Alle inzendingen over stamkroeg

Ik neem mij voor nooit meer te gaan, maar weet bij 't omzien naar de krukken die daar als stille wachters staan, dat vermijden niet zal lukken omdat de keus niet moeilijk is tussen stamkroeg of gevangenis.…

pas in een zatte bui geef je je ziel bloot, vallen alle remmen weg en komt wat je denkt en voelt aan 't licht.. alle remmen los!…

in onze stamkroeg in Assen hebben we elkaar weer ontmoet de serveerster herkende ons bracht vertrouwde cappuccino nooit raken we uitgepraat springen van de hak op de tak vele draadjes van vriendschap zijn getwijnd tot een koord na het broodje gezond delen we samen de nota…

t Is weer laat geworden Gisteravond, de hele nacht Door hebben we gepraat, Gepraat, zonder ophouden Gepraat in de stamkroeg Die ongemerkt onze Huiskamer werd - Totdat het morgenlicht Ons hierbij kwam storen, Ons vertelde dat het Mooi geweest was - En terwijl wij moeizaam De nieuwe werkelijkheid Van de maandag, Van de nieuwe…

Doch da's poëtisch niet relevant, want wat het meest zichtbaar wordt is het verlichte uithangbord, laat in de avond of vroeg, van je onvolprezen stamkroeg.…

(voor Chia Lin) Tijdens een enerverende week in Bergen, Noorwegen, waar ik de stamkroeg van de vermaarde Karl Ove Knausgard bezocht, maakte ik kennis met de lieftallige Chia Lin, die Noors studeert. Zij nam mij mee naar haar riante appartement bij de haven. Daar zat zij mij met haar ogen te tergen en was ik meteen verkocht.…

een echte vent vol verhalen van orgasme tot fantasme en altijd bij de pinken als het over echte venten gaat zo met een fluisterstem traag vertellen over toen die keer dat hij den bak in vloog omdat hij had gelogen over iets waarover niet gezeverd wordt of toen die andere dag hij zijn ouwe vriend weer zag met geld dat niet meer kon verspild…

De stamkroeg is overigens een zeer geschikt oord om zich voor te bereiden op de herfst. Men is in de zomermaanden van het rechte pad geraakt en is vreemdgegaan op verleidelijke terrasjes. Maar nu de duisternis zich ’s avonds slinks doch gretig steeds sneller over de dag buigt zoekt men het huis van vertrouwen weer op.…

Ik dichtte met jou in de onrustige nachten, een rijmende dichtregel om en om, we lagen beiden in de steriele kamer van een psychiatrisch hospitaal, later belde je me op vanuit je stamkroeg in het zwaar-christelijke Barneveld, of ik zin had om te komen, maar mijn vader stak daar een stokje voor, dacht dat je de duivel was, die mij wilde tergen…

Voor de deuren van de stamkroeg met sigaret in mijn hand ik zwaai – guuudenaaaacht!!! naar mijn dronken maten hei, dichteres!- voordat je ons gaat verlaten -kom, zeg ‘es nog één leuk vers! dan ga ik: The king sits in Dunfermline toun, Drinkin' the bluid red wine '0 whaur will I get a skeely skipper, To sail this ship o' mine?'…

Hij leek op Oscar Wilde en hij belde mij vanuit zijn stamkroeg in Barneveld, omdat hij me dringend wilde zien en mij miste.…

Ik volgde salsa-les in mijn stamkroeg en toen kwam ze binnen. Ik moest haar gewoon leren dansen en was de eerste die haar vroeg. Even later in het stadspark keken we samen naar de sterren, We leerden elkaar kennen gelijk na de eerste nacht. We werden verliefd, hopeloos verliefd, deze vrouw was alles wat ik hebben wou.…