Alle inzendingen over simpele jan

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

Problemen met de Marokkaanse jeugd Die zijn, zo zeggen zij, vooral ontstaan Door geen vooruitzicht op een goede baan Omdat hun voornaam volgens ons niet deugt De oplossing is simpel zeg ik dan Noem Achmed voortaan Aad en Youssef Jan…

Zo ging zij in haar eentje wandelen in het bos, liep soms over het kale pad, soms ook op het groene mos. De stilte was aanstekelijk, paddestoelen overal, ze maakte kiekjes met haar mobiel, zodat ze later terugkijken zal De paadjes alleen voor haar, gedachten stonden stil, net zoals de bomen, die uittorenden boven haar bril. De zon kon er…

Ik voel het: bij de omarming van een kleinkind. Ik voel het: bij de armen van mijn kind. Ik voel het: bij het wakker worden, als manlief me zachtjes over mijn hoofd wrijft. Ik voel het: als ik eventjes opzij kijk. Ik voel het: als hij triomfantelijk binnen komt met een klein bosje bloemen. Ik voel het: als hij, na even weg geweest te zijn,…

Heel simpel Ik pimpel Mijn nacht naar morgen Verdrink de zorgen Geen zoenoffer Ik duik in mijn koffer Rechtvaardig mijn slaap Met welgemeende gaap Want, wederom Heb ik u gelezen Recht buigt krom Bewering onbewezen…

Ik lees de letters van je lippen proef het puntje van jouw tong wil een beetje liefde nippen ben het zuurstof in jouw long ik zie de lach spontaan verschijnen zij wint een liefdevolle strijd tekent nog te leven lijnen in de glimlach van de tijd ik pluk voor jou de regenbogen zacht en teder verdrijf jij kou ik lees de liefde in…

Een simpele dag in een simpele week net zo’n simpele maand in een evenzo simpel kwartaal. Een simpel jaar waarin van alles goed, maar net zoveel fout kan gaan, zeg maar. Goede dingen verdwijnen als sneeuw voor de zon, zodra er een ramp in je omgeving gebeurd.…

zo simpel ligt het nu eenmaal als je net vijf geworden bent…

Uren heb ik gedaan, Over een simpel gedicht als deze. Waarom kan simpel, nou zo verrekte moeilijk wezen?…

wringen in bochten duistere krochten tierelantijnend soms wegkwijnend kreunend, steunend een brevet naar onvermogen woordenbrij, onvertogen neen, da's niks voor mij ik houd het liever simpel…

Een simpele week, een simpele omgeving, een simpel woord, simpel eigenlijk zou vanzelfsprekendheid een simpeler woord zijn, omdat we vanzelfsprekendheid als vanzelf simpel aannemen, en simpel is gewoon, gewoon is iedereen, maar niet iedereen voelt zich als simpele ziel een vanzelfsprekendheid, tenslotte is gewoon maar gewoon en niemand…

Een merel kwam zich nestelen in mijn tuin een bloempot heeft hij uitgekozen achter een geranium wit vliegt hij af en aan op manshoogte ik kan er makkelijk aan hij kent mij Lancaster in zijn naam een bloempot aan een nagel zo wankel zo simpel zo lichamelijk is het bestaan vindingrijkheid daar komt het op aan…

Vertekende beelden van passie, verhullen geleden lidtekens; of hoe zeg je simpel ik hou van jou?…

In 't nieuws wordt een Frans jochie geïnterviewd, zittend op vaders arm hij is verdrietig, vanwege de boze mannen die schieten. Zijn pappa zegt: maar daarom liggen er bloemen. Vraagt de hummel, kunnen die ons beschermen? Nee dat niet en de kaarsjes dan? Die zijn er om aan de slachtoffers te blijven denken. Het kind zegt: we moeten verhuizen…

klein is mijn gedicht in alle eenvoud zonder gewicht immers wat men schrijft of maakt slechts het uiterlijk van het wezen wordt aangeraakt…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

Zo simpel Wat leer je van twee vogeltjes Die vliegen heen en weer? Die samen bouwen aan hun nest Zag jij dat ooit een keer?…

" wat eten we vandaag" we horen het overal? Doe eens een voorstel, maar das een lastig geval, want HIJ weet nooit iets te verzinnen en tja, wat moet ik dan beginnen? Wij dames moeten altijd weten wat de pot schaft, en als er dan iets wordt voorgesteld, had meneer zich net op iets anders ingesteld. Wat eten we vandaag is de alom bekende…

klauwende arenden 't Wordt me een potje Druk, druk, druk Zielige uitvlucht om lam toe te kijken Sensatiebelust wordt haast elk menselijk wezen Theelepeltje empathie en zorgelijk luisterend oor Lieverds, voor dat laatste GA ik hoor Wrok en wrevel net als haat en nijd Energieverspilling en kostbare verloren tijd Lief steunend woord, té simpel…

in dronkenschap en vaker nog in soberheid spreek ik wars van betekenis en met absurde tong mijn dwaze logica systematisch ben ik de onbenul en onttrek ik me aan mijn taak als aanwinst voor de samenleving los van alles consumeer ik als een spons simpel als wat…

Zo simpel!…

Zo simpel is het. Jij bent de waarheid waar ik ben de tijd staat stil de klok verstrijkt en wij zijn altijd samen. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2003.…

Hoe simpel kan het zijn Geen omwegen Geen pijn O Bodhivasta fout geschreven O dichter van lotje Geen staart noch knotje Alles beklijft maat Hoe graag je ook raakt Zo is het gemaakt…

leven is een pogen vrij te zwerven hinken naar onbeschreven tijd een pogen heel dit leven iets te stamelen in simpele taal iets te schrijven…

Wanneer je op mijn naam gaat staan, zie je dat ik al zolang hier ben, wanneer je op mijn naam dan klikt, zie je terwijl je misschien schrikt, bijna veertienhonderd exemplaren, die ooit alleen te lezen waren, in mijn hoofd! Wanneer je op mijn naam dan staat, zie je wat ik vaak dan toch meemaak, wanneer je op mijn naam terechtkomt,…

Jan bezoekt zijn vriend Jef en belt aan: De echtgenote van Jef (Annie) doet open. Jan: - Hé dag Annie, is Jef thuis? Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk?…

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’…

is Jan Jacob Krediet dood en spreekt en zingt men in koor ja Jan, oh ja, Jan Jacob, het was een moeilijke jongen, man, mens!!!…

Wat anderen ook ervan vinden, Jan-Anne zal zich daarover niet opwinden. ’s Avonds na een drukke werkdag is Jan-Anne vaak moe. Dat Jan-Anne zo kan en wil leven en daarmee gelukkig is, doet er toe! Jan-Anne houdt van veel lezen, daarin kan hij ook veel beleven. Ook leest Jan-Anne met veel interesse in de Bijbel.…

Ik vind het lastig, hoe schrijf ik dit op De RJ-woorden wil ik niet gebruiken Dat zou voor velen naar racisme ruiken Behalve als ik het in hiphop stop Ron Jans Ron Jans je zong het n-woord n..... Ron Jans Ron Jans je kreeg flink op je fl.....…