9932 resultaten.
Witte rozen
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.460 Jouw bovenaardse zinnen
die zwijgend roepen
om witte rozen
die je prikken
moeten
bloeden soms
want hun rook
sluiert dwingend
je blauwe ogen
die niet meer zingen
kunnen
in die zoete slaap
van dood sluimeren
en koudziek huiveren
bij 't ontwaken
dan roep je weer
om witte rozen
die je prikken
moeten
schreeuwen soms…
Meer dan rozen...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 280 Ik zond jou
rode rozen, witte rozen en gele
met gipskruid èn eucalyptusblad.
Ik gaf je
meer dan rozen.…
Oorlog en vrede ( Haiku )
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 849 De ijzeren helm
Gevuld met witte rozen
schenkt hoop en toekomst.…
bouquet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 haar strakke vel omringt
de verlegen sierlijke pose
terwijl mijn gevoel
zingt van verlangen
en mijn armen zich
naar haar willen strekken;
zij, een bouquet van
ontluikende witte rozen…
Mijn neef 2
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 370 Ik moet het vertellen
En heb het haar verteld
Met tranen en witte rozen
Zei: ‘Je maakt het mee misschien
Onze zoon wordt vader
Ik opa en jou een stukje terug
Een kwart misschien’
Genoeg om te geloven.…
Geur en kleur in beeld van tonen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 301 Mijn hart
schenkt witte rozen
aan blauwe ogen
mijn ziel
sprenkelt de geur
van ochtenddauw
mijn ogen
laten beelden zien
van lieve lach
mijn stem
vibreert de tonen
van een late novemberdag…
Onverbloemd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 133 Zij plukt het eerste uur
van die dag en schikt tijd
in nog te doen en nog te laten
het lijstje, steeds korter
verhaalt van ooit en nooit
wanneer zij rode en witte rozen
met een prachtig lint samenbindt
schrijft de laatste regel zichzelf…
Ramp op Mount Meron
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 128 Wij die het land Israël
en ons broedervolk liefhebben
denken aan de familie’s als witte rozen
in de nacht aan al de getroffenen
van de ramp op de Mount Meron
dat ze vervult mogen worden in deze
donkere pijn
in de Waarheid van Zijn wetten
vervult met de troostvolle liefde
van de levende fontein…
O, rozen, droef en schoon
poëzie
2.0 met 22 stemmen 2.930 O, rozen, droef en schoon,
ik heb u uitgekozen
Voor àl mijn koude doden,
rode en witte rozen.
Rozen om 't dode haar,
rozen op armen en borsten
Vallen met zacht gebaar,
of zij niet vallen dorsten.
Rozen voor ieder, die
met lachen, of kussen, of groeten,
of schone melodie
Mijn leven wou verzoeten.…
XXV - nieuwe roering - 1917
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 innig als een schaduw
die bij de wortels slaapt
hoor ik bij de boom
navel muskusgeur
en witte rozen winden zich
rond een rotonde
zij wordt in oldenzaal
en niet in amsterdam vermoord
in het trapportaal
boomtoppen zwaaien
een jongen slaat de trommel
alles in de wind
naar de verdorden
waar mijn bloei schoon is geweest
verwijzen woorden…
Vissersdorp in rouw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 159 bloemen fietsen
richting het noordelijk havenhoofd
waar ze stilzwijgend
worden neergelegd
witte rozen gestoken
in het rulle zand, aan de vloedlijn
laten hun hoofden hangen
evenals vrienden
die naar de zee turen
waar gisteren vijf vrienden
al surfend vermist raakten
in woeste golven vol schuimkoppen…
Bloemen op je kist
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.797 De witte rozen op je kist
deden denken aan eerdere uren,
voor elk levensjaar gaf jij een roos,
waarmee je liefde wilde sturen.
De witte tulpen op je kist,
deden denken aan al die dagen,
dat je er voor iedereen was,
zonder opmerkingen of vragen.…
Als je de ogen sluit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 408 Als je de ogen sluit,
wordt het ego gedoofd,
wiegen witte rozen in de lentewind
en stijgt een glimlach naar je hoofd.
