Alle inzendingen over strijd mee tegen pes

zijn ze soms diep van binnen verscheurd en willen ze zo stoer lijken om hun verdriet te ontwijken, daarom wil ik dat ook de laffe pesters eens goed gaan kijken naar zichzelf en diep gaan nadenken of dat pesten nou echt wel zin heeft als je het ook op een andere manier kan aanpakken waar je echte vrienden mee kan maken.…

het is geen zenuw maar een pees zegt hij die er verstand van heeft en wat nog meer ontspanning geeft: 't is niet de zenuwpees…

Dit alles, boog, pijl, doel en ik onscheidbaar verstrengeld, in het schot, daarin is alles zo helder en zo eenvoudig, dat de pees midden door mij heengaat.…

De vrouw is voor de man, wat voor de boog, de pees, Zij buigt hem, maar gehoorzaamt hem; zij trekt, maar dient hem steeds. Tezaam een nuttig paar, Is zij niets zonder hem, en hij niets zonder haar.…

Er was eens een slijter te Pesse Die hevige dorst wist te lessen Doch 't was slecht gesteld Met zijn statiegeld Daarmee wou ie iedereen flessen…

Je ogen perforeren – pees na pees – mijn lijf longenlangzaam, laconiek, zelfs zenuwachtig alsof dit lichaam een nooit verzonden liefdesbrief is waarin je geen schrijffouten durft maken. “Postzegels zijn kostbaar” hoor ik je nog aan de wind vertellen. Je laat me los.…

De danser wervelt om zijn as Maar blijft loodrecht Kromt de rug Geen pees scheurt Geen pijnscheut verzuurt de lippen Reikend naar een roes Scherend over parket of tegelvloer Rekt hij het kraakbeen tot moes…

vloeistof van eigen maaksel en trek de woestijn in lief zonder mij met je ogen vol zand in ‘t dorre land en laat het schone argeloze bloeien groeien tussen de koeien van het lage land in het met dauw bedekte gras vredig dwalen op ongerepte plekken van zuiverheid en lieflijke onsterfelijkheid wij trekken niet met je mee…

Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

U vindt wel iemand voor mijn beide nieren, een pees, een bot, een trommelvlies, mijn ogen, een long, een lever waarop ik kan bogen en waarmee u wel drie man kunt plezieren. Maar schenk mijn hart niet aan het vrouwengilde dat het toen ik nog leefde óók niet wilde.…

Er is een lieve meid Luistert naar "Kristine" Wie weet ken je haar Of haar wel eens gezien? Ze heeft heel wat doorlopen Op " pad " gehad zeg maar En ineens zei ze een poosje terug NU IS HET HELEMAAL KLAAR. Gedaan met nare dingen Klaar ben ik met de drank Ik ga een toontje lager zingen De alcohol wordt BEDANKT. Door hulp te accepteren…

Voor je sterft Laat ik je nog even In woorden herleven Zoals jij bergen hoog Opnieuw wou beginnen De kanker overwinnen Maar de eindmeet wenkt Terwijl je ogen breken En kinderhanden smeken Laten we elkanders dromen bevrijden van alle pijn En over de dood tezamen zijn…

Nog één keer scheen de zon haar warmste stralen Bij wijze van ovatie op hem neer Waarna een bruuske omslag van het weer Een tranenbui op Tilburg neer deed dalen De kanker heeft het van de man gewonnen De herfst is in mijn stad abrupt begonnen…

Zeg zijn ze daar nu helemaal bedonderd! Waar? In Den Haag, dat dorpje weet u wel. Daar houden ze opeens niet meer van “snel”. We mogen straks niet harder dan slechts honderd. “Wat?” zegt mijn vrouw “dat is toch infantiel: naar ´t Malieveld met onze scootmobiel!”…

Als elke strijd gestreden is Als iedere leed geleden is Als elk gebed gebeden is Dan is de tijd gekomen Om eeuwig in je dromen Zwevend over groene weiden Gedachten leeg niet meer strijden Eeuwig rust en altijd vree Neem mij in je gedachten mee Langs de wolken en de maan Mamma ik wou dat ik mee kon gaan…

