Alle inzendingen over stress OR balans

Maximaliseren. Vergaderen. Concurreren. Druktemaken. Rennen. Tijd verspillen. Simplificeren. Lummelen. Rondhangen. Dagdromen. Kuieren. Tijd maken.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

wordt fataal overmand door haast en stress klepelt het laatste carillon zijn apocalyptisch manifest…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Ik jaag naar orde en overzicht, ik streef naar balans en evenwicht. Balans schept orde, zicht en blijheid, balans schenkt vrede, rust en vrijheid.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

De slagen beukten op de holle vaten van beloften, die te snel werden vermorst, om met de sleutel van de tijd een opening creëren om verdorst, je schoot als moederborst te eren, tevergeefs heb ik de maan om uitstel gevraagd, hij koos een plek om mij in zijn koele armen te begraven, in een laatste snik verdrink ik in het eenzaam zijn…

wereld klinkt heel zacht Benzinepeil staat erg kritiek Brandstoftank vol gruis Mijn nieren ook, nog net niet ziek Maar wel te laat van huis Angstzweet breekt me hevig uit Baas gaat fel tekeer Deadline zit me op de huid Ik hyperventileer Nog wat steken in de borst Misschien een wijze les Ik heb een leven als een vorst Gelukkig zonder stress…

De beklemming schiet als een pijl omhoog bezet mijn borst en zenuwbanen grijpt me bij mijn keel Op volle toeren jaagt mijn bonkend hart snelle roffels door mijn ribbenkast Ik lijk bezeten door een kwade geest die zijn gif blijft spuiten tot het toppunt is bereikt Mijn hersenen zwoegen antistoffen worden aangemaakt ik kan weer vrij…

dwangmatig handelend werk ik seconden weg plan ik 90 minuten in een uur mijn coconerende ideeën zoeken worstelend een uitweg om vervolgens in één slag te verliegen nu deint mijn uitgeholde geest op zeeën van tijd…

Hoeveel stress kan een mens verdragen hoeveel diploma’s voor een baan hoeveel antwoorden, hoeveel vragen hoeveel kunnen de hersenen aan Hoelang moet je studeren hoe groot moet je gedachtegang zijn om elke dag weer te leren terwijl je hoofd barst van de pijn Hoeveel tentamens moet je proberen hoe weinig dagen ben je vrij voordat een mens…

Ik hou mij staande in een rivier van zorgen en stress. Ik blijf denken dit is het nu en ik krijg een wijze levensles. Ik kan geen kant op ik zoek naar een uitweg. Ik voel me verward en dat is de rede dat ik dit nu zeg. Ik en niemand anders zit hier nu. Gevuld met stress een eenzaam en verloren individu.…

Een lichaam staat soms stijf van alle stress, Maar na een haartest kan men nu vertellen Wanneer het in het lijf begon te knellen. Graag voeg ik nog iets toe aan dit succes: Een vormvast rijmelaar heeft haast geen haren, Wie snelsonnetten maakt kan dat verklaren……

Stress!…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

wolkjes tekenden oplossend mooi weer wij met de rugzakken op weg naar het blauw- groene meer dat verkoeling beloofde van de hitte boven op weg naar santiago de compostella zonder haast en stress de rest plezier levensjaren in diepte en hoogte geluk liefde en pijn weer ervaren op de balans rekening leven onze stappen bleven…

ben Voel me net een hond die wacht of hem iets toegeworpen wordt Daarvoor hou ik teveel van jou en is het leven veel te kort Vind de balans en doe het snel anders is het zeker te laat En weet ik zeker en tegen mijn zin dat mijn hartje echt sluiten gaat…

vermeden to be or not to be, that is ...…

rit van vele jaren ver weg van duistere gevaren een tripje naar het licht weg met het weerbericht laat het gras maar groeien hoor de bijen zoemen snuif alle liefde op sta eens op je kop met retro muziek in oren rijden we nooit verloren het paard die trekt de wagen op zoek naar zalige dagen wat ik je wil vertellen laat stres…

Welk pad moet ik bewandelen Hoe krijg ik men leven in balans Harder werken, carrière maken Dat was mijn stimulans. Maar na heel veel jaren Van luxe, vakanties, stress Besef ik steeds meer en meer Dit is geen levensles.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

' Mijn fiets hobbelt en wijkt uit, best een gevaarlijk iets Momenten van heftige stress en vertwijfeling, niet zo mijn ding In haast complete balans getoefd nu een belletje kling kling.…

gestaag getik van lijn tegen vlaggemast wind brengt flarden van gesprekken weerkaatsing van zon op zee van jong op oud vreugdekreten vloeien over in een enkele schreeuw van een meeuw dansend boven alles uit in ongeordende patronen heen en weer terug herhaling en vernieuwing in balans…

Wanneer mijn letters zinnen dansen ik jouw woorden bedrukt zie staan weer denk aan gemiste kansen verzopen van hun huid ontdaan klanken opnieuw mijn oren strelen handen behelzen jouw gezicht gezel verspelen zonder delen gevangen in het eerste ochtendlicht zullen letters dan nog beamen in gewisse vriendschap met de tijd als gevlochten…

bedrogen en in bovenschrift vertolk ik gevoelens in een gedicht tracht het je te zeggen voorzichtig balanceer jij op mijn woorden in een nee de lijdensbeker vult zich nu met mijn gezicht en spiegelt lippen bij gebrek aan dadendrang wat ik zie en zag valt te verhullen met het gemengd genoegen van een handgebaar pak ik mijn spullen…

geweld geweld, gevoegd in voorbewerkte stenen, ingelegd met specie van het zwoegen,waar geen bloed meer uit kan treden, zelfs geen tierend mos, zelfs geen onkruid welt op gave bodem, niets dan dode licht erboven, niets wat ons verplicht raakt evenwicht, van aarde losgemaakt, claimen vale schaduwen achter tralieramen, soms ligt de balans…

wat is tenslotte nog het nut de raadsels van je leven te ontrafelen ze lijken vluchtig teruggebracht tot flarden van of losse eindjes van geluk en overmoed te lang geleden vragen en geheimen ook weinig anders dan verwatering van je verwondering over beloften zonder einde en liefdes opgegaan in rook maar beelden en geluiden blijven de…