inloggen

Alle inzendingen over verduistering

88 resultaten.

Sorteren op:

Maanvrouw I

hartenkreet
3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 1.243
De waterlelies hadden Hun bladeren gesloten Maar ook de ganzen Hadden zich laten foppen Want ze deden een dutje Midden op de dag De ganse wereld had Zich aan het hemelruim Het firmament vergaapt Een kort moment had de Maan zich tussen Zon En de Planeet geplaatst Heel even tussen zon- Licht en het aardedonker Tussen hem en mij De…
Areth29 juni 2008Lees meer…

Verduisteren

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 382
De gehavende schoenendoos met her en der een knaaggat verbergt een prachtig lilalint gestrikt volgens lang geleden maar nooit vergeten kalenderdagen postzegels werden niet meer gestempeld, de kartelrandjes golfden langs wel, niet, wel en het stapeltje groeide en groeide het onder dagen duiken na weer een langverwachte donkere nacht sneed…
metha26 juli 2008Lees meer…

Verduistering

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 608
ze weefde een gordijn uit haar gedachten en maasde er zorgvuldig het verleden in het aller-langste deed ze over het begin omdat ze toen nog dikwijls zat te wachten doch op een dag had zij dat opgegeven want er kwam immers niemand op bezoek ze schreven enkel nog hun namen in een boek en bezwoeren dat ze lang waren gebleven maar zij het allemaal…
sacrajewa26 oktober 2009Lees meer…

Verduisteren

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 159
Ik klop op de deur maar hoor je niet laat steevast de zorgen op de mat vallen die ik met een grote boog ontwijk kijk de planten aan die smachten naar water richt terstond mijn blik naar buiten alwaar een vogel balanceert op de golven van de muziek, groeit er jaloezie op zijn verworven vrijheid, daar ik het heremietenkleed heb aangetrokken…
LadyLove8 januari 2011Lees meer…

Verduistering

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 226
Als nacht de dag verlaten heeft de zon de maan beschijnt verliest de koude van de warmte tot de zon in harmonie haar licht doorgeeft aan de maan Maar als de nacht de dag vast blijft houden in haar onrustgreep mis ik je zo, mijn maan je stille zilverglans die waakt terwijl ik slaap want ik zie alleen een zon die mijn maan overbelicht…

Het Heden

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 96
Gister fluisteren Naar morgen verduisteren Kunnen luisteren…
Nkutagono27 augustus 2021Lees meer…

Kwelanker

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 191
koel neem ik afstand van de verte laat het verduisteren gaan ondergronds meert de dood mij een witte horizon aan…
Hanny31 augustus 2009Lees meer…

Waarom wachten?

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 204
donkergrijze wolken verduisteren zijn gedachten nochtans begon de dag met de zon hij is te oud om nog lang op de zomer te wachten…
Lenjef24 oktober 2015Lees meer…

Echo

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 529
Ik zal je adem verbergen in mijn longen je ogen verduisteren je denken tot stilstand brengen en dan luisteren aan de rand van je schedel naar de echo van de dood.…

De weerberichters

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 150
Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

saudade

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 255
nu de nachten het geluk verduisteren rest slechts het luisteren naar een lied van weleer…

Kleine oorlogsanalyse

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 490
Ga mens, vooruit, de oorlog duurt maar kort, benut je kans, schiet vijanden aan gort Snuif kruitdamp op, verduister regenbogen en spuug omhoog tot in je eigen ogen.…

Moedervlek

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 292
Mijn passies lopen met kolen te sjouwen, zelf een en al verduistering, brandend water is niet meer dan een moedervlek, gegraveerd op beide wangen van het licht, samenloop van een ongeblust verlangen gespiegeld in een - uit het hoofd - geleerd gedicht.…
pama14 oktober 2008Lees meer…

intiem

netgedicht
2.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 1.617
donkere stippen verduisterende manen verjagen het licht vochtige lippen drogen mijn zoute tranen deppen mijn gezicht goudgele bloemen verzwijgen het geweten verwelken in rust wil het benoemen wat in mij heeft gezeten voor ik werd gekust…

