Alle inzendingen over vrij spel

de wieken staan stil bollen vergelen het veld de wind heeft vrij spel…

laat los, in vrijheid alle gedachten vrij spel laat los, leeg het hoofd…

De IJzervlakte laat de strakke wind vrij spel, toont scherp de witte zerken.…

De wind door en over de bomen hij speelt in de herfst zijn eigen spel ik moet blijven kijken straks komt wel nu sta ik even bij die bomen te dromen. Over een seizoen met kale bomen want de wind had in de herfst vrij spel.…

waar de wind vrij spel heeft mijn sporen ruisend verwaaien dichten mijn woorden de gaten van het broze bestaan dansend op het breekbare koord van het leven laveer ik met vallen en opstaan naar de overkant…

Als tranen zich mengen op het zachte kussen liefde vrij spel krijgt en nooit meer stopt twee lichamen één geworden door passie die stijgt zijn de harten ook samengesmolten ondertussen omdat het klopt…

Als tranen zich mengen op het zachte kussen liefde vrij spel krijgt en nooit meer stopt twee lichamen één geworden door passie die stijgt zijn de harten ook samengesmolten ondertussen omdat het klopt…

de zoele wind van je gedachten waait overal heen op weg naar haar 't duurt maar even voor hij haar bereikt, haar wangen streelt, haar naam fluistert de zoele wind van je gedachten heeft zo vrij spel om te doen wat je wilt…

huppelt een wolkenrei achter de zon voorbij heen op en neer weer zomerbries heeft vrij spel reikkijk verlangend maar laat ze etherische wolktoefjes bewonen mijn kopij spelen op papier weer op en heen neer ik sluit het venster laat ze maar…

Waar hoeven net niet vochtige zandkorrels raken, schrijven schelpen namen in opgewaaid zand de wind heeft vrij spel, raakt zacht elke letter aan tilt deze op, neemt haar mee in een golvend verhaal als een waaier vliegen zij richting horizon ontmoeten elkaar net niet, alvorens zij, licht dwarrelend, verdwijnen in het duister…

zo vlijt hij zijn wang aan haar zachtheid door nachten van stormend duister van bijna geen maan naar de wassende volle tot aan de dag waarop haar zon vrij spel speelt zij is de rust waarin hij zwerft hij is haar baken zo dragen zij vogels van tij naar tij zo stromen zij…

ik wil heus nog wel dansen maar ik kan het niet dit huis heeft geen bodem meer de toetsen van de piano zijn vastgeroest jij nam de muziek met je mee toen jij vertrok werden de ramen gaten waarin de storm vrij spel speelt nu zijn er geen seizoenen meer ik wil heus nog wel dansen maar het kan niet meer…

Als tongstrelend zoenen geen nasmaak meer geeft en op gehoorafstand een handkus liplezen wordt niets mondjesmaat rood op rood taal slaat uit ontleedt ontkleedt het smoelenboek de naakte waarheid kent vrij spel zwaai me gerust uit want een hand los van de arm herken ik niet…

Regenbuien komen af en aan de wind vrij spel door de straten de zon piept af en toe tussen de wolken door maar ja, daar is het nu toch herfst voor…

Als baby heb je nog vrij spel Om de wereld te observeren. En al doende leer je wel Dat het leuk is om te proberen. Het schept meer ruimte in je hoofd Je komt tot een omgekeerd denken. Je hebt je weer flink uitgesloofd Om aandacht te kunnen schenken. Ook al zie je alles nu onderste boven Zelf ben je er niet van onderste boven.…

Onkruid moet niet denken vrij spel te hebben, hier in haar tuin. Zij is de baas. Deze tuin heeft zij ontworpen, bomen en perkjes met bloemen en haar rust plekje. Dit is haar rijk.…

Het water loopt en loopt Aldoor naar het laagste punt Soms stroopt het op heeft dan weer haast Krijgt geen vrij spel van vuilnis,blik en plastic Achteloos in de stroom geworpen Het water stroomt en stroomt langs steden en dorpen En niemand... die zich erover verbaast.…

Wat duivels niet doen is kwaad met ander kwaad vergelden ze geven juist vrij spel aan verstand en onverstand als een weddenschap dat mensen kunnen overleven en samenleven als ze maar verstandig zijn en bescheiden over hun bijdrage, tevreden met anonieme eer voor wat er is bereikt met dank ook aan de vandalen en de barbaren die altijd…

liefde vormt zich langzaam tot een open riool waarbij de ergernissen en eigenaardigheden vrij spel hebben en over het opgebloeide landschap stromen het landschap dient zich aan te passen, te beschermen en te begrijpen anders sterft al het levende in de liefde en rest een leeg oppervlak: donker, winters, een ervaring rijker…

snerpende snaren vol blaren uithoeken in de wereld wij moeten maar jagen geen wereld nog ingebeeld lucht heeft vrij spel in mist tussen aarde lang geleden een bel die mij niet spaarde snijdt een reddingsboei in vel en been snij 'm los en bloei…

langs de pen verzameld zich voortdurend alledaagse realiteit van innige dingen die onafscheidelijk is aan dragend heimwee waarin fantasie en geestelijke kunst vrij spel hebben wat dichterlijk aan lippen hangt schets na schets waar de pen niet geweigerd heeft bij het verkeerde eind van gedachten ten opzichte van hoofd en hart…

De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen er ligt een eindeloos landschap volledig in puin ver weg, het donkere duister in gedachten geen blauwe hemellucht of heldere zon die het naaktstrand kust het zandpad leidt uiteindelijk naar een zompig moeras waar regentranen vrij spel hebben triest onder sombere wolken.…

Speel jij ook wel eens met gedachten vrij spel geef ik ze soms waar komen ze op uit dat is steeds de vraag soms ben ik vrolijk en blij zeker met jou aan mijn zij dan verheug ik me over alles ik voel me opgetild en vrij soms ben ik somber en droevig dan doet alles me pijn ik kan die spiraal niet verdagen ik ben van de kaart en voel me…

Stilte 's nachts is zwart zuivert zinnen van hun tuig vrij spel voor dromen --- Stilte is aarde waar klank op bloeit en ver sterft zie al dat onkruid ... --- Stilte is er steeds overdag hoor je haar niet vandaag stil genoeg? ---------------------- haiku triptiek 28 oktober 2012 dag van de Stilte…

heeft wind vrij spel ruimt schaduwen van restanten snel…

De zee Een oase van sereen Het ontsnappen aan deze dwaze wereld De zee Het spelen van de golven Je gedachten geef je vrij spel... De zee Oneindig zo mooi...…

Ik richt mijn aandacht op het vrije spel dat niet de mooiste ogen hoeft te scoren. Het is een mooie droom, hoewel dromen doe ik hem niet als ik naar waarheid mag herbeleven wat ik eens in schoonheid achterliet.…

Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuw vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op het vrije spel dat niet de mooiste ogen hoeft te scoren.…

de grijsheid terneergeslagen vluchten ogen naar onontgonnen gebieden waar alleen zij 't bestaan van weet daar waar ze nog ontluiken zullen vlinders in vol ornaat dansen en geuren in volle glorie je hart doen smelten zo maskeert zij de bittere waarheid die bladeren doet dwarrelen in alle kleurschakeringen, zodat tranen geen vrij spel…

hij kwam hier in de straat weer wonen die vrijgelaten pedofiel het recht wil hem verschonen van wat hem ooit eens overviel wij zijn nu gebonden, hij is vrij wat moet er nu met onze kinderen kunnen ze vrij spelen nu op straat?…