Alle inzendingen over zandbank

De zandbank keert Als geld, als water wordt vereerd.…

Diepe Gedachten lopen vast op een Zandbank – de Eenvoud vaart nog.…

staren naar de einder is verder willen zien dan ik nu al ben het is ook kijken naar al wat was en ik nog steeds achterna ren op deze plek van dualeren of ver-springende gedachten hoor ik de zee ruisen in zandbanken van rust zo vergaat het vaak dat dan mildheid komt wanneer de wind mij meeneemt en mijn gemoed…

de brandende zon wordt verzwolgen door de zee op de zandbank - het is altijd lente in de hal van het station bij het koffietentje de zorgvuldige achter de nieuwste computer wacht op zijn beurt de van der made weg maalt de polder tot waste land eenzaam spelend kind investeringen van een wandelende tak zondag in de file…

de bomen slanken af dezer dagen (wat je van mij niet kunt zeggen) in het zeewater liggen schaduwen verborgen of zijn het zandbanken het licht is anders nu de lucht zo fris als de herfstappels in mijn tuin maar de zon schijnt nog in mijn humeur de woorden dwarrelen op dit blad papier dat zo zijn maagdelijkheid verliest maar wel…

En wij te droge op een treffende zandbank. Geruisloze handreiking. Als een speld in een hooiberg. Verwelkom je mij in het schilderij op de gang.…

Het is mooi dat helmgras op de duinen als het door de dag heen verkleurt van groen naar blauw om kwart voor zeven begint de vloed al te bedaren de dageraad te dagen, alsook de dauw en lijkt ook de samenspraak van scholeksters over de zandbanken het meest op Mozart, in zijn vroege jaren.…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

water verdelen in vier fonteinen zodat de lucht bewegen kan in rivieren en bomen van hout de vlinders verbrand ik in het vuur, zonder zomer op te wekken en uit de kleine druppels regen buig ik licht, net zolang tot schaduwen vallen over oud geworden dromen ik zal slapen in haar armen en zacht de sprookjes wiegen onder de zandbank…

Praat me niet van het vergaan van schepen Praat me niet van zandbank,rif of klip Menig schepeling kent wel een dip het roer gaat om De zeilen bollen de verte lonkt en dat klinkt stom: Een schipper zal met de zee niet dwepen Elke golf z'n eigen hoogte daarna z'n eigen dal Er is een kerkhof in de diepste diepte want…

Zandbank wordt zee, en schepen varen uit het oog, het hart, van wie hen uitzwaait aan de rede, tot zij ook aan elkaar verloren raken Waar is zij, kapitein, is dit wel onze zee? Is dit opspattend schuim ons samen?…

Bekend is dat god de wereld schiep behalve Nederland, dat deden ze zelf, zonder hun ingrijpen was Holland een zandbank in de Noordzee We polderen zee en meer in tot land bouwen steden op de oude bodem en uit heimwee naar 't verdwenen water graven we in de bodem weer een meer Men fluistert dat door eeuwen spelen met wind, zand en water,…

Heel langzaam verdrinken onder schuim bedolven zandbanken geven geen kram terwijl vaste grond wijkt Verslaafd aan de zee in al haar facetten wenkt en roept zij lachend met haar golven Wateraders zuigen wreed tijgen aan gevoel verzuipen verstand aanzwellend denken verdrinkt Misselijkmakend metershoge golven maken zwemmen onmogelijk…

Of het nu een zandbank was de top van een heuvel die uitstak met zijn moerasceders van eeuwen her Heden ligt het eiland hier de trots van het Trasimeense meer waar Hannibal voor het eerst de hoogmoedige Romeinen versloeg ingegraven in hun stellingen zo´n tweehonderd jaar voor de geboorte van de zoon van god de heer Dacht aan jou toen…

te sloffen over het drijfnatte strand terwijl de wind boosaardig om hen heen huilt en grijze wolken zich vormen tot een klagelijke massa regen valt onverdroten neer op hun reeds doorweekte en verkleumde lijven even staren ze naar de golven waar schuimkoppen zich grauw en ruw bollen om vervolgens met geweld uiteen te rollen op de zandbanken…

Ook ik sta te gebeuren En de vloed De vloed Trekt zijn eb Naar zich toe Er broed een oester Een meeuw vliegt Ook ik ben verliefd Aan de oevers van de Oosterschelde Koren staat te schitteren De regen staat in bloei Het is winter Of zomer En ik ben niet ongelukkig We varen over geen water En we slibben over geen schorre Een zandbank…

matrozen niet van hun moed te beroven op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid waant zich op het grote oosterse schiereiland maar strandt op een nietige vlek in de oceaan hij verkent de moeraskust van Cuba, omringd door koraalrif de inboorling zweeg over de goudader en wekte de koorts op kerstavond brak het vlaggenschip op een zandbank…

van vroege jagers verzinken in het slib Blootsvoets klimt de boer in dadelpalmen Langs rafelig touw Haalt hij de oogst binnen Feloeken drijven op de Nijl De vloeiende snelweg Nog ver voor men sporen trok Het asfalt stolde Voeren zij steen naar piramide en tempel Bij eb en zwaar beladen Stroomopwaarts zeilend bij noorderwind Ligt de zandbank…

gnuiven maar daar was superkoele Maria van der Hoeven om de heren onverwacht een kooltje te stuiven Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken dat men de klus op bewaarlijke gronden moest staken zodat spul in Engelse opslag alsnog lag te vergaan de Rooswijk tot voor kort op een zandbank…

Denkend aan molens bij sloten waarop recht toe recht aan tussen twee punten in lage landen gevaarten steeds heen en weer gaan soms om op zandbanken te stranden verbreed ik mijn perspectief om uit de hoogst wondere wereld van waterwerken teer gevoelig te verbijzonderen Tot de vorst onder de Molen van Sloten de Ringvaart doet kraken en snerpen…

Zie meeuwen steltlopers over schorren scheren scholeksters boven slikken en kreken jongleren waar ‘t water blikkert tussen Zeeuwse zandbanken beluisteren wij stiller Westerschelde klanken.…

Daarover piekert dood vogeltje soms, misschien meer weerspiegelend dan bespiegelend, als het in een beving de panoramabocht kan houden en niet in een zandbank komt.…

. ----------------------------- Een stuk verhaal heel stuk gelopen omdat de zee geen armen heeft en waar hij kust, de kust zal slopen slechts zand aan elke zandbank geeft.…