inloggen

Alle inzendingen over troosteloos

146 resultaten.

Sorteren op:

woorden

hartenkreet
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 812
Zij zaten daar heerlijk ongekend de plus en de min in het zonnetje verwarmd te filosoferen ongeremd Wij zullen nooit dat niveau bereiken sprak plus geëmotioneerd daarvoor geldt een studie hebben wij nooit geleerd De min sprak bedachtzaam was het er duidelijk niet mee eens Stel wij waren er niet er was niets te berekenen troosteloos gegeven…
Ivan Grud23 augustus 2005Lees meer…

Troosteloos

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.182
Geen nacht gunt rust; Geen dag brengt hoop; Een foltring is uw lot en 't mijne; Seizoenen komen en verdwijnen - Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop? Ten ergste helt ons eigen baan: Saam lijden bleef geen saam dragen... Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen, En levensmoe bij 't ondergaan.…

Troosteloos

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 322
zandstralende schurende scherpte schrijnt in hoopjes tegen het glas hier veegt het oud papier in knispers over een voorbije zomer ritselt het vergeten verhaal over ondersteboven tafels opgewonden schermen en standjes niet te troosten parasols hebben hun rokken gestreken in zedigheid daarachter plaagt de zee de kust vleit en komt…

Troosteloos

hartenkreet
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.477
Troosteloos zijn is iets anders dan niet getroost te kunnen worden, een arm om je heen voelt niet als warmte, het is slechts een arm om je heen. Een zoen op je wang voelt niet als liefde, het zijn slechts twee lippen op je wang. Troosteloos zijn is intens verdriet en zo diep reikt een buitenstaander niet.…

troosteloos

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 168
het leven ligt er verlaten bij slechts her en der verspreid wat mensen die mij tegemoet komen en dan geruisloos door mij heen lopen mij achterlatend als decor…
henk govaers30 november 2008Lees meer…

Troosteloos

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 140
De dag toen jij mij inspireerde tikten mijn vingers de woorden uit jouw hart Die bewuste dag vertrouwde mijn verstand, geen wikken of wegen Hemelse Kastijding. Met thermometer hoog in het kwik, duurde de dag een etmaal lang De dans echter, die gaf aanleiding voor een periode die echt zeer verwart Als zand in je handen verglijdt…

Troosteloos

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 132
ik raap tranen van de straat en bewaar ze in mijn hand tot ik opvlieg vergeef ze aan de wolken. die nog lang niet grijs genoeg zijn en zal ze blijven vergaren tot ik uiteindelijk verzadigd ben…

Troosteloos

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 141
Door de gordijnen somber licht Blij voor zo-even in het donker Ogen sluiten in de schemer Achter dubbel glas de stilte Rook en as, de zoveelste sigaret Wazige gedachten, troebel zicht Lege fles Whiskey, zwaar hoofd Hanenpoten op grijs papier, te dronken…
Jouke24 juni 2016Lees meer…

Zo, zo troosteloos

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158
Verloren zit hij daar, in zichzelf gekeerd van god en iedereen verlaten, wat oh wat deed hij toch verkeerd? Geen mens kijkt nog naar hem om, ook wordt hij niet begroet, je zou meelij met hem krijgen, maar juist dat moet niet. Hij poogde haar zijn wil te leren, manipuleerde aan een stuk, hij zou haar wel laten omkeren zodat alles ging, zoals…
An Terlouw6 februari 2017Lees meer…

Ochtend

poëzie
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.132
De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Winterdag

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 739
De wolken dreven wondersnel, De bomen bogen naar elkaar. O mannenliefde! o wolkenspel! Luid sloeg mijn hart, van weemoed zwaar. Fel blies de kille winterwind De loverloze lanen door. 'k Had willen wenen als een kind, 't Was of die wind mijn hart bevroor. Toog ooit zo bleek, zo stil…

Finis

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.213
Ik hoor een klagen, klagen immermeer, zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief, die troosteloos is en treurt om hare jeugd, ach, troosteloos. ‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren en smart ligt, donker bloedend, midden in de pracht van al mijn arme, jonge leven, mijn jonge leven.’…
J.H. Leopold10 november 2012Lees meer…

Over de troost.

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 155
Veel woorden van troost zijn van zichzelf vaak troosteloos. Ze worden gegeven Als verzoening met het leven, Gedachteloos. Men vindt ook vaak troost, met een bakkie troost.…

loos

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 717
troosteloos zinloos eindeloos dit verdriet niet echt zonder schijn moedeloos mateloos spoorloos bij zoveel leed blijft zelfs de dichter woordeloos…
rietvr3 december 2008Lees meer…

Zeer

hartenkreet
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.207
Troosteloos of ben ik boos Emoties die stromen Alleen gelaten in eenzaamheid Het einde van mijn dromen Het is zoals het is niet minder en niet meer De werkelijkheid is realiteit En doet me meer dan zeer......…
car30 januari 2011Lees meer…

Nachtvogel ( Haiku )

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 573
In 't oude bos, als duisternis wint van de zon ontstaat nachtleven Oehoe klinkt troosteloos door gebladerte loert de uil Een veldmuisje wordt prooi!…

