Alle inzendingen over woorden OR zinnen

Dat beeld, voor er woorden zijn die invallen, zeggend: het is heimwee. Dat bedrukt.…

DODIJNENDOM Tussen verschoning en overjas de gepoederde hoop, de dracht, de klokkende buik, de lebbige lach. Achter de hand. Psalmen en gesnik. Er is een pak voor ieder leven. Plunje. Boel. Paradekleed. Ieder is gelijk de ander andersom in hem gekleed. Rokend. Leppend of onthoudend. De mens is zijn bef, zijn lus, zijn trens, zijn pat…

Zien, hoe zinnen woorden zoeken. Verhalen spontaan zien schrijven. Hoe emoties vanzelf ontstaan, in onvoltooide tijd. Zoals de zon schijnt achter wolken. Zoals wolken drijven in de wind. Zoals wildgegroeide haren, jonge vrouwen lokken. Praten zonder voorbereiding. Planloos durven schrijven, over zin en onzin, van ons bestaan.…

Ik ben nog lang geen schrijver hooguit een verteller van verhalen die probeert zielenroerselen en gevoelens in woorden te vertalen. Ik ben nog lang geen dichter, dat ambieer `k ook niet `k probeer slechts in zinnen te vatten wat me deugd doet en verdriet.…

Nog nooit zo’n zin gehad in verruiming der zinnen, de piraat in mij gooit zijn haak uit en vist vette kluiven, gooit nieuwe woorden over tong en smaakbarrières en is nergens zo appetijtelijk als hier: op dit maagdelijk wit papier.…

ik waan mij in een zin syllaben voor en na mijzelf ertussenin ik ben in alle woorden mirakels aaneengeregen wanneer woorden wonderen worden zullen zinnen zielen zien…

Mijn hart maakt mij onrustig hier ik wil op weg naar andere oorden plaatsen zoeken binnen woorden ontdekkingsreizen op het papier. De zinnen moeten mij vervoeren maar dat onbekend gebied mij verklanken een nieuw lied scheppend een verbaasd ontroeren.…

woorden vallen mij in en uit mijn hoofd rijen zij zich aaneen tot zinvolle zinnen of zinrijke onzin…

Zelden staan er hele zinnen. Je moet onthouden.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Gekleed in nieuwe zinnen zal ik als de bekende, neen zelfs betere man door de woorden kunnen gaan.…

Woorden als een combinatie van gevoel en verstand. Zinnen opgebouwd met een oneindig verband.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

ik heb altijd de echo’s van je woorden gehoord met de nadruk op het leven maar nu lijken je zinnen alsmaar iets van hun kracht te verliezen diep van binnen ook de spirit in oogopslag en weerwoord het helder blikken gaat wat inschikken nochtans is je aura buitengewoon vitaal gekleurd spreekt lichaamstaal nog altijd voor haar…

jij hebt geen woorden nodig om in weg te kruipen je te verschuilen voor hun warmte vorm en kleur jij hebt hun inhoud opgetuigd in de mooiste zinnen om die in een schitterend exposé te laten zien zonder blingbling maar met hun natuurlijke glans die in versterken een ietsje van het hemelse laat merken soms duistert in je ogen…

De letters zijn de steken De woorden zijn 't patroon De zinnen zijn de pennen Soms wordt het wonderschoon Af en toe valt er een steek Die ik dan op moet pakken Om het eindresultaat maar niet in te laten zakken De pennen laat ik dus tikken Met patroontjes uit mijn geest Ook als er maar één iemand geniet Is 't niet voor niets geweest…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

argeloos gevonden woorden, wat gezet op rij tot regel wordt naamloos roepen ze een beeld op en weten dat ze met elkaar, samen zoveel sterker staan regels mooie woorden ingezet om wat te zeggen timide schuift een woordje op om mee te doen met meer vertellen, een beetje, lichtjes aangedaan één voor één een stapje verder samen naar een eenheid…

het regent verboden woorden blaren zweven bomen vellen bloemen zinnen doen toch wat zij willen…

jij laat woorden buiten zinnen dansen in een vrolijke extase van veelal ongekende kansen zich vurig laten zien in experimentele kleuren die als impact ook een nieuw begrijpen geuren de spraakverwarring is nooit babylonisch want feesten kent geen tijd samen genereert een geweldige gezelligheid in een carrousel van losgelaten…

Niet alleen de woorden die gelezen worden, raken diepste zijn Aaneengeregen zinnen verhalend vertalend worden uiterlijk onbewogen gelezen tot de kern is doorgedrongen ziel wordt geraakt lucht ontsnapt aan longen zucht wordt geslaakt Een lint van emoties, waardoor ongeschreven woorden worden doorvoeld, zetten onzichtbare beelden…

ik hou van woorden, die druipen van leven gebald in een vers dat schreeuwt: zo zag ik het nog nooit! woorden die wroeten en tieren kop op ! ga door! straks wordt het : buigen of barsten! zorg nu voor bevrijding of je blijft eeuwig gekooid!…

herlees de letters verwoord woorden en verzin de zinnen zoek de oplossing in een gedicht dat letterlijk jouw zinnen verwoord…

ze is een vrouw zo doodgewoon tot plots letters dicht bij haar komen haar bekoren en het verlangen strelen ze koestert woorden speelt met zinnen ontdekt een bijzonder iets ze schrijft zo waar haar eerste dicht als een woordenstroom niet te stoppen stoeien zinsbeelden in haar gedachten tot ze moe gemoedelijk uitrusten in haar schoot ze prikkelen…

de woorden zwijgen gaan je met stilte bekijken in onuitspreekbaarheid hun eigen plaats niet meer begrijpend in gebroken zinsverband ze dragen geen taal en tekens gedoemd tot verdergaand vergetelheid pas als jij geluid laat horen is hun nieuw geboren aanspreekbaar zijn…

jij vertrapte de letters smeet met woorden slingerde zinnen vol waarheid dwars door de ruiten naar binnen ik raapte de scherven lijmde letters tot verbrokkelde woorden maar miste de waarheid in halve zinnen jij hebt mij verlaten in alle staten maar diep van binnen weet ik dat jij mij weer ooit zal beminnen…

in het stof van lang geleden kwam ik losse letters tegen gebroken woorden die alleen het zinsverband verstoorden een paar strofen die de toets van poëzie niet konden gedogen heb ze gepoetst ze spellen weer jouw naam de woorden kloppen alle zinnen spreken ja voor jou ben ik in dit gedicht gegaan…

de taal maakt zich los van het woord klanken vervagen in het loze niets gebaren verstillen zoals bij strenge vorst de wolkjes die ik uitblaas 'hoop 'is het woord dat ik iemand hoor fluisteren 'hoop 'is de kachel waaraan wij ons gaarne warmen…