422 resultaten.
Van de grond
gedicht
2.4 met 30 stemmen 9.361 Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had
De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide
Als het maar klonk…
Te Bond
snelsonnet
4.5 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
samenhang
netgedicht
3.1 met 25 stemmen 188 ik zoek de liefde, zij is
ze leeft in mijn adem, mijn zucht,
in een opgedroogde traan
je raakt me aan, zo nu en dan
in het wezen van mijn bestaan
zij kent geen woorden
noch gebaren met de hand
ik droom in de echo van de nabije oorden
doch immer aan de buitenrand
van een verbeelde werkelijkheid
in het wezen van mijn bestaan
het is zeker…
Afvallig senryu
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Missing link
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 436 Ik zag een wolkje wezens waaien,
een spreeuwenvolkje in de vlucht
complexe haltervormen draaien
met opgewonden schel gerucht.
Het was een levendig spektakel.
Wat orkestreerde deze dans?
-Een ketting zonder zwakke schakel,
ineengevlochten vogelkrans.
Wie was de leider -ieder leidde.
Wie waren volgers -om de beurt?
Wat hield gevangen én…
los van leven
netgedicht
4.4 met 35 stemmen 1.189 alles begint nu van je los te raken
je gewaad, je bed, de kamer en je stede
elk moment moet je opnieuw bijkomen
in nieuwe verwarring worden afgemat
je wilt de samenhang hervinden
die je gisteren nog had
maar de dingen die je liefhad
zijn voorgoed vervluchtigd vervlogen tot as
je wordt buiten jezelf gedreven
los als de adem van een kind…
in onderlinge samenhang
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 336 weg van ondergang
en verderf
zal zij zichzelf
in onderlinge samenhang
leren verkennen
zien en voelen
dat in leven
liefde en intimiteit
een aanzet tot
intense verbondenheid blijkt…
verknoopte ontreddering
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 288 de losse eindjes
zoeken
hun samenhang
van verknoopte
ontreddering
tot uitvalbasis
voor ontluiking…
wederzijds
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 184 er zweeft een vaag vermoeden door de ether
een ijle zwerm op zoek naar vaste vorm
een krachtveld dat haar invloed wil doen gelden
door middel van een dichte woordenstorm
het knettert, zindert, flitst; wie komt zich melden
om dit sint elmsvuur te kanaliseren
waar zijn die lettervlechters, Aengus' helden
hun geest fijn-afgestemd op hogere sferen…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 65 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
Het begin en einde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 222 Het is de kamer van geboorte en dood.
Een onderaardse kamer,
aards als het duister van de moederschoot.
Het zijn de luchten van geruchtloos leven,
kortstondig vlammende wolken,
druppend als kaarsvet
op ontvankelijke bodem, voor even.
Het is de vraag die geen antwoord behoeft,
de wekelijkse reis zonder bestemming.
Het zijn de schemerplooien…
to be
netgedicht
3.5 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
[ Het gaat nooit om eerst ]
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 69 Het gaat nooit om eerst
dit en toen dat, een waarheid --
is een samenhang.…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Cyclus
hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 757 Kijk hoe ik hier loop op de bladeren van jaren
die eens doodgevallen in een droevig jaargetij
nu voedsel zijn voor wat leeft
alles zou zin hebben ook dit gedood
dat mij laat bezien hoe nietig een zucht
is als zelfs het blad dat is gevallen goed is
wat loop ik hier dan waarom lig ik niet
gevallen uitgezucht en opgenomen in de
kringloop van…
CYCLUS
netgedicht
3.9 met 17 stemmen 1.064 De spiegel gaf mij weer met jouw gezicht
als stonden wij elkaar weer tegenover.
Wij hingen in het koude glas voorover
en maten van elkander het gewicht.
Stil, om wat van de ander werd vermist
in onbewust of onbedoeld vervagen
van alle al vanouds gevlijde lagen,
waarmee de tijd kon worden uitgewist.
Je tastte langzaam naar mijn hand jouw…
Cyclus
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 299 De zilveren waan,
Dageraad schaduwt de maan,
Schemert ondergaan.
Overwinteren,
Lente zomert, koestert herfst,
Zal nooit over gaan.
Eisprong, houden van
Chemische reactie, kind
Eeuwig, vrouw en man.
(Vrouw door man bemind)…
cyclus
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 704 in deze uitgestrekte vlakte
waar tekens onbekommerd
door het luchtruim zweven
tot de zwaartekracht ze op de knieën dwingt.
Samensmeltend tot een vesting
waar het laaiende wit
onophoudelijk op poorten beukt
in deze eindeloze vlakte
weet ik niet waar ik leven kan…
Cyclus
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 154 Oliebol appelflap
Allemaal weggestouwd
Dus weer met frisse moed
’t Nieuwe jaar in
Op naar een smulfestijn
Paaseierpannenkoek
En ook in kerstkalkoen
Heb ik wel zin…
cyclus
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 91 hij las
een leven lang
het purperen boek der kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen…
Cyclus
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.502 Ochtend: tegen de wind heft een vogel zijn vlucht op.
Middag: aan de voet van een praatzieke fontein
kwijt een klein dier.
Avond: de bomen op de kade dopen hun donkere
takken in het water
tot de volgende dag
de zon ze weer opdregt.
------------------------------------------
uit: 'Hollanda Maandblad', 2011, nr. 11…
Cyclus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Het seizoen bepaalt
het kan vriezen of dooien
als sneeuw voor de zon.…
Cyclus
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 Basiselement van het voortbestaan,
Daarin drijft het ongeboren kind,
Drager des levens doet de voortgang,
gelijk kamelen hun meesters,
schommelend bewegen
en wiegen als heesters in de wind!
Water is er een,
Getrokken door de maan,
Die werkend als een spiegelraam
De nacht toelacht met zachte gloed
En zorgt voor eb en overvloed
Met naam…
cyclus
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 94 in deze uitgestrekte vlakte waar
tekens onbekommerd door het
luchtruim zweven
waar de woestijnwind ze tenslotte
op de knieën dwingt en de hitte
hun onbeduidendheid tot een vesting
samensmelt
het is daar in die eindeloze vlakte
waar het ongeletterde
net zo lang op de poorten beukt
tot het verborgene zich ontpoppen
kan tot uitgesproken…
cyclus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 De vrucht groeit en is voldragen
Adem in en Adem uit.
Een diepe zucht een traan een lach.
En het heeft zijn plaats ingenomen het bloeit en groeit.
Ogen die kraaien een lach op het gezicht
Adem in en Adem uit
Met vruchten gedragen.
Het kruipt het loopt het lacht.
Een innerlijke zon is geboren
Adem in en Adem uit.
Adem in en Adem uit, met al…
cyclus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 het einde kondigde zich aan
toen het voorjaar werd
bomen nog zonder blad niet wetend
van de onontkoombare cyclus
die inzet bij elk begin
het eindigde toen de streng werd geknipt
en het kind de tepel zocht
toen een deur sloot
het gedwongen vergeten aanving
uren bemoeizuchtig werden en terug wilden
naar momenten toen het einde nog niet…