Alle inzendingen over virtueel

Ik brows door de lege straten van Leiden. Van link sitje tot link sitje. Totdat ik bij een sitje kom, met de vraag Enter. ... Ik shift mijzelf naar binnen. De deur valt in het Lock. Via de Back Space ga ik weer naar buiten. Dit is mijn Home.…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Je ziet dat bijna niet meer iemand die zich verspreekt en daarna alles ontzegt alleen een luizige sorry tegenwoordig is alles in is schrijven een vensterbank in demi weerklank op het scherm semi inblazing op ‘s anders gedachte luchtig als een blad papier dat doorloopt over tafel door het raam tot in de horizon over de rand dot com Helsinki…

eigenlijk had ik 't je al langer willen vragen het gaat over die kruisjes bij een groet natuurlijk ga je me nu zeggen dat die te maken hebben met het uiten van genegenheid of virtuele vriendschap of kortweg laten blijken dat iemand je iets doet en ik, ik neem het dankbaar aan stel me dan voor hoe oog in oog met jou de "omgangsvormen"wel…

Ach de vrouw haar wereld is maar klein ze is ook wat eenzaam met het klimmen van de jaren komen de grijze haren uitgaan is er niet meer bij ze voelt zich nog wel jong al is ze middelbaar dus wat gedaan het haar geverfd en zich inde digitale wereld omgetoverd tot een jonge mooie Oosterse schone zo leeft ze nu een dubbel leven ze voelt…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

een voordeel van het virtuele is leeftijdsloos te zijn mijn avatar is groot of klein een man, een meisje, jongen reizen kost geen zweet of geld wil ik weg, dan zeg ik Hopla zelfs leer ik veel nieuwe woorden vandaag ben ik voor u Moppie…

mijn virtuele hoedjes varieer ik eindeloos gekleurd door het moment voor vrolijke dagen versier ik ze met kwikjes en strikjes van al mijn rouwtranen haak ik een ragfijn mutsje zo draag ik verdriet mijn eigen dichterspetje bedekt mijn hoofd in dromen waar de muze woorden weeft…

Maar veel Is enkel virtueel.…

Surfen is virtueel leven. Zoeken naar nieuws. Verlangen naar verbinding. Zoeken naar ervaring. Vissen achter het net. Het is stil in Amsterdam. Ik zou willen dat ik, iemand tegenkwam.…

Omgangsvormen worden virtueel, Ons gedrag raakt verstoord Omdat bij een ontmoeting Geen 'hallo' meer hoort.…

Van Tsjechië gaan we natuurlijk winnen Ook Denemarken is een peulenschil Daarna nog even Duitsland op de grill En de finale kan voor ons beginnen Ons team geeft de Azzurri van katoen Dus zijn we virtueel al kampioen…

Vanwege het incident met een Nigeriaan die een vliegtuig de lucht in wilde laten gaan moeten wij nu virtueel uit de kleren om onze veiligheid te garanderen Hopelijk voorkomt het een ramp al lijkt Schiphol nu op een nudistenkamp.…

Als Joran van der Sloot zijn vriendenkring Of zakelijke netwerk uit wil breiden Komt Peter R. de Vries steeds tussenbeiden En vult daarmee dan weer een uitzending Het chatten wordt Joran nog eens teveel Want al zijn vrienden blijken virtueel…

Weerloos verhuisd naakt als een kind in een glazen huis weerloos bij het verlaten en weerloos leven latend ook al is het virtueel in een dodelijk ritueel vraag het maar aan het altaar van haar liefde waarin het geschreven staat ik mis je.…

Mijn bloeddruk is niet wat je noemt patent, Mijn lijstje met diploma ’s is vrij mager, Nu moet ook mijn cholesterol nog lager, Misschien ben ik wel virtueel dement. De ziekte komt steeds dichter bij mijn bed, Maar als niet-roker red ik het nog net.…

