Alle inzendingen over zeehond

Twee zeehonden bij elkaar, fantastisch! een blij moment tijdens mijn wandeling langs de zee en op de pier. Het was vooral genieten met de zeehonden. Vanmorgen dacht ik nog voor mijn wandeling: kon ik maar een zeehond zien. Het werd nog mooier dan het al was: twee zeehonden bijeen.…

ZEEHOND Texel - strand aan zee kijkt toe van ver - de zeehond kabbelend - de zee…

Ik heb geen liefde van je gekregen Dat was raar. Maar goed misschien kon je het niet Op dat moment. Ik denk het. Wat maakt het uit? Ik vergeet het. Dat was het besluit! Dat ik tegen mezelf zeg. Dat lukt me niet Echt? Wat was het fijn geweest. Als je niet alles liet draaien Om jou. Zelfs nu. Nu jij er niet bent Draait het…

Dat je altijd zo Pienter moet zijn Dat ergert mij Altijd maar Bezig bent Met een volgende stap mis Stap nou Gewoon eens Door Dan val je heus Echt wel door de Mand Hupsakee Geldig excuus Te weinig IQ Pep talk Laat je hersens Lekker Kletsen. Jij met je Te grote Neus.…

Een zeehond dook op in het hart van Drenthe Eerder gespot in een Groningse gracht Kijk zo’n bericht vind ik wel zeer verdacht Ik denk dat het weer ‘gait’ over de centen Heb je als zeehond zulke vreemde kuren Dan ben je vast ‘ontsnapt’ uit Pieterburen…

Een zeehond die in Zandvoort resideert beraamde voor 3 mei een groot festijn waar alle dieren welkom zouden zijn, want Zandvoort, nam hij aan, faciliteert. ‘t Was er bomvol – voor de F1 geen pretje. Maar ‘n zeehond wil ook wel eens een verzetje.…

Met verstand van zaken, met 't Hart en ziel, kunnen zieke zeehonden zeker zijn en blijven, van een nieuwe start en een goed bestaan.…

Mijn moeder ziet zeehonden bij laag water op de plaat. ik vind dat een mooie gedachte, mijn moeder zo kijken naar die zeehonden en dan wolken op de achtergrond. Ergens blaft een dove hond Schuld en dank vallen weg in dat beeld.…

De zeehond in gevecht met een octopus. Een machtig gezicht, hoe ze samen de strijd aangaan. De octopus wordt verscheurd in vele stukken, de verovering, is nabij. Imposant hoe de zeehond met haar prooi worstelt. De vangst kost wel even tijd, maar dan heeft ze ook wel wat. De natuur, soms wreed maar verbazingwekkend.…

gestroomlijnd drijven op dragend water de kust bereiken en aanspoelen op het strand het luie lijf koesteren in het zachte zand tijdloos wachten op vloed op wassend water in warme stromen steeds dieper verdwijnen in voedend water ademloos overleven stilte in een wereld onder water verborgen bodem van bestaan…

ze hebben ons bevrijd, die Canadezen we waren dankbaar, stonden in het krijt maar nu ben ik de warmte voor ze kwijt en vind ik de bevrijders om te vrezen ik zie ze, net als vroeger de Germaan, de onschuld met een stok de kop inslaan…

Het toegeefslijkste lichaam, het ontoegankelijkste voor de zee; zijn oren zijn verzonken schelpen, zijn kijken is nooit afgerond, hij zwemt in donker water waar onraad is en prooi; de leegte van de zee erkent hij niet, behaaglijk wentelt hij zich om. -------------------------------------------------- Uit: Woeste grond, 1992.…

Klein en wit, Een lief gedicht. Zo zacht en zoet, Een lieve snoet. Zo blij en vrij, Een beestje dat vrede zoekt. Verzameld en bedreigd, Een wit beestje dat wordt bevrijd.…

Daar zwommen ze, de vrijheid tegemoet. ’t Was hartverwarmend, en de tranen welden hier aan de oever van de Oosterschelde. Elk afscheid doet verdriet, het is voorgoed. Alleen Verdonk had dikke binnenpret: “Geweldig ! Wéér een tweetal uitgezet !”…

De boot was op excursie naar Duiker Eiland, waar onder meer zeehonden leven. Het schip was een catamaran met de naam Miroshga.…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…

Een zeehond is op het strand van Terschelling bij het paren overleden. Een echtgenote had hij zich verworven, Zo ’n beest houdt graag de eigen soort in stand. Dat deed hij bij Terschelling op het strand, Maar daar is hij de liefdesdood gestorven. Als dan ineens zijn hartje niet meer klopt, Dan is hij op zijn hoogtepunt gestopt.…

Het thuisland van de zeehond is de noordpool. Maar nu is er zo’n zoogdier per abuis ver weggeraakt van zijn natuurlijk thuis. Voor onderzoekers is ’t een kluif, een leerschool. Voorlopig zwemt het diertje in de Seine. ’t Vangt fijn veel vis; verdomd dat beest heeft veine!…

ik was spoorslags door haar binnenland gereden had voren geploegd in haar eigenwaarde en haar zomerkleed mijn wreed vertoon lonkte naar haar jeugd vloekte binnenskamers heb haar als een jonge zeehond buiten spel gezet stil telt ze haar verdriet…

Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

In het winterlicht Scharrelen de wadvogels Op de wadplaten Kokmeeuwen lichten Wit zilvergrijs vuurrood op Boeggolven breken Stormmeeuwen wulpen Zilverplezier tureluur Doorwaden de geul Slenken glinsteren In diepblauw met de zon mee De twee zeehonden Blikken nieuwsgierig Vanuit het Waddenwater Geen visje te zien!…

koude mistnevels ademen de bomen wit de winter trekt een bontjas aan ik ook maar dan nep!…

Men wil geen zeehond die wordt doodgeknuppeld, Geen vinkjesvlees, maar wél een frikadel. De vraag blijft: wanneer wordt het eens verboden Om zonder noodzaak welk dier ook te doden?…

Waarom zijn zeehonden vinloos? En het einde gewoon zo beginloos?…

welke vis is de aap van de mens in zee was het wel een vis niet een neteldier kwal of zeeanemoon komen we uit kelpwouden alg of planktonnetje wat met Wadden oester mossel zeehond sint jacob in een schelp hou maar op ik hou het op de soepschildpad ze zeggen de soort is bijziend voorziet mensen in de stranding soms van een liefdesbeetje…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

. ----------------------------- uit: 'Zeehond Graag', 2000.…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

De overweldigende natuur zo mooi en zo puur die ons altijd weer raakt maar ook door velen kapot wordt gemaakt zoals het doden van zeehonden, walvissen en niet te vergeten de ontbossingen die de habitat van dieren verstoort om ook maar te zwijgen van zinloze oorlogen waarin onschuldige mensen worden vermoord en rassenhaat wie is daar…

Uit de schelp klinkt het zachte geblaf van een dode zeehond. ---------------------------------------------------- Uit: 'Luchtwegen nergenswind', 2003.…