Alle inzendingen over verdonkeremanen

Donkere nachten verbergen mijn dagdromen verzacht door de maan…

het blad waar ooit beloften op bevestigd werden lijkt te zijn verdwenen in ’t vroege ochtendlicht waar vale geheimen zich onkreukbaar wanen reit zonlicht onbezonnen de kamer in om dromen te verdonkeremanen…

ik steel al jouw letters ontneem daardoor jouw woorden die op 't puntje van je tong lagen Ik gap al jouw portretten verdonkeremaan jouw beelden die je tot dan toe gekoesterd had Ik snaai al jouw liefde eigen deze mij toe en voel me rijker rijker dan ooit te voren…

Wat heeft toch Paus Gregorius nummer Acht, In vijftientweeëntachtig doen beslissen maar liefst tien dagen te verdonkeremanen? 't Begin der Lente werd zo teruggebracht naar eenentwintig Maart; laat mij eens gissen: de mens voelt echte Passie 't best door tranen…