Als je de ogen sluit
beademt je buik het warme ei
en verdwijnt het gemier in een zachte gloed
van een avond in mei.…
Zij wenst de wereld licht
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 2.757 balancerend tussen wit en zwart
wenst zij de wereld licht
in het hart van haar gedachten
bloeien witte rozen
de mooiste is gekozen
gedragen over de drempel
van een grijs verleden
waar meeuwen krijsen
in het stille sneeuwen
van pijn..…
Eigen zwaartekracht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.586 Zij had haar liefde
keurig aangeharkt
hartstocht op de paden
onmin in de schaduw
jaloezie binnen de perken
Maar het miste perspectief
geen verdiepte dieptes
met verzwolgen gevolgen
De rozen bloeiden
zo vroeg dit jaar
zij keek met handen
maar een doorn drong
stekelig in haar vinger
witte rozen rood
Zij keek naar het pluisje
het…
panis angelicus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 de hemel huilt op
de tere witte rozen
een zachte deken
daaronder zwijgt hij
zijn glimlach blijft
en verzacht de pijn
veelvuldig waardig nijgen
een laatste blik in de aarde
waar deze moedige man rust
zo ver weg van de wereld
en zo dichtbij in ons hart
teruggegeven aan de aarde
die nu triomfantelijk deelt
in het brood der engelen…
Laatste reis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 Jouw menselijke ziel in versteende emoties
innerlijk bezworen, samengekomen
tijdloos in herinneringen
beschreven in brieven als in boeken vergeten
voor nazaten achter horizon en ochtendlente
naast het sterfbed van verlangen
in een oeverloos denken
zonder heimwee of dromen
vergezeld door witte rozen
jouw laatste reis naar doodse stilte…
Grillige rozen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 226 Schemering valt over witte rozen
de zon scheen wit, was gastvrij,
de muzen ontweken mij, in
tussenpozen naderenden ze mij,
met hun lange schaduw aan hun zij,
een tak, met in sneeuw gedoopte loten
viel als gepoederde basterdsuiker
uit de zwarte gaten van een ster,
de ruiker van de sneeuw wordt
vers gestrooid uit vele eeuwen ver,
ijskristallen…
Overwaaiende depressie
gedicht
3.0 met 17 stemmen 11.670 Er steken bossen witte rozen
in mijn brievenbus, elke dag weer.
Mijn depressie verdwijnt als ik mij
plotseling afvraag
in wat voor nachthemd je slaapt.
uit: Terra Incognita, 1988 auteur Ton Luiting.…
ritueel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.192 onverdraaglijk stille linten
druipen huilend langs de kist,
door witte rozen neergevlijd
voor haar wier tijd verstreken is
jouw stem verkleedt ons leed
in vreemde, plechtige clichés,
tekortgeschoten woorden
smorend in verwacht gemis,
verloren in een bloemenzee
en ongehoorde treurmuziek
maar waar is ons verdriet?…
Als je de ogen sluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Witte rozen wiegen in de wind.
Er stijgt een glimlach naar je hoofd.
Als je de ogen sluit
beademt je buik het warme ei
en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed
van een avond in mei.
Alle ‘ikken’ vluchten
in de plexus solaris
feilloos naar hun begrafenis.…
Reis naar het donkerblauw van de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 329 Jouw ziel zit in een versteende stoel
de wereld angstig aan jouw voeten
reusachtig als een woest gebergte
jouw innerlijk ligt vredig verloren
samengekomen in tijd
herinneringen
deels onzichtbaar
voor de mensheid
in een oeverloos bed
zonder gedachten of dromen
witte rozen vergezellen
jouw laatste wens om stilte
reis naar het donkerblauw…
Op zoek naar jou
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.512 Witte rozen, rode rozen,
praten met goede vrienden,
armen die innig omhelzen,
des nachts en overdag.
Stil staan de dennen in de nacht,
en vóór ik je aan kan spreken,
glippen de jaren haastig weg,
voorgoed naar het verleden.
Ik ben op zoek naar jou,
maar ik, ik ben een ander...…
Een stil bericht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.019 Geschreven op 23 maart 2010
Een stille afscheidsgroet tussen de witte rozen.…
Samen verder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 320 Waar witte rozen bloeien,
die niet sterven in de strijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
naar het vuur van de oneindigheid.
Haar vlam zal altijd blijven branden,
ook al komt ooit onze tijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
over de weg die wij samen willen gaan.…
Een blauw gedicht van Vincent.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 Tegen een blauw fond
helder schitterende sterren
groenig, geel, wit roze
opalen, smaragden, lapis lazuli,
robijnen, saffieren en daaronder
de zee zeer diep ultramarijn.
Het strand paarsig en zachtrood
op het duin pruisisch-blauwe struiken
wachtend op een schilderij.
[4 juni 1888 Saintes-Maries-de-la-Mer]…
Mijn licht bewolkt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 ik heb wolken
altijd bedacht
hun nevelig
ijle waterpracht
bevat al mijn dromen
zij kleuren
mijn stemming
wispelturen het
gevoel van alledag
duisteren de nacht
ook jouw gezicht
in het wit-roze licht
van opkomende zon
met de ontwapenende
lach van ontwaken
samen gaan we
de ochtend maken
oplossend in blauw
koesterende warmte
omdat…
Sterren en rozen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 379 Op de aarde bloeien de rozen
die door de harten gekozen
in vormen en kleuren
van geel, wit , roze en rood
van bij de geboorte tot over de dood.…
Zwarte lelies
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 620 weg
ver van zichzelf
vol lusteloos
men stuurde bloemen
maar wie wil witte rozen
als er zwarte lelies zijn
toen ging hij op reis
op zoek naar lelies
lelies in het zwart
rook blauwe rozen
groene anjers
oranje orchideeën
maar zelfs rode rozen
klinken toonloos
als er zwarte lelies zijn
terug op beide knieën
maar de afstand
bleek…
Vuur en hout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 442 Het is tijdens
het laatste donker
dat elke seconde telt
en oudjaarskou gesloten
vitrage laat dansen
op een enkele vuurpijl na,
die nacht en gezicht verlicht
terwijl knieën stuk en blauw
knielen in oneindig jou
en slag twaalf de cirkel
weergeeft in zeven witte rozen,
blijft de lucht zwart
in de grote glazen vaas kan zij
sterke groene…