwlinde lome wolken wijzen naar de stilte terwijl het gras zacht neuriet en zonnige appels plukt uit het blauwe landschap van lievende ogen luister dan; zo dichterbij hier schept vriendelijkheid meer dan ruimte een tijd van dromen langs Giessche kaarsjes met…
Meer laden...