Onlangs ging ik mijn meidoornhaag te lijf, Ik wrong me in onmogelijke bochten. Het leek of ik met tijgers had gevochten, En denk maar niet dat ik hier overdrijf. Een meidoorn knippen is bepaald geen pretje, Maar gun een meidoorn ook eens een verzetje.…

“Marokkaanse jeugd pest echtpaar weg” vermeldt de kop hier in mijn ochtendblad. Hun pesterij heeft dus succes gehad. De rechtstaat kreeg geen vat op dit beleg. Er is een middel tegen dat gepest: Je geeft die lui heel simpel huisarrest.…

met altijd ter bemoediging de zweem van een glimlach om de hoeken van haar mond staat zij dag en nacht klaar met soms de ogen klein van steeds vaker overgeslagen de slaap die rust moet geven blijft zij zorgzaam wakend in stilte huilt het lief hart de tranen die roodomrand haar ogen schaduw geven als de strijd verloren wordt kalmerend…

in een wereld vol en bol van paniek bestrijden ze met duizenden de dood met niet aflatende passie en aandacht schouder aan schouder werken zij om de zorg en ellende weg te nemen door zichzelf eraan bloot te stellen geen patiënt komt ooit alleen want het hartstochtelijk gewilde leven reist altijd met iedereen mee naast ook de gevreesde dood…

Een vrijheidsstrijden Dat stiekem op een strijd met Talpa duidt Zo blijkt dus hoe het woord 'moraliseren' Een synoniem wordt voor 'beconcurreren'…

Strijd mee in onzer dagen strijd! Maar met uw leven, wandel, werk. O zeg .... niet wat uw mond belijdt; O zeg .... niet van wat naam of kerk, Maar t o o n van welke g e e s t gij zijt!…

Zij heeft haar nest gemaakt op enkele verdiepingen hoog waar naald de zeebodem raakt zij spant de pees van de boog De vogels zijn weer weggegaan de warmte roept, geur van eten verdeelt herfst het bestaan weven spinnen het vergeten De avond glinstert van het raam licht weerkaatst een halve maan zij fluistert zacht haar naam…

Ga je met mij mee, rennen, strijden en vluchten door het woud der wulpse, wellustige en willende wijven? Ga je met me richting zee naar kwallen, kreeften en vissen daar kan je je nooit vergissen. Ga je mee met mij, alleen of samen, eindelijk af op de grote roze zee? Ga je mee?…

Om de gezondheid van de jeugd te sparen Is frisdrank voortaan in de bioscoop Alleen in kleine flesjes nog te koop - Dus net zoals ik doe met mijn sigaren Want ik koop ter bescherming van mijn lijf Geen dozen meer van tien, maar twee van vijf.…

Oogverblindend mooi lach naar mij raak mij aan zie mij zie mij zandkorrels kom neem mij mee naar het zilte nat waar golven rollen…

Ik geef mijn stem mee aan de wind Langs de dagen en de nachten Langs een droom en werkelijkheid Ik geef mijn warmte mee aan de winter Langs lage wolken en vederlicht gemijmer Langs witte dekens en roerloosheid Ik geef mijn bladeren mee aan de herfst Langs de lente en de zomer Langs een traan op papier Ik geef mijn liefde mee aan de nacht…

Kus de avond begroet de nacht kleur naakt de kim geef mij weer kracht geelgoud zand raakt onze voeten pak mijn hand laat golven groeten voel het helmgras zie de kleuren proef hoe het was ruik de geuren wil mij laven bevecht onze zee wees mijn haven toe neem me mee…

ik zou graag willen huilen zachtjes zonder haasten in de herinnering waar ik jou heb aangeraakt in de liefkozing van je hand toen ik jou droomde tussen vroeger maar nooit later ik zou graag willen liefhebben eeuwig enkel jij in de tranen waar ik jou heb gefluisterd in de regendruppels toen jij mij vlocht tussen uren maar nooit…

laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen de avond doorbreken die de stad probeert te verstoppen laten we vanavond uit zwemmen gaan lieveling het is onze beurt het te proberen geparkeerd aan de rand van de oceaan op onze rit door het maanlicht laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen ons…

, wars van enig plagiaat, verslaat de hele scala van de muze waarin ik verdwaal, het was niet veel, maar daar is mee te leven.…