Alle inzendingen over spitzen

Een mens loopt soms op de spitzen van z'n teentjes voor anderen in de kleine steentjes maar onderhuids borrelt er een stil protest en lichtelijk ingehouden woede een goede raad glimlach en tel tot tien dan raak je niet zo gestresst misschien en dat komt je hart zeker ten goede...…

al spitzen lopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

langs de koude deuren van een winterdag danst lentelust haar onbevangen dromen; buitenbeentjes spelen mee nu zelfs de knoppen trager openen vergeet ik, dat het naseizoen al ouder tussen bomen zweeft, er leeft al zoveel meer dan dagenlang geleden moegestreden huilt de wind een klaaglied voor mijn zomerkind morgen, als de zon verschijnt…

balanceert op andere gevoelens kiest lente als profiel danst dan zonder spitzen als een engel op mijn ziel…

Tegels schuiven door een strak dambord Licht sluimert langs de kamer Verborgen in dat ene hoekje Stemt hij het instrument Onderwijl rijgt een vrouw haar spitzen…

zij danst en trippelt koket op het staal van de draad vlindert speels haar pirouette op spitzen hij stapt strak afgemeten de stok in balans vangt haar dartelen in het wisselen van bewegen de laatste spagaat een lach en hand hun evenwicht houdt hij in stand…

linten in je krullend haar die vrolijk dansen op het ritme van je voeten springend in het tiende jaar linten in je glanzend haar die vrolijk dansen zwevend op roze spitzen vloeien vormen in elkaar linten in je golvend haar die vrolijk dansen in de spiegel van zijn ogen vandaag wordt je een paar linten in je grijzend haar zou jij die…

Ook zonder stokje balancerend dansende marionette op spitzen. Zo speelt ze mijn angsten stuk dolt met pirouettes vliegpaniek. Rechts doemt de Olympus op in de vage verte ligt Athene. Godinnenstranden liggen braak voor viriele golven heldenschuim.…

je bent geen ballerina toch spitz je aardig op de hoge hak met een charmante pas in sierlijk bewegen weet jij je met mooie mensen te omgeven zonder elitair te zijn juist in het verfijnde tussen oog en hand schep jij met ieder een persoonlijke band een gedurfde flirt maakt het gezelschap tot een vrolijk stel spanning stijgt ten…

over de glimmende vloer been achter, zwaai naar voor een pirouet als afsluiting un opnieuw je armen, je hoofd en je benen ze dansen allemaal een glimlach verschijnt, ondertussen een En avant en een Plié deux je voeten raken de vloer heel zachtjes handen in je zij, boven je hoofd tenen drukken in de punten van je spitzen…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

Het doet er alles toe, de echo’s die zich nestelen in een onvoltooide wereld op de spitzen van het avondrood in een transparant decor de plotselinge verschijning van de muzen zelf die zich willen bewijzen achter het zwart van de mascara als magistrale aftiteling op het gespannen vel van onze getijdegong het maakt verschil, als…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

sla, het huis van de buurman is leeg gehaald met een kleine truc verdwijnen een fiets, een naaimachine, een brood, een afgetrapte schoen het is al na twaalven en je komt om de hoek als het warmer wordt kan het zijn dat je op kruispunten verschijnt in een strak gesneden pak met in je armen een roofdiertje of er ronddraait op rafelende spitzen…

Kan nog steeds niet wennen, getijden gaan vluchtig, ik vermijd dat ik hang aan een onvoltooide tijd, waar meisjes onbetaalbare kransen halen uit de lentezon, getooid met gekleurde linten, geschetste aquarellen van hun vragen, waarin schuld en schande is ontlast,toch zullen dragen, de kleine danseressen op de spitzen, stelen dansend…

dikke natte zoen jij dwarrelde uitgelaten voorbij en ging aan de gang op een zelf bedacht melodietje en genoot, maar ik was bang dat je vallen zou jouw blos had bijna dezelfde kleur van je schoentjes en je zoentjes na het pirouetteren als een tol stond je plotseling stil en knalde bovenop de TV en kreunde, o jee kan niet meer op spitzen…

schobbejak voor 't schorem jouw helende kogels, gezocht door geweren het trekkende mes, dat wel nimmer heeft gefaald verrekkend midden in de pijn loop je langzaam weer leeg je brengt de blanke, rustige plaatsen in mijn gedachten, ze leren me lachen en eenzaam spelen jouw schragen dragen zwaar gewicht je kent de dode hoeken dansend op spitzen…

vluchtig, vermijd dat ik staar naar de navel van de onvoltooide tijden, waaruit mensen hun kansen haakten uit de lentezon, schaduwen getooid met gekleurde linten, geschetst in aquarellen van hun vragen, waarin schade en schande ballancerend werd gedragen op een zilver blad, in het glinster van de ochtenddauw en feeën op glazen spitzen…

Daar doemt met zeebries door ons blond Weer het allereerste pand op na de pond Zet ons op grond van strand onthaalt Tegen kost en zwart betaalt Spitze en ik Instructies zijn de garage Eerst een verse rode lik Waarna vakkundig in de lak De zeegebleekte ramen En het houtwerk van het dak En na het kwijten van de taak Vermaken wij snaken…

er geen o, door heerlijkheid overmand vertoeven wij met menigeen -------------------------------------- luft und licht schaue doch um dich hin und sehe meinen geist zaudern und verirren er geht und kommt und lass dir erzählen von verborgener schönheit von luft und licht von lachen von sucht und sicht er nimmt dich mit zu hohen spitzen…