3242 resultaten.
Dooi
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 515 Het verwoest een droomaanzicht
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd…
wazig
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 648 rode lichten vervagen,
rode lichten vervagen in de verte,
regelrecht uit mijn vergezicht
verdwijn jij weer,
in het donker
het maanlicht in.…
Niets
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 235 Schrijven over niets
Woorden verdwijnen in lijnen
Letters vervagen tot schimmige streepjes
Wat rest is de leegte
De stilte
Niets…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
Waar blijven ze -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 550 Of verdwijnen ze
in de eeuwige nacht,
zonder besef daarvan?
En is dat mooi,
of verschrikkelijk?
Of is het wat het is –
sporen
die vervagen
in de kantlijn
van Geschiedenis?…
Verlangend naar...
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 234 Wegglijdend in ritmisch bewegen
verdwijnend als pasgeboren jongeling
in vochtig koesterende warmte.
Prevelend bloedrode lippen
vervagend uitdeinend in zachte woorden
luisterend naar hijgend verdwijnen in extase
nog verlangend naar...…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Trauma Haiku
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 427 De wond kan helen
De tijd reist jaren verder
Het litteken blíjft
Beelden vervagen
De film vertraagt en vertraagt
Maar niemand roept 'cut'
Stemmen verdwijnen
Geluiden verminderen
Het gefluister blíjft
Geuren verdwijnen
Totdat ze er plots weer zijn
Terug in de tijd
Herinneringen
We kunnen ze verdringen
Maar weg zijn…
Kijken zijn geheim
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 457 Hersenschimmen op zeker
moment vervagen
Mensen, nu ook alias
Bernlef verdwijnen
Die twee vogels
aangestipt in blauw
slechts vallen op
daar hij samen met
die vogels de hemel
schraagt
H.J. Marsman/Bernlef; 1937-2012…
ochtend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 op deze opengebroken
stille ochtend
waarin het licht voorzichtig
verschuift
springen
mijn woorden van schots
naar schots voordat
ze onder water
verdwijnen
teruggebracht
naar ondoorgrondelijke diepten
als de kringen
vervagen
ga ik
leeg op weg
naar huis…
winter
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 383 Dagen lengen
gevoelens verdwijnen
samen met de vervagende zon
Triestheid in de kaalheid van bomen
vrolijkheid achtergebleven in het verleden
terwijl het heden huilt
Duisternis grijpt de macht
de vijand is weer in aantocht
het wordt weer winter…
Duisternis
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 905 Het einde van mijn wereld
hoe graag ik blijven wilde
en nu verdwijn in het onbekende
Het vervagen van onze wereld
wegzwevend uit jouw armen
terwijl de smaak van tranen bitter is.…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 62 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
Verdragen?
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.028 Maar langzaam vervagen
de letters op papier,
verdwijnen alle dagen
met het levensvizier.
Niet meer
beleven,
niet hier
meer leven...…
Een vleugje lichter
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.063 ik leun tegen het potlood
krijt mijn ogen met het stof
dat mijn gedachten verlaat
zie kleuren langzaam vervagen
achter mijn luikende wimpers
ik vernevel de contouren
strijk het haar uit mijn gezicht
en vertrouw de zachtheid toe
aan het gehavende vel…
Het niet meer weten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 217 Vage beelden ver weg
soms ook weer dichtbij.
Herkenning, dan weer
het niet meer weten.
Zoekende handen met
droevig vragende ogen.
Een mond die wil spreken
het niet kunnen verwoorden.
Steeds maar weer herhalen
van dezelfde verhalen.
Een hart dat heel langzaam
verdwijnt in vergetelheid.…
Gisteren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 255 Het verdriet vervagen
pijn minder voelbaar
samen met aanvaarden
het in je hart bewaren.
Als morgen de zon
weer zal gaan schijnen
komt een lach terug in
de schaduw van tranen.…
Maar de betekenis vervaagt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 de wereld
Om me heen
Prikkels die
Mij van alle
Kanten naar
Het leven staan,
Overmacht aan
Beeld en geluid
Die op mijn
Hersens een
Onophoudelijk
Bombardement
Uitvoeren -
Als ze dan
Hun vernietigend
Werk hebben gedaan
En het alleen nog
Woorden zijn die resteren
Zijn ook zij voor mij
Niet meer dan
Geluiden die vervagen…
Contouren vervagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Daar lig je dan
Stad van mijn
Dromen die ik
Liefhad en gehaat
Heb, torenhoge
Kerken met op
De achtergrond
Het cruiseschip
Helemaal van deze
Tijd - 'k rij
Achter je langs
Op nog geen kilometer
Of twee en zie dat
In de ruige wind van
Deze morgen de
Toppen van jonge berken
Jouw contouren doen
Vervagen - de paarden
Hier…
gebroken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.388 grenzen vervagen
groeiend onbehagen
uiterlijk stoer en sterk
sleept
hij zich naar het werk
verdronken
in zijn verdriet
hij
voelt het niet
herinneringen verdwijnen
verlies van de zijnen
zoekend in zijn hart
raakt
hij steeds meer verward
verdronken
in zijn verdriet
waarom o waarom
zag ik het niet?…
wachten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 148 Ik wacht op iets nieuws,
wacht op iets anders, iets beters
Ik wacht, weet niet hoelang ik al wacht,
weet niet hoelang ik nog moet wachten
Mijn gedachten wisselen af,
verlangens vervagen, veranderen, verdwijnen
en worden vervangen
Ik wacht, maar ik weet niet waarop ik wacht
Ik wacht, maar ik weet niet op wie ik wacht…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
Ze luistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Raadselig heimwee ging met de tijd vervagen.
Alleen die ene liefkozing van lippen,
die herinnering laat huidrillingen opdagen.
Ze wacht,
verlangt
een nieuwe huid,
een ander geluid,
die verre stip
uit handbereik
al een adem lang.
Ze luistert,
verdwijnt
in het lied van de wind.…
sporen van sneeuw
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.141 deze winter laat wel erg
gemene lijnen achter
op mijn laarsjes
witte grafieken
op bruin suède neuzen
gewapend met
borsteltje en fles
spriets ik en boen
ze verdwijnen, de lijnen
even later zijn ze terug
behandeling herhalen
nooit helemaal weg
maar ze vervagen
op den duur…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
verberg nooit je tranen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 631 waar de pijn zal vervagen
die we samen zullen dragen
zodat tranen die je liet
zullen verdwijnen
in het niets…
Zal met ons samenzijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 777 Zal met ons samenzijn
ook je warmte verdwijnen
Zal de kilte van je ogen
de stilte onderlijnen
Zal de mist duister hangen
over de weg die wij reden
Of zal je mond nog lachen
om mij en ons verleden
Zal met ons samenzijn
ook de verbondenheid vervagen
Zal je langzaam vergeten
wat we ooit in elkaars ogen zagen
Tot geen gedachte nog
een…
Vervagend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.177 Haar hand smoort droge snikken
in smeken strekt de arm zich uit
kreten sterven zonder geluid
in de wanhoop van haar blikken
Knikkend zoeken de knieën grond
het lichaam buigt voor het geweld
moe van het strijden en geveld
door 'n schrijnende diepe wond
Verzwakte handen weggekwijnd
vangen nog even 't vol gewicht
voordat ze in d'r neergang…
Vervagen.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 650 Herinneringen
vergelen,
illusies
verwaaien,
verlangens
vervagen.
Alleen onze
fantasie
die blijft,
teistert
ons lijf.…