Alle inzendingen over wellust

Wellust zwelt in haar blik haar handen in mijn haar wat is het dik ze steunt haar vingers strelen haar vingers spelen eerst teer dan wild wat zijn ze zacht ze leunt ze steunt ze kreunt en slikt…

Je bent verzot Op lichamelijk genot. Het lichamelijke Nadert het betamelijke, De boel is van het slot. Maar het geeft een hele rust, Als je weet wat je niet en wel lust.…

Wat ik op momenten van wellust niet lust (wel lust nietlust wellust nietlust) is repetitieve herhaling.…

Het is bedroevend een niet aflatende regen daarin een wellustige winterjasmijn de voorlaatste dag van November al tien dagen bloeiend…

’wellust’ dacht ik toen ik de eerste keer haar hand in de mijne nam ’wellust’ - met dubbel-l haar antwoord was een glimlach bijna een lachen die bij de tongpunt over lippen likkend voor enkele momenten in de rechter mondhoek zichtbaar werd en een handdruk die bezweet kreunende nachten beloofde.…

Je neemt mij mee in een zalig plezier Mijn lichaam rilt als je mij hevig kust Vol genot in sensueel vertier We vrijen met dierlijke wellust...…

je lippen, van helder-roze tot vurig rood, raken de mijne, verrimpeld en verdroogd. het kindse druipt langs je ogen en manen, als krullen in wolken en op satijnen lakens liggen oud en nieuw intiem in elkaar geweven. emoties dartelen van geest tot geest en de mist wordt kleurrijk door de ochtendzon. jaren zijn vervlogen, maar sensualiteit…

Als ik alleen al aan je denk loopt het water in m’n mond maar als ik je van dichtbij zie zo heerlijk sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen maar herinnert zich ook zijn jicht…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen Maar ook die verdomde jicht…

Wellust in sprookjesland! Sneeuwwitje, nymfomaan Vind in een triootje Zelden meer pret Want zij, bedreven in Dwergenerotica Zoekt haar bevrediging In het octet.…

Al dat testosteron, zei ze, leidt tot ontaarding, wellust strijd en geweld Hij schrok en vroeg: Zou je de mannen moeten ontmannen om oorlog uit te bannen?…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

Hangend een uitdaging liggend een bekoring ze vastpakken een wellust ze snijden een bedrevenheid ze klaarmaken een kunst ze proeven een fijnzinnigheid ze eten een voleinding…

Zwoel Is, wat ik bedoel, Een uiting van wellust. Zindelijk ben je daarentegen, Als je ‘het’ onder controle hebt gekregen.…

Als wij, op de weg des levens, Aan de kant van 't stille water, In een koele schaduw rusten; Als de lieve zuidewindjes, Dart'lend, door mijn lokken, spelen, En der bloemen frisse geuren, Door de zuiv're lucht verspreïen; Dan gevoel ik al de wellust, Die Natuur mij doet genieten; Maar, hoe groot, hoe onuitsprekelijk, Wordt die wellust, lieve…

zoveel meer dan vleeslijk klinkt huidliefde als tastbaar bewijs van tederheid en o zo aaibaar het wegdromen in een zweem van wellust ver van de hectiek van de schrijnende werkelijkheid…

Gewillig gespreid het wellustig rood.…

Onaantastbaar lijkt ze maar vind haar zwakke plek en ze laat zich benaderen Raak haar gevoelige snaar en ze reageert welluidend Bespringt je vol passie als een wellustig beest…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Over een maan, die goudgeel scheen zich wellustig spiegelde in de nacht een email naar zichzelf schreef vanwege het zich verbonden voelen met een oneindig heelal een antwoord bedacht op een bericht, dat zou komen…

Het sluwe sissende zeeschuim kronkelt als een blote wellustige slang over het zacht welvend gebruinde lijf de dorstige jonge maagd laaft zich aan het geile gif tegen beter weten in…

Dat al, rechtuit gesproken, haalt bij de wellust niet, die gij verwekt, Katoke, wanneer ge mij beziet!…

Er liggen veulens in het gras te stoeien twee dicht bij elkaar seringen bloeien blauwe regen hangt charmant haar wellust uit een merel hoog in een es hij weet van wanten fluit…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

Gespeeld heb ik met de gedachte, 't idee het plan Jouw vingers streelden contouren en lijnen Jouw mond kuste liefde Het kwam ervan Doordat wellust 't won van de ratio…

zij zweepte hem op tot verzet in zijn huid groeide droogde hem af boeide zijn macht met een verleidelijke lach streelde met fluweel tot wellustig genot een opening zocht nog voor haar ogen braken wist hij de hemel te raken…

Waar de zon niet meer komt staan jonge jongens gekromd en verstijfd te wachten een regenjas komt dichterbij zoekt toenadering wil je mij een wellustige explosie de zon is gaan liggen de maan naderbij kom maar hier ontspan je…

Geef mij je wellust, ik wil mijn ontij vieren, Vergruis de steen waarop ik stoot. Krauw mij tot regen, vervloek mijn tranen, Omhels mij met jouw primitiefste leed. Want beeld op beeld bega ik mijn sterven, Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan. Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen.…