Hyves is nu door De Telegraaf gekocht Het network leek door Facebook haast verdrongen Het einde virtueel welhaast voldongen We hadden niet meer door wat Hyves vermocht Zo blijkt weer hoe potentie ongekend is Als iets een schijnbaar gepasseerde trend is…

Ik zag vandaag, met zo’n papieren bril Een pornofilm die aangenaam verraste Ik kon een virtuele vrouw betasten En daarna ging ik virtueel van bil Alleen het hoogtepunt was even slikken Toen ik die man op mijn gezicht zag mikken…

Twee chatters, die elkander wel wat leken - Al hadden ze van wie wie was geen weet - Besloten laatst online tot een blind date Waarna die twee elkanders partner bleken Maar valt je zó’n gebeurtenis ten deel Dan was de liefde toch al virtueel…

Ze krijgen de Islam niet door hun keel Geert Wilders en kompaan Marine Le Pen Een soort van Europese Ku-Klux-Klan Met grote aanhang – zij het virtueel Want Franse stemmers kwamen weer tot rede Dus hier is ook nog hoop – van lieverlede…

We voeren rellen En schreeuwen virtueel ons moord en brand Beschaafd zijn wij, na lange evolutie Wij voeren digitale revolutie…

mag ik je toch warmen daar waar eerlijkheid vertrouwen moet omarmen in samen lijden wij de pijn van nooit eens in het echt bij elkaar te kunnen zijn beloof je lente weet dat jij ooit zomer geeft want virtueel hebben wij de vruchten van de herfst al beleefd…

Ik heb de ziekte van rosseel dus kun je mij geen flikker maken als ik mijn gal bij je kom braken je overstelp met foetermail ik ben je viswijf virtueel en zal het stalken enkel staken tussen mijn slapen en ontwaken ik heb de ziekte van rosseel hier staat het zwartwit officieel zo blèr ik lukraak van de daken met jou ben ik nog lang niet…

nog zag ik vaag haar hand als in doorzichtig glas wuifde zij heel transparant het charmante afscheid nemen verguldde nog het zeer abrupte terug moeten treden er was geen plaats voor haar in het snel wisselende hectisch virtueel de techniek was haar al te veel op het blauwe ego toneel waar mono de dood was van de dialoog…

pasten jou perfect kleuren gaven nog een extra cachet aan het schitterend geheel zelfs fonetisch klonk beschaving uit het emotioneel elkaar voorbij gaan groetend met een uiterst vriendelijk gebaar waar etiquette en stand gelieerde stijlen ooit de dienst uit maakten heb jij dat op rigoureuze wijze beëindigd met de schouw naar virtueel…

Verdonk had steeds maar ruzie met haar staf Waardoor haar helpers gaandeweg verdwenen Ze namen doorgaans fier en trots de benen En ook haar zeteltal nam danig af Geen punt, ze heeft er nu precies nog één Wel fijn, dan kan ze het gewoon alleen…

(voor M M) We sluipen virtueel langs elkanders lichaam, we dromen beiden van de daadwerkelijke vervulling, maar het blijft bij tikken op ons toetsenbord en met de muis klikken op 'verzenden', terwijl we in feite lucht verzenden, want mooie woorden op een helder beeldscherm, meer niet.…

zo ver weg en toch dichtbij spreken wij digitaal de letters vormen woorden de zinnen ons verhaal bij toeval iemand tegenkomen virtueel op straat even binnen koekeloeren vragen of het gaat hersenspinsels spreken kunnen tikken wat je wil met deze mogelijkheid krijgt niemand ons ooit stil…

ze zijn er weer de hooggehakte wezens met hun ultralange benen het haar in nonchalante krul gezicht op half zeven kijken niemand aan de stappen kittig in onzichtbaar voortbewegen hun ogen zijn nog geen seconde van het scherm geweken lijf en kleding optioneel de geest is niet van deze wereld zij voedt zich enkel virtueel…