ik lig er niet meer wakker van,
zoals vroeger toen ik klein was,
toen kon ik moeilijk slapen,
het was zo spannend in wat komen zou,
om naar school te gaan met een trommel,
vol met toffees om uit te delen in de klas,
ik lag er wakker van om te denken wie er mee mocht gaan,
twee mochten er mee de klassen rond,
ik lag er wakker van om te denken…
het sprankelt in mijn hart
zoals de bubbels in je glas
je grote bruine ogen
staren diep in mijn ziel
ik voel me ontdekt
in de eindeloze verte
betrapt in de snoeptrommel
van zinnenprikkelende lust
het mes beeft in mijn hand
mijn vork aarzelt voor mijn mond
ik voel de angst nabij
in woorden te verslikken
in leugens te verstrikken…
zijn rug
maar vergat dat zijn mondje hem verried
je weet toch zei ik dat je eerst moet vragen
en dan had ik vast geen nee gezegd
snel heeft hij wat in zijn broekzak zat
maar gauw weer in de trommel teruggelegd
'k heb stilletjes mijn lach moeten onderdrukken
ik heb het zelf vroeger zovaak gedaan
maar heb nu uit voorzorg toch maar even
de snoeptrommel…