Haren in een tas

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 358
Lacht zijn tanden bloot, maar in het diepste van zijn geest gevangen is hij al evenzeer zo bang en troosteloos; zacht in niets verdwenen. Zij nam de sleutels net als de benen. Gooide daar nog haren in een tas.…

kaalgeplukte dag

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 137
zigzag opent de dag al doormidden gebroken voor het besef van nieuw sleept zich nog voort naar een zielloos einde als troosteloos mislukt rest de schrale troost dat er vooralsnog een volgende zal zijn…
geeraardt17 oktober 2012Lees meer…

Niels Hudson

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 150
Je ligt daar maar gestaald te wezen gespreide armen in het stadse nat vleugellam met de zijdeuren open blik je mij nu zo troosteloos aan terwijl je mijn natte koffer behoud en ook mijn geliefde voorleesboek Niels Holgerson's ganzenvlucht…

Het houdt niet op, niet vanzelf

snelsonnet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 297
De krant puilt uit van kommer en van kwel Het is een meer dan troosteloos gebeuren En overal zijn doden te betreuren Een grensconflict, diplomatieke rel Een ramp, een dag van nationale smart En straks het huwelijk van Parry Brard…

nevelig

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 147
de wereld bekijkend door soepogen loop ik met m’n chagrijnige hond klam kleumend langs ’t natte water waar treurende wilgen troosteloos tranen over lange droeve wimpers…

Troosteloos weder.

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 267
het is een vreemd onrustig gevoel 't openbaart zich bij mij soms zomaar overdag vooral als ik de zon weer opnieuw niet aanschouwen mag misschien begrijpt u een beetje wat ik bedoel komt voort uit de troosteloosheid van het Nederlandse weder dat reflecteert bij mij niet aan 't voortschrijden der dagen noch verandert het iets aan het vullen…
leonardo13 januari 2018Lees meer…

Met de muziek mee

snelsonnet
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 835
Daar stonden wij dan weer eens met z’n allen Te kleumen op een troosteloos station. Men riep hier om dat niemand verder kon Omdat de laatste trein was uitgevallen. Maar goddank klonk voor het gestrand publiek Toen Mozarts “Eine kleine Nachtmusik”.…

Zonnebloem.

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 280
Zonnebloem in de nacht troosteloos en grijs. Verliest al haar kracht en pracht. Terwijl de maan schijnt voelt zij zich verdrietig en nietig onder het zwart hemelrijk. Maar kijk in de morgenstond als het al weer licht wordt en de zon opkomt is zij reeds in de wolken. En haar vreugde is dan met geen woorden te vertolken.…
martin valk13 november 2012Lees meer…

ineens zonder jou

hartenkreet
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.682
Sprakeloos, Ongeloof, troosteloos, ineens zonder jou !!!!! Nog zo veel plannen, nog zo veel dromen, nog zo veel dingen ongezegd ineens zonder jou !!! Al die woorden, zo vol troost gesproken, helaas dringt het niet door ineens zonder jou !!! De tijd zal leren, of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo ineens zonder jou !!!!…
Diana6 maart 2004Lees meer…

Het Mooiste Feest

hartenkreet
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.240
Over ons land een hangende, dichte mist troosteloos en droevig is de componist Lichtjes door de sluier en het ver-gezicht Donkere dagen voor de kerst zoals gebruikelijk en zoals gewoon een virus nu aannemelijk en bewegelijk is nu niet ongewoon Maar tussen de misere door brandt licht van hoop en kracht omdat eens in duistre…
Jannie19 december 2003Lees meer…

Berk

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 405
De kruin als koraal wiegt de westenwind in slaap. Hij danst als een sjamaan, schaamteloos, theatraal, zijn jas ligt op de klinkers; de hemel, onbewogen, ziet zijn naaktheid door de vingers. Een berk in december rekent niet op mededogen.…
Jan B28 januari 2006Lees meer…

Herfstluchten

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 337
regenwolken die traag over drijven vertellen van grijsheid en niet goed weten wat en hoe terwijl mensen zich vragen stellen en heimwee hervinden naar blauwe luchten en warmte als een deken om je schouders licht wordt gezocht maar is spoorloos en nergens laat geen schaduw vallen omdat de vruchten er triestig van zouden worden, ontheemd…
Adeleyd30 september 2010Lees meer…

VORSTLOZE WINTER

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 134
De vijver van het verlaten landgoed ligt eenzaam en donker, streng omgeven door oude, kale bomen, die triest leven onder een grijze, gerafelde hoed. Hun geboetseerde stammen zijn bebloed met verleden, dat zich nòg wil geven aan des adels gestorven bevelen, slechts droevig verzinkt, maar steeds schimmig woedt... De hoge takken, dicht op elkaar…

Ik weet het even niet meer

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 447
Ik weet het even niet meer, al doe ik zo mijn best; De duisternis van dagen bevangt mijn ziel en doet me alleen nog hopen dat er spoedig licht komt, dat ik zelf geduldig kan zijn en niet veroordeel wat me hindert, wat ik meedraag van een ver verleden, wie ik ben en toch niet zijn wil.…
Adeleyd25 januari 2012Lees meer…
Meer laden...