Alle inzendingen over waarde OR weerloos

Alles van waarde is weerloos Maar hoe weerloos is alles van waarde Wat een webmaster bijeen vergaarde En zich afvraagt wat is hier weer loos? O Mensch, ict'er, gib Acht Voor die donkerslag om middernacht!…

er is niet meer bij weinig noch is er minder nog is onzeker wat er was wat wordt wordt willoos eerst als het is is het ernst het herinnert zich heilloos en blijft ijlings alles van waarde is weerloos wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk als het hart van de tijd als het hart van de tijd…

raakte In het muziekuur binnen de therapie Net zo goed is afgeschaft, Muziek die zijn eigen ik opnieuw Ten leven riep is nu verstomd, Tegen de stroom van de tijd inzwemmend Kan ik slechts constateren wat ik altijd al wist, En dit maakt me onmachtig en boos: Alles van waarde is weerloos…

"Alles van waarde is weerloos", Lucebert Het is niet alleen de materiële waarde maar ook zeker de immateriële waarde welke weerloos is, blijft en zal blijven Als er bij je auto wordt ingebroken laat de materie zich weerloos gaan zonder verzet vernielen en meenemen geen haan die er om kraait maar als er getoornd wordt aan je menselijke…

Alles van waarde Blijkt nog steeds weerloos te zijn In dit aards bestaan…

Iets dat zegt ik weet het gewis dat alles van waarde weerloos is Pijnen die dicht bij elkaar blijven krachteloosheid die je draagt antwoord dat je graag wilt horen liefde die verlangend vraagt. iets dat zegt ik weet het gewis dat alles van waarde leven is…

er is niet meer bij weinig noch is er minder nog is onzeker wat er was wat wordt wordt willoos eerst als het is is het ernst het herinnert zich heilloos en blijft ijlings alles van waarde is weerloos wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk als het hart van de tijd als het hart van de tijd --------------------------------…

dat Lucebert begrijpen doe ik nooit die ruimte van het volle leven niet poëtisch wijze woorden zijn vergiet ze sijp’len rottig land van nimmer ooit je glanzend licht verklaart mij bagger glas dat alle waarde toch zo weerloos was…

fotootjes met kartelrand die mij in sobere beelden vertellen van de pijntjes melancholie en de herinnering aan bescheiden geluk die anno nu voor andere ogen weerloos zijn en niets van waarde bezitten…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

uit de categorie van 'alles van waarde is weerloos ' (lucebert) is 'wat blijft komt nooit terug ' (J.Eijkelboom) ook een hele mooie... ik ben nooit jaloers maar hier maak ik een uitzondering voor dit had ik namelijk zelf graag willen schrijven…

Hoe zijn wij zo druk over tekeningen, symbolen, cartoons en berekeningen, daar alles van waarde toch weerloos moet zijn, de DADEN slechts tellen, hoe groot of hoe klein. Laat ons dan maar pogen mekaar te verstaan, want anders dan is het misschien gauw gedaan!…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

. --------------------------------------------- Wat weerloos is, is veel op deze aarde. Wat is gemaakt met passie en met vuur, De beelden bij de weg en aan de muur, Die hebben allemaal een grote waarde. Maar is een beeld gemaakt van louter brons, Dan wordt de prijs ervan bepaald per ons.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

Komaan, vergast ons straks op een essay Want Gaia is weerloos zonder jouw waarde...…

de lange nacht sliep niet genoeg het licht ontwaakte veel te vroeg en regen striemde ruiten het koude lichaam weerloos bloot aan zwaartekracht van ouder lood mijn binnen wil niet buiten…

Gedreven in de val van je hart Weerloos voor onbepaalde tijd Opgeslokt door je verschijning Verdronken in blinde verliefdheid Gevallen voor je lieve woorden Je tedere lach om je mooie mond De heerlijke passievolle nachten En de dromen die ik bij jou vond Geraakt door je kwetsbare kanten Je ogen vol van warme bruine gloed Een blik laat…

Mijn huis is niet waar ik nu woon Het is de plek waar ik niet ben Het heeft geen muren geen ramen en geen grond Mijn huis ligt in mijn hoofd in mijn verleden of liever gezegd het is zelf een verleden net als ik…

zacht Zacht roze haar lippen Ietwat vochtig als ze lacht Blond haar lang gelokt Glanzend als zonnelicht Benen eindeloos benen Prachtig lijf mooi gezicht Zij ademt geurige rozen Is lief sensueel en slank Ze fluistert mooie zinnen Vervuld van zwoele klank Ogen die verleiding spreken Stralen licht turquoise blauw En maken me totaal weerloos…

wind wappert haren systematisch door elkaar de kleur vervaagt tijdens onbezonnen regenbui waarop niet is gerekend wordt zij met open armen verwelkomt en spoelen ongeopende glimlachen verder weg dan ooit…

Weerloos was ik, toen ik keek in de poelen van haar ogen Haar ademhaling voelde, en het krullen van haar lippen zag. Weerloos en wezenloos van haar spontane lach. Verbaasd dat een zo lichtvoetig wezen mij optilde.…

Weerloos en onmachtig zo weinig gehoord zo weinig gezien Onbestaanbaar en onwetend Roepende in de woestijn Geloven, in wat nog Hopen op anders Opstaan in licht Vergeten in de nacht Maan, de gids Zon, de warmte Samen in de groei Tot het einde toe…

geen wind geen wolk geen zon geen regen weerloos zit ik in m'n teleconferentie verslagen aan de haak geen zintuiglijke concurrentie enkel uitgesproken eloquentie luister ik met volle attentie naar mijn en dijn en tegenspraak met haar pure concentratie zakelijke consternatie lijkt deze conferentie op beroepsmatige detentie…

zij schuifelde voorbij de ogen gedragen in de vluchtige geur van een parfum roze haar kleed knisperde, ritselde een zachte wind zonder kleur met raffinement had zij de gang van schrijden gekozen alom trok men naar haar lach een fee trad binnen ook ik wist niet wat ik zag was het liefde, warmte een vrouw het begin van beminnen…

Gandhi gaf zijn leren sandalen aan een soldaat om op te lopen zijn bril aan een Indisch officier door voor hergebruik als vizier Je zou denken niet te betalen toch worden ze met zijn bord kom en zakklok nu in New York weerloos van waarde geveild Er viel ooit een visioen mee open al is nog niet op DNA gepeild Zie: www.nos.nl/nosjournaal…

Weerloos verhuisd naakt als een kind in een glazen huis weerloos bij het verlaten en weerloos leven latend ook al is het virtueel in een dodelijk ritueel vraag het maar aan het altaar van haar liefde waarin het geschreven staat ik mis je.…