Alle inzendingen over wind OR blaadjes

De blaadjes verwelken, Vallen af Dwarrelen naar de plek Onder de boom Waar ik zo vaak zat, De wind steekt op Blaast ze uiteen Naar een plek waar Ze verrotten Heel alleen…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Een plotse wind steekt op door het herfstige park het sneeuwt blaadjes…

de tulpen onthoofd rode blaadjes langs de weg verwarrende wind…

Bij regen en wind zie je de blaadjes vallen dwarrelend in 't rond.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Terwijl de blaadjes het tapijt vormen waarop je wordt weg gereden, kijkt men je na. Dag blaadjes, dag vriend…

Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen De eik,de berk,de populier,de es Ze hebben het voorzien op de NS Door blaadjes op de rails te laten komen, En over alle sporen te verspreiden Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…

Mijn fiets duwt tegen de regen in een bandenspoor ik heb wind tegen op het asfalt liggen blaadjes om de meter soms twee bij een ze bewegen mee heel natuurlijk in de wind behalve dat ene ik wil ze allemaal met mijn voorwiel overrijden nog voor de brug weet ik ze echt te raken ik kijk achterom twee bandensporen getrokken…

Als berkenblaadjes heen en weer bewegen Dan weet je een ding zeker: er is wind, Waar ik dan een conclusie aan verbind, Maar menigeen spreekt mijn conclusie tegen. Ik debiteer mijn mening zonder schroom: Wind wordt gemaakt door blaadjes aan de boom.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Blaadjes stormen naar benee, niet met slechts eentje of met twee, neen, hele hordes tuimelen over elkaar heen, niet naar het grasveld of naar de grond, welnee, ze landen om mijn balkon. Ik veeg me te barsten!…

De blaadjes komen een voor een te voorschijn, ze lijken zelfs een beetje bang: onstuimig maar toch nog met ingehouden drukte, omdat ze niet te vlug al helemaal daar willen zijn, maar eerder traag willen genieten van de warme zonnestralen, van de vriendelijkheid van de mensen die nu ook hun winterslaap vlug zullen vergeten.…

Totaal anders gaan zien De blaadjes laten alles los Om door te kunnen Om weer mooi te worden Want dan hebben ze weer Alles op orde Dus misschien als ik af en toe Wat dingen die me dwarszitten loslaat Misschien kan ik daarna ook weer groeien En dat een mindere periode zo weer Sneller voorbij gaat…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Herfstbladeren dwarrelen naar beneden Worden heel even opgetild door een vlaagje van de wind Voordat ze hun weg vervolgen naar de door zon verwarmde grond En ik kijk toe met blije open mond Dan knisperen de blaadjes door de aanraking van kleine, dansende, blote kindervoeten Die alle blaadjes voelen moeten En ook ik geniet als een klein kind…

De herfst heeft zijn intrede gedaan trotse bomen buigen krom door de wind iedereen heeft zijn jas weer aan, hier en daar vallen al blaadjes. Regenbuien komen af en aan de wind vrij spel door de straten de zon piept af en toe tussen de wolken door maar ja, daar is het nu toch herfst voor…

vermeden to be or not to be, that is ...…

wind de laatste blaadjes in de luwte heeft geveegd vertellen wij hoe onze dag is geweest…

Wat is ons leven broos als blaadjes van de beukenbomen die dwarrelen in de wind al is de lucht nog vol van zomerdromen... Al is de lucht nog blauw en straalt de zon met vreugde - ons lied is kort van duur hoezeer de melodie ons ook verheugde...…

Mijn haren in de wind Mijn gevoel als een kind Mijn hart dat hier de weg vindt Wat begon met lege gedachten Begon te veranderen als de natuur Met zijn mooie blaadjes op de grond Drukke zware dagen Veranderden in lichte en zweverige maanden, Want alles ging voor de wind En tijden veranderden snel Maar het mooie gevoel Bleef rond mij…

Iedereen is op weg, ergens naar toe, iedereen heeft haast, zelfs de blaadjes op de weg, die hun weg naar beneden al dachten te vinden, ze dwarrelen en bij een forse windvlaag schieten ze er als een pijl vandoor, alsof ze worden achtervolgd, maar de enige die vat op hen heeft is de wind en zo lijkt het, dat zelfs de blaadjes haast hebben…

avondzon streelt de bomen en enkel mos zwerft over de grond blaadjes dwarrelen verbergen het rood van de herfst sommige zijn wat kil en dor slenteren maar wat door de wind verspreiden het begin van een fijne lente…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

het geschreeuw is aan de wind gegeven de blaadjes vallen naar beneden, tranen van verdriet scheren over oceanen, maar de wonden helen niet gedachten zweven in een bel als een vlinder in het vrije moet je ons helaas verlaten als een ster in onze hemel…

ik zag je op het pad een takje wuifde met haar blaadjes op de wind ik had je nooit verwacht het stormde vandaag op gang komen ging traag maar eenmaal in de vaart waai ik met alles mee in alles wat voor handen komt tot zover reikt nog net mijn stom verstand ik wuifde ben de wind dag jij mijn lieve kind…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel?…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…