Alle inzendingen over zanglijster

De zanglijster zingt de botten uit de twijgen in de Kwarekken.…

op mijn verjaardag 's ochtends vroeg een aubade van een zanglijster…

Tussen de vervlochten twijgjes iets uit het zicht; doet een zanglijster een appèl op haar omgeving bij het eerste ochtend- licht. Matineus vervult een divers vogel- gezelschap met vereende plicht; een serenade van vogelklanken, vederlicht.…

't mussengekwetter stoort onbeschoft 't paringslied van de zanglijster. elke dag valt er wel iets anders te beleven voor wie goed rondkijkt.…

Luister naar de lijster, hij zingt zijn lied! Wiiiééé---wiiiééét---wiéééttt! Hij scheldt en tiert op Pierrreke---Pierrreke---Pierrreke! Luister naar de lijster, die wilde zanger. Hij kwettert en schettert. Tsjukkk---tsjukkk---tsjeukkk! Wat is dat leuk--leuk--leuk! Luister naar de lijster, hoog in de appelaar. Vrank en vrij op de eerste…

De zon komt op achter de horizon en schenkt hem haar rosse gloed. Hij repeteert hartstochtelijk zelfverzekerd over Wonderen - heelt juichend de tijd: de winter voorbij. Hij overdondert haar met zijn waterval van schrille tonen. Fantaseer ik in haar bekhoek even een glimlach? Ze vliegt op, de schaduwen glijden en houden haar geheim…

De zon komt op achter de horizon en schenkt hem haar rosse gloed. Hij repeteert hartstochtelijk zelfverzekerd over Wonderen - heelt juichend de tijd: de winter voorbij. Hij overdondert haar met zijn waterval van schrille tonen. Fantaseer ik in haar bekhoek even een glimlach? Ze vliegt op, de schaduwen glijden en houden haar geheim…

O kijk, een lijster bij ons in de heg, z'n pootjes stevig rond een tak geklemd. Het open bekje kwettert ongeremd. Heel even houdt-ie stil, dan is-ie weg. Het takje veert, weet wat een eer het was. En ik negeer de poep op mijn terras.…

Ach dierbaar flierefluitend vogelkijn Meer dan van jou hou ik van 'n jubelduo Dat in de ochtend klinkt als dudeljuo Een wielewaal met zanglijster, hoe fijn! Als melomane melodie- nomade Geniet ik van hun morgenstond aubade…

Zo’n verkiezing is toch wel wat banaal, En sneu voor zanglijster en nachtegaal. ---------------------------------------------------- Persbericht: “Merel zingt het mooist van alle vogels”.…

Nu zanglijsters samen zonrijke lente minnen ’t hoogste lied weldra klankvol zal beginnen kiemt in de grond gespannen liefdeszaad waarmee het groen weer groeien gaat een vogelstem klinkt warm door lucht liefde is de zoetste, allerliefste vrucht.…

morgenvroeg dan wek ik jou bij het gloren bij het krieken morgenvroeg dan wek ik jou zonder kus zonder voelbare streling morgenvroeg dan wek ik jou ‘k kwinkeleer mee in het morgenkoor samen met de merels de winterkoninkjes de vinken en de zanglijster vroeger was er ook de nachtegaal die meer dan driehonderd liefdesliedjes kon zingen…

onze dromen vielen uit de lucht op het pas gemaaide gras ze doofden als vanzelf we harkten na een tijdje gras en dromen bijeen een zanglijster landde ritselend in de groene wand van het klimop met een helder lied riep hij ons op niet te vergeten we zwegen alleen hij vloog naar de groene vuilnisbak en floot daar zijn…

Bezeten als ze is door een gevederd trotspakketje, de zanglijster. Het snaveltje opent zich en laat een roze wriemel een trillend geluid voortbrengen, de lucht wordt gevuld met de eerste noten van lentebeloftes, en de geuren van fris en nieuw leven.…

Een zanglijster fluit vanaf de top van een boom het vroege voorjaar Als de dag ontwaakt, zal menig vogel vrije geluiden produceren Keer op keer meesterwerken op maat die voortborduren op de stijl van afgelopen periode aangevuld met enkele nieuwe creaties.…

invloed Een kosmoligische seconde verstrijkt als een oneindige macht van gevoelde tijd, van angst en vertwijfeling Striemende hagel snijdt in horizontale nevel als de zeis van Hein door het groen wordt zomer zonder kleur Zo snel als het kwam verstomt het gebulder van toen om plaats te maken voor vredige stilte Eerste klanken van een Zanglijster…

waarin door tochtige plaatsen de zanglijster zijn roep over buigende sneeuwklokjes verstrooit “een nieuwe lente, een nieuw begin” die de afgetuigde mens niet meer bekoren kan glijdt hij vermoeid langs de stam?…