Alle inzendingen over zeester

Bloedrode zeester geworpen op 't warme strand vloed reikt je haar hand.…

(voor Bob van Tiel) Blind en te broos zijn wij voor de ware vruchten van de geest, nieuwe heelallen doemen op in jouw onbevangen oogbollen van profetessen uit een ver, onzichtbaar gebied, blind ben ik, om te zien waar jij uit voortkomt, grens ik wellicht, maar kan niet spiegelen wat op zich te breekbaar is, te zacht, of het kan in stilte…

Er is een zeester diep in de zee Je zult hem af toe zien Als die komt boven drijven Eerst durfde hij zichzelf niet te laten tonen Aan de oppervlakte van de zee Het was daar voor hem te heftig en te druk Door de golven die langs hem heen gingen Te diep in de zee was hij verborgen Door een storm was hij bijna zichzelf verloren Dat hij dacht…

Denk niet dat je een ster geworden bent zo één van stralend licht en wijsheid Maar een zeester, die zich krakend om schelpen windt, ja zo één Daar zie ik jou wel voor aan want God bekommert zich niet om kleine dingen wel om het niets…

Ze hadden hem weer nageschreeuwd, Met stenen en met vuil gesmeten. Zijn ogen in het wit gezicht Waren twee doffe, weggezonken spleten. Hij liep gedoken als een moede vogel Langs de haven, waar de vissers stonden. Daar schuw voorbij. Voor hem lag grauw en wijd De zee en fluisterde als uit duizend monden. Hij hief het hoofd en leek…

Wat is het mooiste wat er is te zeggen wat je weet Om het gewoon maar op te schrijven wat je er van vindt Ik hoef geen rekening te houden of ze mij wel mogen of niet Mijn taalgebruik te ver gaat en ik het heerlijk verwoord Om eens lekker mijn mening te zeggen de zielige bitterheid om te wennen Maar daar waai ik over heen Het zout van een zeester…

strandbezoek op blote voeten mosselklank in inmaakglas knerpend krakend vrolijk lachend zeester nog in zeewiergras kalkmuziek bij ‘t langzaam lopen zoutwindspel door waterplas blinkend blanke wakkere ogen zoekend waar de golf eerst was hartgevormde schelpenhuizen zorgzaam uit het zand gezeefd mosselen knarsen vele jaren splinterfijn…

te zijn aan de zee waar een bal van vuur de einder kleurt zo oprecht en puur het is goed te zijn in het verhaal van de rollende golven de zeester en het koraal het is goed te zijn rond het kasteel het geknede zand dat ik met een roze hoedje deel het is goed te zijn bij de ontelbare meeuwen te luisteren naar het karakteristieke…

De blokken zijn geteerd gaten gestopt met wier de meeuwen plakken vast op witte zeilen het waait op Westkapelle als hij zijn armen rond haar middel legt valt er geen zeester te betrappen Ze zegt dat ze de geur niet meer herkent en dat het licht verandert is hij schopt een steentje weg draait om zijn as Ze droomt haar kind weer op de pier…

Eigen butler zou ik vragen mij te brengen koude shake terwijl dolfijnen voor mij springen en leveren mij een guitenstreek Daarna duik ik in de golven met mijn snorkel in de hand onder water zie 'k een zeester later drijf ik weer aan land…

Als de stalling dicht, de Zeester weg en het strand weer is van wie het is, van de kwallen, compact en groenblauw van de kou, van meeuwen, van jou - prijs, total loss, op natte gympen, dan die wolken, lucht en winden wijst hun baan.…

Deze zonsondergang is van de vileine hand van de Meester 'Zonsondergang bij Montmajour' is in tijd van woede gecreëerd Net als dagelijks de zon aan het eind van de dag Gelijk in alle oceanen leven gaat, maar niet de zeester wordt dus Van Goghs werk gewaardeerd Kleine, verwrongen eiken op een rotsachtige heidevlakte Met op de achtergrond…

echte bruine blanke ze luiert onder banken brandt zich naar hete tijd ze is een spijkerbroekengriet zo'n echte strakke blonde haar lichaam zingt om zonde meer noten heeft ze niet ze is een navelpiercingstoot zo'n echte buikversierster een ogen-blikkenvierster houdt afstand naar de boot ze is een monokinistuk zo'n echte strand- en zeester…

van verweerde spiegels achter de bar mijn kamer vijf hoog of later uit je brieven masker had mij taal geleerd taal van woede van berusting liefde woord na woord zo ook zwijgen als ik niets meer teweegbracht masker in zand gelaten maan in plooien van wind of vliegeraars met blinde adem langs alle schelpen hulpeloos rondom de zeester…

Europa's levensaêr der binnenvaart Raakt middenin de vaargeul straks gedempt De doorvaart wekenlang opnieuw gestremd In Rotterdam wordt staal noch graan vergaard In Noordzee of het Scheveningse bad Kan men naast zeehond potvis en dolfijn Ook met een zeester zielsgelukkig zijn Droog is Cadzand, Kijkduin en Hellegat Smeer dus uw keel en…

die troostend over me heen dansen alles wegspoelen dat niet meer in mijn leven hoort Te lang geleden dat ik jou heb gevoeld Mijn geliefde zand dat mij doet aarden natte klei tussen mijn tenen vaste grond verwarmend poeder dat het harde eelt op mijn hart verzacht Te lang gedacht dat ik jullie niet meer zou zien Mijn vrienden zeester…

in het zoute water lig je daar heel alleen in de donkerte en kou van de Grote Oceaan maar echt alleen dat ben je niet kijk eens goed rond en zie wie daar zijn maak je contacten en zie wat er van komt want met 'verlegenheid' blijf je enkel liggen daar in de Grote Oceaan zie ik je iets bewegen vertwijfeld kijk je rond, én je aandacht…

Hee daar drijft een zeester, ik citeer. Het getij is dood, de "spiegel" lijkt beloopbaar. En lijkt oneindig groot, in de verte, wat zie ik daar. Een schim aan de horizon, het nadert dichterbij. Ohw wat mooi, deze zoutwaterbron, zo voelt het goed, zo heerlijk vrij. De schim verkleint weer, was het wel wat ik zag.…

Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee, we brachten samen mooie herinneringen schelpen, oud eikenhout en een zeester blootvoets al juttend naar huis weer mee. Durf om je heen te kijken, nog even niet te wijken.…

Schelp in 't warme zand, 'n zeester in m'n hand 'n Golf danst om m'n lijf, verhalen die ik schrijf De zomer in 't hoofd, 'n avondkaars gedoofd Je bent in alles levend voor mij En waar ik ook ben, daar ben jij altijd In m'n hoofd, in m'n hart, ik raak je nooit meer kwijt Je reist steeds met me mee, naar landen overzee In elke…

Misschien ben je 't Hollands in zover al meester, dat je heester niet zo maar laat rijmen op zeester. En rijmt dit precies: “Als Marie gelei maakt, dan vind ik dat die naar een spiegelei smaakt”? Dus leer lieve lezer, de les uit mijn lied: het Hollands is heus nog zo makkelijk niet.…