Zwevend op de wind

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 572
Dans ik het leven als een bloem zingend kind zwevend op de wind waarheen hij blaast daar zal ik gaan al verduisteren zon en maan met het licht in mijn hart de zon steeds weer zien opgaan in een reeds vernieuwd bestaan…

EK verduistering

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 163
De Euro valt, zegt elke analist De werkeloosheid blijft voorlopig stijgen Geen bank bij wie u hypotheek kunt krijgen 'T is pokkeweer, dus Venus ook gemist Het  enige dat ons nog interesseert; Raakt Robben vóór de toss al geblesseerd ? …

Baren en sterven

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 121
Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

Een mens hult een steen in het zachte

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 7.457
Een mens hult een steen in het zachte binnen van een brood en wacht op de meeuwen, de mouwen, de huid en het hart van de haas gestroopt. Er ligt verf op de vensterbank waar mijn ellebogen rusten. Op de velden staat een scary man. Roerloos maakt hij dag na dag een bootleg van het ruisen van een zonevreemde pijn. In de kamer bedekken schetsen…

Vervagend

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 217
Sluipend door en over elkaar geven elkander geen ruimte vormen zacht licht van de dag om tot nevelige schemer tussen verduisterend eikenhout tot nacht elk zicht ontneemt.…

Afgesloten

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 727
het ga je goed, dat las ze: identiek dat het zo veel beter is kiest hij toch voor het wilde water verduisteren ligt niet in haar aard ingrijpen en opendoen was geen optie meer na dat hij vertrok niet later, schoon schip als grote wens eindelijk hangt ze haar zwaarte als pluche gordijnen in de embrasse…

struikelen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 89
het voorjaar tijd om te schrobben en te struikelen over de stenen straatvuil sneeuw en regen verduisteren het geelkoperen bestaan struikel nu val stil bij het kind van twaalf tere lentes in de knop ik noem je Marion ik noem de naam van een gebroken kind dat werd vermoord…
J.Bakx3 april 2018Lees meer…

Sprinkhanen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 111
In het boek Exodus staat beschreven, hoe sprinkhanen de zon verduisteren. Alleen superieure dieren kunnen dat. Toen veranderde de dag in nacht. Ooievaars overwinteren ook in de Sahel. Sprinkhaan is voor hen een delicatesse. De mensen die er wonen verhongeren, wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan. Toen en nog steeds.…

heelal

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 358
waakhond op een boerenerf met een bereik van één meter in de vorm van een waaier veilig in een met palen omgeven ruimte ontdaan van zijn problemen die optreden bij het verlaten van de biosfeer en alles wat verband houdt met een lichtblauwe kleur in een geprojecteerd beeld kan men licht verdwalen vrijwillig verduister ik mijn eigen verdwijnpunt…
una holstein24 december 2007Lees meer…

de levende moeder

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 557
gelijk aan mij geraakt de aarde in alle sferen zo bezwangerd uit ondermaanse maagdelijkheid geraakt stof bevrucht in de levende moeder vaak is dit een moment als alle jaren waar we intens naar uitstaren nog zuchtend in de barenswee mag ik, de mens, opnieuw en vertederd de verduistering uitvaren…

Ontzet

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 186
In de krochten van je ziel Door leed en pijn verhard Woelen onrustig je geheimen Verduisteren je bloedend hart Het harnas verroest door tranen Sijpelt het verdriet door de muur Je vesting zal snel vallen En verteren door het vuur Het vuur van je verlangen Dat iemand je echt kent Die je dan zal omarmen Om wie je werkelijk bent…

Onbestemd verdriet

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 399
Stormen rivieren wolkenluchten die somberheid verduisteren onbestemd verdriet relativeert alles rond jouw eenzaam graf ‘t regent tranen in verdriet mensen die wel horen maar niet kunnen luisteren er druppelt verdriet uit tranen mensen die wel handelen maar alleen in eigen wanen.…

laatste herinnering

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 391
ik klamp mij vast o ja, alleen in gedachten aan wat ooit was; het zijn in verwachten zweef in hier en toen loop in een straat met dovend licht wat moet ik doen verduisteren van het laatste gericht of opnieuw verlangen naar iets dat vergaat ik bewaar die lach en houd hem vast ongemerkt door de tijd veredeld het vervlakt de pure…
Meer laden...