Alle inzendingen over vogelaar OR leeuwerik

Gij, die vervolgt en jaagt, Loerend wat vlucht belaagt, 0 heilig-groot gevaar, Gij zijt de vogelaar. Maar meester, wie ben ik? De bruine leeuwerik, Die moe en vleugellam Naar lente wederkwam, En schichtig door het Licht Van een hel aangezicht, Verward in strik en band, U tuimelt in de hand?…

Die nachtelijke kattenescapades Zijn vele vogelaars een doorn in 't oog Geen grutto, leeuwerik vliegt meer omhoog Maar blijven weg of doodstil in de Hades Jazeker, ook de poes van Midas Dekkers Vindt kool- en pimpelmezen echt iets lekkers!…

De vogels vliegen naar het zuiden dat is hun winters leefgebied dan ziet de vogelaar ze niet en kan ook hun getjilp niet duiden maar ik wist niet, of ik zou liegen, dat 'n vogelaar ook op kon vliegen…

Ze zou die ‘aandachtswijken’ op gaan knappen, ze zou de kwaliteit verhogen, maar dat blijkt een brug te ver voor Vogelaar en daarom roept men dat ze op moet stappen. “Welnee”, laat Wouter Bos zijn steun nu blijken: “Collega Vogelaar weet van geen wijken!”…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Het kan Ella Vogelaar niets verrekken Ook heeft ze zich moeilijk geïntegreerd Dus het enige wat ze heeft geleerd Is Wegwuiven, Wegkijken en Indekken Daar de Minister moeite heeft met kritiek Beoefent ze maar struisvogelpolitiek ----------------------------------------- …de kritiek op Minister Vogelaar (Wonen, Welzijn & Integratie) neemt toe…

Na de zoveelste fatale vergissing Moet Vogelaar wijken zonder protest Ze voelt zich als een schoolkind weggepest Van háár eindelijk een juiste beslissing Haar opvolger zal misschien meer bereiken Zij houdt alleen de portefeuille “Wijken” -------------------------------------------------- …Minister Vogelaar heeft haar ontslag ingediend omdat…

op het hoge duin nu al uren loerend een vogelaar terdege verkent hij ons aller gevangenis…

De leeuwerik verschijnt in zijn wisselende coulissen uit de dauw ontstaan uit sterren en een mateloze maan de zon als vaste toneelmeester schenkt hem een open doek, als een triviale meerwaarde van een tijdloze repertoire in een adoratie met een hartstochtelijke zekerheid uitnodiging met zijn opvoering gratis opgevoerd, als toegift…

De zon vertoont zich achter wisselende coulissen geur van drogend hooi onder de sterren, de maan als vaste souffleur, de regie heeft genomen voor een jubelende leeuwerik, die zichzelf een open doek schenkt om in zijn juichende repertoire van adoratie en hartstocht zichzelf en iedereen uitnodigt in zijn arena een mozaïek van zijn muziek…

Mijn neef Roland wist zoveel van vogels dat het zijn werk werd. Hij gidste langs blauwborst graspieper en brandgans. Eergister is hij in een cracker gestikt. (en dat is echt waar) Zijn moeder tante Ans krijste haar verdriet de kamer rond: waarom Heer, waarom? Hij was pas twee- en dertig.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

(voor Hans Dorrestijn) Na jaren van zwartgallige humor presenteren, weet Hans als vogelaar vrolijker te stromen. Als onderdeel van twee grijsbebaarde heren loert hij naar aparte vogels in alle bomen.…

Vogelaars, snelt naar De vondst van de eeuw! Lazer toch op met die Ornithologenkliek. Ik ben een huismus Of hoogstens een spreeuw.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Van zo hoog klinkt het lied met het blote oog niet te ontdekken hier is het gehoor dat richting bepaalt. Vanuit het goudgeel koren stijgt de warmte omhoog, draagt het leven in cirkels naar de hemelboog. Daar deel van zijn met jubelkreten om het geheel te voelen en te weten het lied leidt het pad naar omhoog.…

Daar boven klinkt hoog in de lucht het vrolijke geluid van de lustige leeuwerik vanaf de morgenstond Ach kon ik zo zingen tussen hemel en aarde bleef ook hele dagen zweven en hield niet meer mijn mond…

Blijft gij nooit één blanke uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de rode smarten Van de duistre aardenacht, Wordt het bloeden…

De leeuwerik stijgt hoger dan de hoogste boom met zijn lentelied.…

de leeuwerik z'n ‘getwitter’ klinkt mij wel als muziek in de oren…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

broedplaatsen gevraagd open velden en sloten leeuwerik in nood…

vermeden to be or not to be, that is ...…

kon Balkenende maar zeggen om het ze uit te leggen dat wij hier Wilders op film bekijken zoals onze vogelaars baardmannetjes scharrelaars blonde ruiters of goudlijsters uit beeld vrijwel niet te spotten zo zeldzaam zijn die dwaalgasten…

Zij kwam, zij zag, zij sprak en zij verloor - het deerniswekkend lot van Vogelaar - Zij kreeg helaas te weinig voor elkaar Men wilde echt niet langer met haar door. Hoewel zij van geen ‘wijken’ wilde weten Werd zij door haar partij toch uitgescheten.…

voor alle vogelaars als een voedende moeder een merel bijvoorbeeld niet terugkeert op haar nest met jongen is dat een ramp verstoken van voedsel sterven haar kuikens een langzame hongerdood maar daar staat niemand ooit bij stil…

de dag is zwijgen opgelegd verstomd door zonnevuur alleen een krekelpaar prevelt zachtjes, uur na uur stof kleurt de vlakte van een stille straat die na het spiegelende einde mogelijk nog verder gaat een huizenrij, leeg, in vale kleuren kaatst het zonlicht terug, stil alsof zij ook deze gast niet langer noden wil de leegte, de hitte…

Maar al heet de minister Vogelaar, Vogelgeluiden hoort men nooit van haar.…

Maar al heet de minister Vogelaar, Vogelgeluiden hoort men nooit van haar.…